Ερώτηση
Τι είναι η βιβλική οικονομία;
Απάντηση
Προκειμένου ν’ ανακαλύψουμε τι λέει η Αγία Γραφή αναφορικά με την οικονομία, αρχίζουμε με το πρώτο εδάφιο της: «Στην αρχή δημιούργησε ο Θεός τον ουρανό και τη γη.» (Γένεση 1:1). Ως Δημιουργός, ο Θεός έχει απόλυτο δικαίωμα ιδιοκτησίας τών πάντων, κι η αποτυχία να ξεκινήσουμε απ’ αυτήν την αλήθεια, μοιάζει με την εσφαλμένη ευθυγράμμιση που εφαρμόζουμε στο επάνω κουμπί του πουκαμίσου μας – κανένα άλλο κουμπί δεν θα ευθυγραμμιστεί. Τίποτα άλλο μέσα στην Αγία Γραφή, συμπεριλαμβανομένου του δόγματος τής οικονομίας-διαχείρισης, δεν θα βγάλει νόημα και δεν θα έχει πραγματική συνάφεια, αν αστοχήσουμε στο γεγονός ότι ο Θεός είναι ο Δημιουργός και έχει πλήρες το δικαίωμα τής ιδιοκτησίας. Το δόγμα τής διαχείρισης γίνεται κατανοητό μέσω της ικανότητάς μας να συλλάβουμε πλήρως την παραπάνω αλήθεια και να την εμφυτεύσουμε στην καρδιά μας.
Το βιβλικό δόγμα τής οικονομίας καθορίζει την σχέση τού πιστού με τον Θεό. Ορίζει τον Θεό ως Δημιουργό και τον άνθρωπο ως διαχειριστή. Ο Θεός καθιστά τον άνθρωπο συνεργό Του στην διαχείριση όλων των διαστάσεων της ζωής μας. Ο απόστολος Παύλος το εξηγεί τέλεια λέγοντας, «είμαστε συνεργοί τού Θεού· εσείς είστε χωράφι τού Θεού, οικοδομή τού Θεού» (Α΄ Κορινθίους 3:9). Ξεκινώντας από την ιδέα αυτή, μπορούμε να δούμε ακριβώς και να αξιολογήσουμε σωστά, όχι μόνον τα υπάρχοντά μας, αλλά το σπουδαιότερο, αυτήν την ανθρώπινη ζωή. Στην ουσία, η οικονομία καθορίζει τον προορισμό μας σ’ αυτόν τον κόσμο, όπως τον έχει προσδιορίσει για μας ο ίδιος ο Θεός. Αποτελεί θεόδοτη ευκαιρία να ενωθούμε με τον Θεό στην παγκόσμια και αιωνίως λυτρωτική Του κίνηση (Ματθαίος 28:19-20). Οικονομία δεν σημαίνει ότι ο Θεός παίρνει κάτι δικό μας αλλά ότι χορηγεί τα πλούσια δώρα Του στους ανθρώπους Του.
Στην ελληνική Καινή Διαθήκη χρησιμοποιούνται δύο λέξεις. Η πρώτη λέξη είναι επίτροπος, που σημαίνει, «αυτός στον οποίο έχει ανατεθεί ένα καθήκον, θεματοφύλακας, διαχειριστής, λειτουργός». Από την πλευρά τής κυβέρνησης σημαίνει «διοικητής, διευθύνων, αντιβασιλέας». Κάποιες φορές στην Καινή Διαθήκη σημαίνει «φρουρός, προστάτης, κηδεμόνας», όπως στην Γαλάτας 4:1-2: «Λέω δε ότι για όσο χρόνο ο κληρονόμος είναι νήπιος, δεν διαφέρει από τον δούλο, αν και είναι κύριος όλων· αλλά είναι κάτω από επιτρόπους και οικονόμους, μέχρι την προθεσμία που έβαλε ο πατέρας του.» Η δεύτερη λέξη είναι οικονόμος. Σημαίνει, «οικοδεσπότης, αυτός που διαχειρίζεται τις οικιακές υποθέσεις, γενικά, διοικητής, κυβερνήτης, διαχειριστής, στο θηλυκό γένος, οικονόμος, νοικοκυρά» και συναντάται συχνά στην Καινή Διαθήκη.
