Ερώτηση
Μας διδάσκει η Αγία Γραφή να έχουμε παιδική πίστη;
Απάντηση
Η πίστη είναι, αναμφισβήτητα, η ουσία της χριστιανικής ζωής. Ολη η Αγία Γραφή προτρέπει την πίστη και την παρουσιάζει ως απόλυτη αναγκαιότητα. Πραγματικά, «χωρίς πίστη είναι αδύνατο να ευαρεστήσει κανείς τον Θεό» (Εβραίους 11:6). Ολόκληρο το κεφάλαιο 11 της προς Εβραίους επιστολής αφορά την πίστη και τους ανθρώπους που την άσκησαν. Η πίστη είναι χάρισμα από τον Θεό, όπως βλέπουμε στην Εφεσίους 2:8-9, και όχι κάτι που αναδύεται από μέσα μας. Ολοι οι χριστιανοί έχουν λάβει το χάρισμα τής πίστης από τον Θεό, και η πίστη είναι τμήμα τής πανοπλίας τού Θεού — η ασπίδα με την οποία προστατευόμαστε από τα «πυρωμένα βέλη τού πονηρού» (Εφεσίους 6:16).
Η Αγία Γραφή δεν μας παρακινεί πουθενά να έχουμε «παιδική» πίστη, τουλάχιστον όχι με πολλά λόγια. Στον Ματθαίο 18:3 ο Ιησούς λέει ότι πρέπει «να γίνουμε σαν τα παιδιά» για να εισέλθουμε στην βασιλεία τού Θεού. Το πλαίσιο τής δήλωσης που κάνει ο Ιησούς είναι η ερώτηση τών μαθητών, «Ποιος είναι, άραγε, μεγαλύτερος στη βασιλεία τών ουρανών;» (εδάφιο 1). Ο Ιησούς, ανταποκρινόμενος, «φώναξε κοντά του ένα παιδάκι, το έστησε ανάμεσά τους και είπε: «Πραγματικά, σας λέω, αν δεν αλλάξετε τον τρόπο που σκέφτεστε και δεν γίνετε σαν τα παιδιά, δεν θα μπείτε στη βασιλεία τών ουρανών. Επομένως, όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του σαν και τούτο το παιδάκι, αυτός είναι ο μεγαλύτερος στη βασιλεία τών ουρανών. Και όποιος δεχτεί ένα τέτοιο παιδάκι στ’ όνομά μου, εμένα δέχεται.» (εδάφια 2-5).
Ετσι, καθώς οι μαθητές στρέφουν την ματιά τους στο τι συνιστά «μεγαλοσύνη» στον Ουρανό, ο Ιησούς μάς δίνει μια νέα προοπτική: ο δρόμος «προς τα πάνω», περνάει «από κάτω». Απαιτείται πραότητα (πρβ. Ματθαίος 5:5). Ο Ιησούς προτρέπει τους μαθητές (κι εμάς) να επιδιώξουν να έχουν μια παιδική μετριοφροσύνη που θα συνοδεύει την πίστη τους. Αυτοί που πρόθυμα παίρνουν την χαμηλότερη θέση είναι οι μεγαλύτεροι στα μάτια τ’ Ουρανού. Ένα μικρό παιδί δεν έχει φιλοδοξία, υπερηφάνεια και έπαρση, και αποτελεί κατά συνέπεια ένα καλό παράδειγμα για μας. Τα παιδιά είναι χαρακτηριστικά ταπεινά και διδάξιμα. Δεν ρέπουν στην αλαζονεία ή την υποκρισία. Η ταπεινοφροσύνη είναι μια αρετή που ο Θεός ανταμείβει· όπως γράφει ο Ιάκωβος, «ταπεινωθείτε μπροστά στον Κύριο και θα σας υψώσει» (Ιακώβου 4:10).
Αν και η πίστη δεν αναφέρεται στην περικοπή Ματθαίος 18:1-5, γνωρίζουμε ότι δεν είναι μόνον η ταπεινοφροσύνη αυτή που εισάγει έναν άνθρωπο στο Ουρανό· είναι η πίστη στον Γιο τού Θεού. Μια ταπεινή, ανυπόκριτη πίστη μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί ως «παιδική πίστη». Όταν ο Ιησούς ευλόγησε τα παιδιά, είπε, «Αφήστε τα παιδιά να έρχονται σε μένα, και μην τα εμποδίζετε· επειδή για τέτοιους είναι η βασιλεία τού Θεού. Σας διαβεβαιώνω: Όποιος δεν δεχθεί τη βασιλεία τού Θεού σαν παιδί, δεν μπορεί να μπει μέσα σ’ αυτήν.» (Μάρκος 10:14-15). Πώς ένα παιδί λαμβάνει ένα δώρο; Με ειλικρίνεια, τιμιότητα και ασυγκράτητη χαρά. Αυτός ο τύπος της πρόσχαρης αυθεντικότητας θα πρέπει ν’ αποτελεί σήμα κατατεθέν της πίστης μας καθώς λαμβάνουμε την δωρεά του Θεού εν τω Χριστώ.
Τα παιδιά, φυσικά, εύκολα ξεγελιούνται και παρασύρονται. Στην αφέλειά τους, τείνουν να χάσουν την αλήθεια και ελκύονται από μύθους και φαντασίες. Αλλά δεν είναι αυτό που εννοείται όταν λέμε να έχουμε παιδική πίστη. Ο Ιησούς ενθάρρυνε μια ταπεινή, τίμια πίστη στον Θεό, και χρησιμοποίησε την αθωότητα ενός παιδιού ως παράδειγμα. Μιμούμενοι την πίστη τών παιδιών, θα πρέπει απλά να παίρνουμε τον Θεό σοβαρά με βάση τον λόγο Του. Οπως τα παιδιά εμπιστεύονται τους γήινους πατέρες τους , θα πρέπει να εμπιστευόμαστε τον «Πατέρα μας, που είναι στους ουρανούς, που θα δώσει αγαθά σ’ αυτούς που ζητούν απ’ αυτόν» (Ματθαίος 7:11).
English
Μας διδάσκει η Αγία Γραφή να έχουμε παιδική πίστη;
