Ερώτηση
Ποια ήταν η σημασία του χάλκινου νιπτήρα;
Απάντηση
Ο χάλκινος νιπτήρας ήταν ένα από τα σκεύη που απαιτούσε ο Θεός στις εξωτερικές αυλές της Σκηνής του Μαρτυρίου και του Ναού. Στεκόταν μεταξύ του Ναού και του θυσιαστηρίου και περιείχε νερό για το πλύσιμο (Έξοδος 30:18).
Ο πρώτος χάλκινος νιπτήρας κατασκευάστηκε για τη Σκηνή του Μαρτυρίου, την κινητή σκηνή που στήθηκε στην έρημο μετά την έξοδο των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο. Ο χάλκινος νιπτήρας προοριζόταν για τον Ααρών και τους γιους του (τους ιερείς) για να πλένουν τα χέρια και τα πόδια τους πριν μπουν στη σκηνή, "για να μην πεθάνουν" (Έξοδος 30:20). Οι ιερείς έπρεπε επίσης να πλένουν τα χέρια και τα πόδια τους πριν πλησιάσουν το θυσιαστήριο με την προσφορά τροφής (εδάφιο 21). Ο Θεός διακήρυξε ότι αυτό επρόκειτο να τους γίνει νόμος για πάντα. Το πλύσιμο των ιερέων έπρεπε να τηρείται από τον Ααρών και τους απογόνους του σε όλες τις εποχές, όσο διαρκούσε η ιεροσύνη τους. Ο Θεός ήθελε ο λαός Του να κατανοήσει τη σημασία της καθαρότητας.
Το Έξοδος 38:8 μας λέει ότι ο χάλκινος νιπτήρας και η χάλκινη βάση του κατασκευάστηκαν από τους καθρέφτες "των συναθροιζόμενων γυναικών, που συγκεντρώνονταν δίπλα στη θύρα τής σκηνής τού μαρτυρίου". Οι γυναίκες εκείνης της εποχής δεν είχαν γυάλινους καθρέφτες όπως εμείς σήμερα. Χρησιμοποιούσαν εξαιρετικά γυαλισμένο ορείχαλκο και άλλα μέταλλα. Το Ιώβ 37:18 αναφέρεται σε "ένα χυτό κάτοπτρο". Οι υπηρετούσες γυναίκες δώρισαν τους καθρέφτες τους στη Σκηνή για να χρησιμοποιηθούν στην κατασκευή του χάλκινου νιπτήρα.
Αφού οι Εβραίοι τερμάτισαν την περιπλάνησή τους στην έρημο, η σκηνή αντικαταστάθηκε από τον Ναό στην Ιερουσαλήμ, που χτίστηκε από τον βασιλιά Σολομώντα. Ο χάλκινος νιπτήρας στον Ναό κατασκευάστηκε από έναν χαλκουργό που ονομαζόταν Χειράμ από την Τύρο, ο οποίος κατασκεύασε επίσης τους χάλκινους στύλους που βρίσκονταν στην είσοδο του προθαλάμου του Ναού (Α΄ Βασιλέων 7:13-14). Η "η χυτή θάλασσα" (Α΄ Βασιλέων 7:23), που ονομάστηκε έτσι λόγω του μεγάλου μεγέθους της, πήρε τη θέση του νιπτήρα της Σκηνής, αλλά η λειτουργία της ήταν η ίδια, το πλύσιμο των ιερέων.
Αυτός ο δεύτερος νιπτήρας ήταν πολύ μεγαλύτερος από εκείνον της Σκηνής: είχε διάμετρο 10 πήχες στην κορυφή και περιφέρεια περίπου 30 πήχες, με βάθος 5 πήχες (Α΄ Βασιλέων 7:23). Το βάθος του νερού στον χάλκινο νιπτήρα φαίνεται να υποδηλώνει ότι οι ιερείς βυθίζονταν πλήρως σε αυτόν, αντί να πλένουν απλώς τα χέρια και τα πόδια τους. Το χείλος του νιπτήρα ήταν σκαλισμένο με λουλούδια, και βόδια ήταν σκαλισμένα ή κομμένα στο εξωτερικό μέρος γύρω-γύρω. Ο νιπτήρας στεκόταν πάνω σε ένα βάθρο με δώδεκα χάλκινα βόδια, τρία προς κάθε κατεύθυνση της πυξίδας. Στην αυλή του Ναού υπήρχαν επίσης δέκα χάλκινες λεκάνες για το πλύσιμο των θυσιών (Β΄ Χρονικών 4:6), αλλά η Θάλασσα ή ο χάλκινος νιπτήρας ήταν μόνο για το πλύσιμο των ιερέων.
Όταν οι Βαβυλώνιοι λεηλάτησαν την Ιερουσαλήμ το 605 π.Χ., "και τους χάλκινους στύλους, που ήσαν στον οίκο τού Κυρίου, και τις βάσεις, και τη χάλκινη θάλασσα, που ήταν στον οίκο τού Κυρίου, οι Χαλδαίοι κατέκοψαν, και μετακόμισαν ολόκληρο τον χαλκό τους στη Βαβυλώνα" (Ιερεμίας 52:17). Ο χάλκινος νιπτήρας έπρεπε να κατασκευαστεί εκ νέου για τον Ναό του Ζοροβάβελ.
Δεν υπάρχουν βιβλικές αναφορές στον χάλκινο νιπτήρα ως σκεύος του Ναού του Ηρώδη, αλλά οι ιστορικοί πιστεύουν ότι ο χάλκινος νιπτήρας στηριζόταν σε δώδεκα χάλκινα βόδια και είχε στηθεί μεταξύ του βωμού και του Ναού, όπως είχε καθοδηγήσει ο Μωυσής. Όταν οι Ρωμαίοι λεηλάτησαν την Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ., ο Ναός καταστράφηκε ολοσχερώς και τα σκεύη, συμπεριλαμβανομένου του νιπτήρα, είτε κλάπηκαν είτε καταστράφηκαν.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο χάλκινος νιπτήρας ήταν το τελευταίο αντικείμενο που συναντούσε κανείς πριν εισέλθει στη Σκηνή (Έξοδος 40:6-7). Πριν εισέλθει κανείς στην παρουσία του Θεού, πρέπει να καθαριστεί. Οι Λευίτες ιερείς έπρεπε να πλένονται συνεχώς για να είναι έτοιμοι για την παρουσία του Αγίου Θεού, αλλά ο Ιησούς Χριστός εκπλήρωσε όλο τον Νόμο (Ματθαίος 5:17). Όταν ο Χριστός πέθανε, ο λαός Του καθαρίστηκε μια φορά για πάντα με το αίμα Του που χύθηκε στον σταυρό. Δεν χρειαζόμαστε πλέον ένα τελετουργικό πλύσιμο με νερό για να προσέλθουμε ενώπιον του Θεού, επειδή ο Χριστός "έκανε καθαρισμό των αμαρτιών μας" (Εβραίους 1:3). Τώρα μπορούμε "να πλησιάζουμε με παρρησία στον θρόνο τής χάρης για να πάρουμε έλεος και να βρούμε χάρη προς βοήθεια σε καιρό ανάγκης" (Εβραίους 4:16), έχοντας τη βεβαιότητα ότι είμαστε αποδεκτοί από Αυτόν, επειδή είμαστε πνευματικά καθαροί.
English
Ποια ήταν η σημασία του χάλκινου νιπτήρα;