Είναι αξιοσημείωτο πως στα κείμενα τού Παύλου, η λέξη οικονόμος κατέχει την πλήρη σημασία της καθότι ο Παύλος θεωρεί το καθήκον του να κηρύξει το ευαγγέλιο ως θεία πίστωση οικονομίας (Α΄ Κορινθίους 9:17). Ο Παύλος αναφέρεται στην κλήση που έλαβε από τον Θεό ως οικονομία τής χάρης τού Θεού προς διακονία τού θείου μυστηρίου που αποκαλύφθηκε εν Χριστώ (Εφεσίους 3:2). Στο πλαίσιο αυτό ο Παύλος απεικονίζει τον Θεό ως τον δεσπότη ενός μεγάλου οίκου, που τον διαχειρίζεται σοφώς δια του Παύλου, που είναι ο υπάκουος υπηρέτης τού Κυρίου Ιησού Χριστού.
Είναι επίσης σημαντικό αυτό που λέει ο Παύλος, ότι άπαξ και έχουμε κληθεί και συνδεθεί με το σώμα τού Ιησού Χριστού, η οικονομία που απαιτείται από μας δεν αποτελεί αποτέλεσμα τής δικής μας δύναμης και ικανότητας. Η δύναμη, η έμπνευση και η αύξηση στην διαχείριση τής ζωής μας πρέπει να πηγάζουν από τον Θεό δια του Αγίου Πνεύματος μέσα μας· διαφορετικά, ο κόπος μας αποβαίνει μάταιος και η πρόοδος στην οικονομία συνιστά αυτοδικαίωση, ανθρώπινη πρόοδο. Θα πρέπει, συνεπώς, να θυμόμαστε πάντοτε την μόνη πηγή τής δύναμής μας ενώ ευαρεστούμε τον Θεό: «Ολα τα μπορώ, διαμέσου τού Χριστού που με ενδυναμώνει.» (Φιλιππησίους 4:13). Ο Παύλος είπε ακόμη, «Αλλά, με τη χάρη τού Θεού είμαι ό,τι είμαι· και η χάρη του σε μένα δεν έγινε μάταιη, αλλά κοπίασα περισσότερο απ’ όλους αυτούς· όμως, όχι εγώ, αλλά η χάρη τού Θεού, που [ήταν] μαζί μου.» (Α΄ Κορινθίους 15:10).
Τις περισσότερες φορές που σκεπτόμαστε το ζήτημα τής καλής οικονομίας, το μυαλό μας πηγαίνει στο πώς διαχειριζόμαστε τα οικονομικά μας και το αν είμαστε πιστοί στην απόδοση τού δεκάτου και των προσφορών. Αλλά καθώς αρχίζουμε να βλέπουμε, πρόκειται για κάτι πολύ περισσότερο απ’ αυτό. Είναι πραγματικά κάτι περισσότερο από την διαχείριση τού χρόνου μας, των υπαρχόντων μας, τού περιβάλλοντός μας ή της υγείας μας. Οικονομία είναι η υπάκουη μαρτυρία μας στην κυριότητα τού Θεού. Είναι το κίνητρο για τον ακόλουθο τού Χριστού να δράσει, να πράξει έργα που φανερώνουν την πίστη του στον Ιησού. Η πίστωση τής οικονομίας στον Παύλο περιλάμβανε την διακήρυξη τού ευαγγελίου τής αλήθειας.
Η οικονομία καθορίζει την πρακτική υπακοή μας στην διαχείριση όλων όσων βρίσκονται κάτω από τον δικό μας έλεγχο και μας έχουν πιστωθεί. Πρόκειται για την καθαγίαση του εαυτού μας και των υπαρχόντων μας για την υπηρεσία τού Θεού. Αναγνωρίζουμε ως οικονόμοι στην πρακτική μας ζωή πως δεν έχουμε το δικαίωμα να εξουσιάζουμε τον εαυτό μας ή την περιουσία μας, αλλά ότι ο Θεός έχει τον έλεγχο. Αυτό σημαίνει ότι ως οικονόμοι τού Θεού διαχειριζόμαστε αυτά που ανήκουν στον Θεό, και τελούμε υπό την συνεχή εξουσία Του καθώς διαχειριζόμαστε τις υποθέσεις Του. Πιστή οικονομία σημαίνει ότι αναγνωρίζουμε πλήρως ότι δεν ανήκουμε στον εαυτό μας αλλά στον Χριστό, τον Κύριο, που έδωσε τον εαυτό Του υπέρ ημών.
Το απόλυτο ερώτημα, λοιπόν, είναι τούτο: Εγώ είμαι ο κύριος της ζωής μου ή είναι ο Χριστός, ο Κύριος τής ζωής μου; Στην ουσία, η οικονομία εκφράζει την συνολική υπακοή μας στον Θεό και στον Κύριο και Σωτήρα Ιησού Χριστό.
English
Τι είναι η βιβλική οικονομία;
