Ερώτηση
Τι συνέβη την ημέρα της Πεντηκοστής;
Απάντηση
Η «Πεντηκοστή» ήταν σημαντική στην Παλαιά Διαθήκη όπως είναι και στην Καινή Διαθήκη. Η Πεντηκοστή ήταν η γιορτή της Παλαιάς Διαθήκης που είναι άλλως γνωστή ως γιορτή των Εβδομάδων (Λευιτικό 23:15, Δευτερονόμιο 16:9). Ονομάστηκε Πεντηκοστή διότι η γιορτή λάμβανε χώρα πενήντα ημέρες μετά την κινητή προσφορά του Πάσχα. Κατά τη γιορτή των Εβδομάδων γιορταζόταν το πέρας του θερισμού των σιτηρών. Παρουσιάζουν εξαιρετικό ενδιαφέρον οι αναφορές στον Ιωήλ και στις Πράξεις των Αποστόλων. Κοιτάζοντας πίσω στην προφητεία του Ιωήλ (2:8-32) και μπροστά στην υπόσχεση περί του Αγίου Πνεύματος που έδωσε ο Χριστός, όταν έλεγε τα τελευταία λόγια Του στη γη, λίγο πριν την ανάληψή Του στον Ουρανό (Πράξεις 1:8), η Πεντηκοστή σηματοδοτεί την έναρξη του αιώνα της Εκκλησίας.
Η μόνη βιβλική αναφορά στα πραγματικά γεγονότα της Πεντηκοστής βρίσκεται στις Πράξεις 2:1-3. Η Πεντηκοστή φέρνει στη θύμηση το Τελευταίο Δείπνο· και στις δύο περιπτώσεις οι μαθητές ήταν συγκεντρωμένοι σ' ένα σπίτι ένεκα κάποιου σημαντικού γεγονότος, όπως εκ των υστέρων διαπιστώνουμε. Στο Τελευταίο Δείπνο, οι μαθητές καθίστανται μάρτυρες του τέλους της επίγειας διακονίας του Χριστού, καθώς τους ζητάει να Τον θυμούνται μετά τον θάνατό Του και μέχρις ότου επιστρέψει και πάλι. Την ημέρα της Πεντηκοστής οι μαθητές γίνονται μάρτυρες της γέννησης της Εκκλησίας της Καινής Διαθήκης με τον ερχομό του Αγίου Πνεύματος για να κατοικήσει μέσα σε όλους τους πιστούς. Έτσι, το σκηνικό που δείχνει τους μαθητές μέσα σ' ένα σπίτι κατά την ημέρα της Πεντηκοστής, συνδέει την έναρξη του έργου του Αγίου Πνεύματος στην Εκκλησία με την ολοκλήρωση της γήινης διακονίας του Χριστού στο ανώγειο πριν τη σταύρωση.
Η περιγραφή της φωτιάς και του ανέμου, που περιλαμβάνεται στην αφήγηση του γεγονότος της ημέρας της Πεντηκοστής, αντηχεί καθ' όλη την Παλαιά και Καινή Διαθήκη. Ο ήχος του ανέμου την Πεντηκοστή ήταν «βίαιος». Είναι άφθονες οι βιβλικές αναφορές στη δύναμη του ανέμου (πάντοτε νοητές ως ελεγχόμενες από τον Θεό). Ενδεικτικά παραδείγματα έχουμε στην Έξοδο 10:13, στον Ψαλμό 18:42 και στον Ησαΐα 11:15 στην Παλαιά Διαθήκη, και στον Ματθαίο 14:23-32 στην Καινή Διαθήκη. Σημαντικότερη είναι η απεικόνιση του ανέμου ως ζωή, στην Παλαιά Διαθήκη (Ιώβ 12:10), από ό,τι σαν δύναμη, και ως πνεύμα στην Καινή (Ιωάννης 3:8). Όπως ακριβώς ο πρώτος Αδάμ έλαβε την πνοή της φυσικής του ζωής (Γένεση 2:7), έτσι ο δεύτερος Αδάμ, ο Ιησούς Χριστός, δίνει την πνοή της πνευματικής ζωής. Η ιδέα πως το Άγιο Πνεύμα χορηγεί πνευματική ζωή, υπονοείται ασφαλώς στο άκουσμα του ήχου που έμοιαζε με βίαιο άνεμο.
Η φωτιά συνδέεται συχνά στην Παλαιά Διαθήκη με την παρουσία του Θεού (Έξοδος 3:2, 13:21-22, 24:17, Ησαΐας 10:17) και με την αγιότητά Του (Ψαλμός 97:3, Μαλαχίας 3:2). Στην Καινή Διαθήκη, παρομοίως, συνδέεται με την παρουσία του Θεού (Εβραίους 12:29) και τον εξαγνισμό που Εκείνος μπορεί να πραγματοποιήσει στην ανθρώπινη ζωή (Αποκάλυψη 3:18). Οι γλώσσες φωτιάς της Πεντηκοστής υπονοούν την παρουσία και την αγιότητα του Θεού. Η φωτιά, πραγματικά ταυτίζεται με τον ίδιο τον Χριστό (Αποκάλυψη 1:14, 19:12)· η σύνδεση αυτή υπογραμμίζει με φυσικό τρόπο πως η δωρεά του Αγίου Πνεύματος κατά την Πεντηκοστή, που θα δίδασκε τους μαθητές τα πράγματα του Χριστού (Ιωάννης 16:14).
Μια άλλη πτυχή της ημέρας της Πεντηκοστής είναι η θαυματουργική ομιλία σε ξένες γλώσσες, κατά την οποία, οι απόστολοι μπόρεσαν να μιλήσουν στις διάφορες τοπικές γλώσσες των ανθρώπων ώστε αυτοί να κατανοήσουν το μήνυμα τους. Επιπροσθέτως, έγινε το διεισδυτικό κήρυγμα του Πέτρου στο ιουδαϊκό ακροατήριο. Το αποτέλεσμα του μηνύματος ήταν δυναμικό, καθώς οι ακροατές ήρθαν σε κατάνυξη (Πράξεις 2:37). Ο Πέτρος τους κάλεσε να «μετανοήσουν και να βαπτιστούν» (Πράξεις 2:38). Η αφήγηση καταλήγει πως τρεις χιλιάδες άνθρωποι προστέθηκαν και είχαν μεταξύ τους κοινωνία, συμμετείχαν στην κοπή του άρτου και στις προσευχές. Οι απόστολοι ενεργούσαν θαύματα και οι ανάγκες όλων των πιστών καλύπτονταν στην μεταξύ τους κοινωνία.
English
Τι συνέβη την ημέρα της Πεντηκοστής;
