Ερώτηση
Διδάσκει το Μάρκος 16:16 πως το βάπτισμα είναι αναγκαίο για τη σωτηρία;
Απάντηση
Διακρίνουμε τι διδάσκει κάθε ένα εδάφιο ή κάθε μια περικοπή όταν το φιλτράρουμε με ό,τι γνωρίζουμε πως διδάσκει η Αγία Γραφή σχετικά με το θέμα που διαπραγματεύεται. Στο θέμα του βαπτίσματος και της σωτηρίας, η Γραφή είναι σαφής πως η σωτηρία λαμβάνεται δια της πίστης στον Ιησού Χριστό και όχι μέσω των οιωνδήποτε έργων, συμπεριλαμβανομένου του βαπτίσματος (Εφεσίους 2:8-9). Έτσι, οποιαδήποτε ερμηνεία που καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το βάπτισμα, ή κάποιο άλλο έργο, είναι αναγκαίο για τη σωτηρία, είναι εσφαλμένη. Για περισσότερες πληροφορίες σε καλούμε να διαβάσεις στην ιστοσελίδα μας την Ερώτηση, «Σωζόμαστε μόνο με την πίστη, ή με την πίστη συμπεριλαμβανομένου και των πράξεων;»
Σχετικά με το Μάρκος 16:16, είναι σημαντικό να θυμόμαστε πως υπάρχουν κάποια κειμενικά προβλήματα με το Μάρκος κεφάλαιο 16, εδάφια 9-20. Τίθεται το ερώτημα κατά πόσον τα εδάφια αυτά περιλαμβάνονταν στο αρχικό κείμενο του ευαγγελίου του Μάρκου ή προστέθηκαν μεταγενέστερα από κάποιον γραμματέα. Ως αποτέλεσμα, το πλέον σωστό είναι να μην στηρίξουμε κάποιο δόγμα σε οποιοδήποτε θέμα πάνω στην περικοπή Μάρκος 16:9-20, όπως το πάτημα πάνω σε φίδια, εκτός αν η ίδια ιδέα υποστηρίζεται από άλλες βιβλικές περικοπές.
Με την υπόθεση πως το εδάφιο 16 περιλαμβάνεται στο αρχικό κείμενο του Μάρκου, συνάγεται το συμπέρασμα πως διδάσκει ότι το βάπτισμα είναι αναγκαίο για τη σωτηρία; Η σύντομη απάντηση είναι, όχι, δεν το διδάσκει. Προκειμένου κάποιος να κάνει το εδάφιο να διδάσκει πως το βάπτισμα είναι αναγκαίο για τη σωτηρία, θα πρέπει να επεκταθεί πέραν όσων το εδάφιο πραγματικά λέει. Αυτό που σίγουρα το εδάφιο διδάσκει είναι ότι η πίστη είναι αναγκαία για τη σωτηρία, πράγμα συνεπές με αναρίθμητα εδάφια όπου μόνο η πίστη αναφέρεται (π.χ., Ιωάννης 3:18, 5:24, 12:44, 20:31, Α΄ Ιωάννου 5:13).
«Όποιος πιστέψει και βαπτιστεί, θα σωθεί· όποιος, όμως, απιστήσει, θα κατακριθεί.» (Μάρκος 16:16) Το εδάφιο αυτό αποτελείται από δύο βασικές προτάσεις. 1 –Όποιος πιστέψει και βαπτιστεί, θα σωθεί. 2 –Όποιος, όμως, απιστήσει θα κατακριθεί.
Ενώ το εδάφιο αυτό μας λέει κάτι για πιστούς που έχουν βαπτιστεί (έχουν σωθεί), δεν μας λέει κάτι για πιστούς που δεν έχουν βαπτιστεί. Θα δίδασκε το εδάφιο αυτό πως το βάπτισμα είναι αναγκαίο για τη σωτηρία αν περιλάμβανε μια τρίτη πρόταση που λ.χ. έλεγε, «όποιος πιστέψει και δεν βαπτιστεί θα κατακριθεί» ή «αυτός που δεν βαπτιστεί θα κατακριθεί». Αλλά, φυσικά, καμία από αυτές τις προτάσεις δεν υπάρχει στο εδάφιο.
