Ερώτηση
Είναι βιβλική η διάκριση μεταξύ κλήρου και λαϊκών;
Απάντηση
Ούτε η λέξη κλήρος ούτε η λέξη λαϊκοί υπάρχουν στην Αγία Γραφή. Πρόκειται για όρους που συχνά χρησιμοποιούνται σήμερα και αναφέρονται «στο πρόσωπο του άμβωνα» σε αντίθεση με «τους ανθρώπους που κάθονται στους πάγκους». Ενώ είναι αλήθεια πως οι πιστοί έχουν διαφορετική κλήση και χαρίσματα, όλοι είναι υπηρέτες του Κυρίου (Ρωμαίους 14:4).
Ο Παύλος θεωρούσε τον εαυτό του «αδελφό» και «σύνδουλο» του Τυχικού (Κολοσσαείς 4:7). Το ίδιο αλήθευε για τον Παύλο και τον Επαφρά (Κολοσσαείς 1:7). Ο Επαφρόδιτος ήταν «αδελφός, συνεργός και συστρατιώτης» (Φιλιππησίους 2:25). Ο Παύλος και ο Τιμόθεος αποκαλούσαν τον εαυτό τους «δούλους» της εκκλησίας της Κορίνθου (Β΄ Κορινθίους 4:5). Ο Πέτρος θεωρούσε τον Σίλα «πιστό αδελφό» (Α΄ Πέτρου 5:12). Οι απόστολοι δεν μίλησαν ποτέ με λεξιλόγιο «εμείς» και «αυτοί» στο πλαίσιο της υπηρεσίας του Χριστού. Θεωρούσαν τον εαυτό τους συνεργάτες με όλους τους πιστούς στην εκκλησία.
Η διάκριση μεταξύ «επαγγελματικής διακονίας» και «λαϊκής διακονίας» προέκυψε όταν οι εκκλησίες σταμάτησαν να αντλούν ηγέτες από το δικό τους εκκλησίασμα και άρχισαν να τους «καλούν» από αλλού. Κατά τη διάρκεια του πρώτου, τουλάχιστον, αιώνα της εκκλησιαστικής ιστορίας, οι περισσότερες εκκλησίες αναγνώριζαν το χέρι του Θεού στα μέλη των, διέκριναν αυτούς που πληρούσαν τις προϋποθέσεις και τους καλούσαν σε ηγετικούς ρόλους. Κάθε, σχεδόν, αναφορά της Καινής Διαθήκης στην ηγεσία της τοπικής εκκλησίας, είτε πρόκειται για «ποιμένα», «πρεσβύτερο» ή «επίσκοπο», φανερώνει πως αυτό συνέβαινε. Για παράδειγμα, σύγκρινε τις περικοπές Α΄ Τιμόθεον 3:1-7 και 5:17-20 με την Πράξεις 20:17-38. Η περικοπή Τίτον 1:5-9 είναι ένα ακόμη παράδειγμα.
Άλλαξαν τα πράγματα βαθμιαία, μέχρι που σε κάποια μέρη του χριστιανικού κόσμου, οι «επαγγελματίες», διάκονοι-εργάτες του ευαγγελίου πλήρους απασχόλησης άρχισαν να θεωρούνται ως αντιπρόσωποι της «Εκκλησίας», ενώ οι «μη επαγγελματίες» θεωρούντο ως υποστηρίζοντες ή εκκλησιαζόμενοι αντί για συνεργάτες του Ιησού Χριστού. Απ' αυτόν τον τρόπο σκέψης προέκυψε το ιεραρχικό σύστημα, στο οποίο μεγάλωσε η απόσταση μεταξύ κλήρου και λαϊκών.
Θα πρέπει να έχουμε κατά νου βιβλικές περικοπές όπως η Α΄ Κορινθίους 12 έως 14, μεγάλο τμήμα της προς Εφεσίους επιστολής και η Ρωμαίους 12. Όλες αυτές οι περικοπές δίνουν έμφαση στην αληθινή αδελφότητα όλων των πιστών εν Χριστώ Ιησού, και στην ταπεινοφροσύνη που όλοι πρέπει να επιδεικνύουμε ενώ ασκούμε τα πνευματικά μας χαρίσματα και υπηρετούμε από θέσεις ευθύνης ώστε να ευλογούμε ο ένας τον άλλον.
English
Είναι βιβλική η διάκριση μεταξύ κλήρου και λαϊκών;
