Ερώτηση
Τι είναι ο δούλος;
Απάντηση
Ο δούλος είναι "αυτός που είναι υποταγμένος και πλήρως στη διάθεση του κυρίου του". Άλλες μεταφράσεις χρησιμοποιούν τη λέξη υπηρέτης.
Στη ρωμαϊκή εποχή, ο όρος δούλος μπορούσε να αναφέρεται σε κάποιον που υπηρετούσε εθελοντικά άλλους. Συνήθως όμως αναφερόταν σε κάποιον που βρισκόταν σε μόνιμη θέση δουλείας. Σύμφωνα με το ρωμαϊκό δίκαιο, ο δούλος θεωρούνταν προσωπική ιδιοκτησία του ιδιοκτήτη. Οι δούλοι ουσιαστικά δεν είχαν κανένα δικαίωμα και μπορούσαν ακόμη και να δολοφονούνται ατιμώρητα από τους ιδιοκτήτες τους.
Η εβραϊκή λέξη για τον "δούλο", 'ebed, είχε παρόμοια σημασία. Ωστόσο, ο μωσαϊκός Νόμος επέτρεπε σε έναν μισθωμένο δούλο να γίνει δούλος εθελοντικά: "Αλλά, αν ο δούλος πει φανερά: Αγαπώ το αφεντικό μου, τη γυναίκα μου, και τα παιδιά μου, δεν θα αφεθώ ελεύθερος· τότε, το αφεντικό του θα τον φέρει στους κριτές· και θα τον φέρει στη θύρα ή στον παραστάτη τής θύρας, και το αφεντικό του θα τρυπήσει το αυτί του με ένα τρυπητήρι· και θα τον δουλεύει παντοτινά" (Έξοδος 21:5-6).
Πολλοί επιφανείς άνδρες της Παλαιάς Διαθήκης αναφέρονται ως υπηρέτες. Ο Θεός μίλησε για τον Αβραάμ ως δούλο Του (Γένεση 26:24, Αριθμοί 12:7). Ο Ιησούς του Ναυή αποκαλείται δούλος του Κυρίου (Ιησούς του Ναυή 24:29), όπως και ο Δαβίδ (Β΄ Σαμουήλ 7:5) και ο Ησαΐας (Ησαΐας 20:3). Ακόμη και ο Μεσσίας αποκαλείται δούλος του Θεού (Ησαΐας 53:11). Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, ο όρος δούλος φέρει την ιδέα της ταπεινής ευγένειας. Το να είσαι δούλος του Θεού είναι μια τιμητική θέση.
Κατά την εποχή του Ιησού και της εκκλησίας του πρώτου αιώνα, το ένα τρίτο του ρωμαϊκού πληθυσμού ήταν σκλάβοι και ένα άλλο τρίτο είχε υπάρξει σκλάβος νωρίτερα στη ζωή του. Ήταν σύνηθες για τους ελεύθερους άνδρες και γυναίκες να εργάζονται πλάι-πλάι με τους σκλάβους ως οδοκαθαριστές, λιμενεργάτες, γιατροί, δάσκαλοι και διευθυντές επιχειρήσεων. Οι καταδικασμένοι εγκληματίες γίνονταν δούλοι του κράτους και συνήθως πέθαιναν δουλεύοντας στα ορυχεία ή στις γαλέρες.
Τα ιστορικά αρχεία αποκαλύπτουν ότι δεν ήταν ασυνήθιστο για τους Εβραίους να έχουν δούλους κατά την περίοδο της Καινής Διαθήκης. Επειδή η δουλεία ήταν οικείο μέρος του πολιτισμού, ο Ιησούς αναφερόταν μερικές φορές σε δούλους και ιδιοκτήτες στις παραβολές Του (π.χ. Ματθαίος 25:14-30 και Λουκάς 12:41-48). Επίσης, ο Ιησούς δίδαξε ότι ο μεγαλύτερος στη βασιλεία του Θεού θα πρέπει να γίνει "δούλος όλων" (Μάρκος 9:35). Μια τέτοια αντίληψη ήταν αδιανόητη για έναν Ρωμαίο πολίτη, ο οποίος υπερηφανευόταν για την ελευθερία του και δεν θα αναγνώριζε ποτέ τον εαυτό του ως δούλο. Αλλά η βασιλεία του Ιησού δεν είναι από αυτόν τον κόσμο (Ιωάννης 18:36) και οι εγωιστικές αξίες της γης δεν έχουν καμία σημασία στον ουρανό.
Σε όλη την Καινή Διαθήκη, η λέξη δούλος ή υπηρέτης χρησιμοποιείται μεταφορικά για κάποιον που είναι απόλυτα αφοσιωμένος στον Ιησού. Ο Παύλος, ο Τιμόθεος, ο Ιάκωβος, ο Πέτρος και ο Ιούδας περιγράφουν τον εαυτό τους ως "δούλους του Χριστού" (Ρωμαίους 1:1, Φιλιππησίους 1:1, Ιάκωβος 1:1, Β΄ Πέτρου 1:1, Ιούδας 1:1).
Οι πιστοί σήμερα θα πρέπει να θεωρούν τους εαυτούς τους δούλους του Χριστού (Α΄ Κορινθίους 7:22, Εφεσίους 6:6, Β΄ Τιμόθεον 2:24). Αυτός είναι ο Κύριός μας και οφείλουμε υποταγή σ' Αυτόν. Ως δούλοι, απαρνούμαστε άλλους κυρίους (Ματθαίος 6:24) και παραδινόμαστε ολοκληρωτικά σ' Αυτόν (Ματθαίος 16:24).
Το να είσαι δούλος του Χριστού δεν είναι αγγαρεία. "Το φορτίο Του είναι ελαφρύ" (Ματθαίος 11:30). Επίσης, έχουμε αυτή την υπόσχεση: "τώρα, καθώς ελευθερωθήκατε από την αμαρτία, και γίνατε δούλοι στον Θεό, έχετε τον καρπό σας σε αγιασμό· το δε τέλος αιώνια ζωή" (Ρωμαίους 6:22).
English
Τι είναι ο δούλος;