Εκείνοι που προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν το Μάρκος 16:16 για να διδάξουν πως το βάπτισμα είναι αναγκαίο για τη σωτηρία κάνουν ένα κοινό αλλά σοβαρό λάθος, που κάποιες φορές αποκαλείται η αρνητική συμπερασματική πλάνη. Η πλάνη αυτή μπορεί να εκφρασθεί ως εξής: «Αν μια πρόταση είναι αληθής δεν μπορούμε να υποθέσουμε πως όλες οι αρνήσεις (ή αντιθέσεις) αυτής της πρότασης είναι επίσης αληθείς.» Για παράδειγμα, η δήλωση «ένας σκύλος με καφέ στίγματα είναι ένα ζώο» είναι αληθής· η άρνηση όμως, «αν ένας σκύλος δεν έχει καφέ στίγματα δεν είναι ζώο» είναι ψευδής. Κατά τον ίδιο τρόπο, «όποιος πιστέψει και βαπτιστεί θα σωθεί» είναι αληθής· η πρόταση όμως «όποιος πιστέψει αλλά δεν βαπτιστεί δεν θα σωθεί» είναι μια αναιτιολόγητη υπόθεση. Αυτήν ακριβώς την υπόθεση κάνουν όσοι υποστηρίζουν την βαπτισμική αναγέννηση.
Θεωρείστε το εξής παράδειγμα: «Όποιος πιστεύει και ζει στο Κάνσας θα σωθεί αλλά όποιος δεν πιστεύει θα καταδικαστεί.» Η πρόταση αυτή είναι απολύτως αληθής· οι κάτοικοι του Κάνσας θα σωθούν. Το να πεις όμως πως μόνο οι πιστοί που ζουν στο Κάνσας σώζονται είναι μια παράλογη και ψευδής παραδοχή. Η πρόταση δεν λέει πως ένας πιστός πρέπει να ζει στο Κάνσας για να πάει στον Ουρανό. Παρομοίως το Μάρκος 16:16 δεν λέει πώς ένας πιστός πρέπει να βαπτιστεί. Το εδάφιο δηλώνει ένα γεγονός αναφορικά με βαπτισμένους πιστούς (θα σωθούν), αλλά δεν λέει τίποτα για πιστούς που δεν έχουν βαπτιστεί. Ίσως υπάρχουν πιστοί που δεν ζουν στο Κάνσας και βέβαια θα σωθούν· και θα υπάρχουν κάποιοι πιστοί που δεν έχουν βαπτιστεί αλλά κι αυτοί, επίσης, είναι σωσμένοι.
Η μία συγκεκριμένη συνθήκη που απαιτείται για τη σωτηρία δηλώνεται στο δεύτερο μέρος του Μάρκος 16:16: «όποιος, όμως, απιστήσει, θα κατακριθεί». Στην ουσία, ο Ιησούς έχει δώσει και τη θετική συνθήκη της πίστης (όποιος πιστεύει θα σωθεί) και την αρνητική συνθήκη της απιστίας (όποιος, όμως, απιστήσει θα κατακριθεί). Συνεπώς, μπορούμε να πούμε με απόλυτη βεβαιότητα πως η πίστη είναι η απαίτηση προς σωτηρία. Το σπουδαιότερο είναι πως συναντάμε τη συνθήκη αυτή να δηλώνεται επανειλημμένα θετικά και αρνητικά μέσα στις Γραφές (Ιωάννης 3:16, 3:18, 3:36, 5:24, 6:53-54, 8:24, Πράξεις 16:31).
Ο Ιησούς αναφέρει μια συνθήκη σχετική με τη σωτηρία (βάπτισμα) στον Μάρκο 16:16. Αλλά μια σχετική συνθήκη δεν θα πρέπει να συγχέεται με μια απαίτηση. Για παράδειγμα, το να έχεις πυρετό σχετίζεται με το να είσαι άρρωστος αλλά δεν απαιτείται να έχεις πυρετό προκειμένου να είσαι άρρωστος. Πουθενά στη Γραφή δεν συναντάμε μια πρόταση της μορφής, «όποιος δεν βαπτιστεί θα καταδικαστεί». Συνεπώς δεν μπορούμε να πούμε πως το βάπτισμα είναι αναγκαίο για τη σωτηρία, βασισμένοι στο Μάρκος 16:16 ή σε κάποιο άλλο εδάφιο.
Διδάσκει το Μάρκος 16:16 πως το βάπτισμα είναι ή δεν είναι αναγκαίο για τη σωτηρία; Όχι, δεν το διδάσκει. Εδραιώνει καθαρά την αλήθεια πως η πίστη απαιτείται για τη σωτηρία αλλά δεν αποδεικνύει πως το βάπτισμα είναι προαπαιτούμενο, ούτε αποδεικνύει τον αντίθετο ισχυρισμό. Πώς μπορούμε τότε να γνωρίζουμε αν πρέπει να βαπτιστούμε ώστε να σωθούμε; Πρέπει να δούμε ποια είναι η πλήρης βουλή του λόγου του Θεού. Να μια σύνοψη της υπάρχουσας μαρτυρίας:
1—Η Γραφή είναι σαφής πως σωζόμαστε με την πίστη. Ο Αβραάμ σώθηκε με την πίστη, κι εμείς σωζόμαστε με την πίστη (Ρωμαίους 4:1-25, Γαλάτας 3:6-22).
2—Μέσα σε όλη τη Γραφή, σε κάθε θεία Οικονομία, οι άνθρωποι σώζονταν χωρίς να βαπτιστούν. Κάθε πιστός στην Παλαιά Διαθήκη (π.χ. ο Αβραάμ, ο Ιακώβ, ο Δαβίδ, ο Σολομών) σώθηκαν αλλά δεν βαπτίστηκαν. Ο ληστής στο σταυρό σώθηκε αλλά δεν βαπτίστηκε. Ο Κορνήλιος σώθηκε πριν βαπτιστεί (Πράξεις 10:44-46).
3—Το βάπτισμα είναι η ομολογία της πίστης μας και η δημόσια δήλωση πως πιστεύουμε στον Ιησού Χριστό. Οι Γραφές λένε πως έχουμε αιώνια ζωή τη στιγμή που πιστεύουμε (Ιωάννης 5:24), και η πίστη πάντοτε προηγείται του βαπτίσματος. Το βάπτισμα δεν μας σώζει όπως ακριβώς δεν μας σώζει μια προσευχή που κάνουμε. Σωζόμαστε όταν πιστεύουμε.
4—Η Γραφή δεν λέει πουθενά πως αν κάποιος δεν βαπτιστεί δεν θα σωθεί.
5—Αν το βάπτισμα απαιτείτο για τη σωτηρία, τότε κανένας δεν θα μπορούσε να σωθεί χωρίς την παρουσία κάποιου άλλου. Κάποιος πρέπει να βρίσκεται εκεί να βαπτίσει τον άνθρωπο πριν αυτός μπορέσει να σωθεί. Αυτή η απαίτηση μειώνει σημαντικά το ποιος μπορεί να σωθεί και πότε μπορεί να σωθεί. Οι συνέπειες αυτού του δόγματος, καταλήγουν σ' ένα λογικό συμπέρασμα που είναι καταστροφικό. Για παράδειγμα, ένας στρατιώτης που πιστεύει στο πεδίο της μάχης αλλά σκοτώνεται πριν βαπτιστεί, θα πάει στην κόλαση.
6—Διατρέχοντας τη Γραφή βλέπουμε πως στο θέμα της πίστης, ένας πιστός έχει όλες τις υποσχέσεις και ευλογίες της σωτηρίας (Ιωάννης 1:12, 3:16, 5:24, 6:47, 20:31, Πράξεις 10:43, 13:39, 16:31). Όταν κάποιος πιστεύει, έχει αιώνια ζωή, δεν έρχεται σε κρίση κι έχει περάσει από τον θάνατο στη ζωή (Ιωάννης 5:24)—όλα αυτά πριν βαπτιστεί.
Αν πιστεύεις στην βαπτισμική αναγέννηση, θα έκανες καλά με προσευχή να λογαριάσεις ποιον ή τι εμπιστεύεσαι. Εμπιστεύεσαι μια φυσική πράξη (το βάπτισμα) ή το τέλειο έργο του Χριστού πάνω στο σταυρό; Ποιον ή τι εμπιστεύεσαι για τη σωτηρία σου; Είναι η σκιά (το βάπτισμα) ή η ουσία (ο Ιησούς Χριστός); Η πίστη μας αναπαύεται μόνο στον Χριστό. «Με τον οποίο έχουμε την απολύτρωση διαμέσου του αίματός του, την άφεση των αμαρτημάτων, σύμφωνα με τον πλούτο της χάρης του» (Εφεσίους 1:7).
English
Διδάσκει το Μάρκος 16:16 πως το βάπτισμα είναι αναγκαίο για τη σωτηρία;
