Ερώτηση
Χρειάζεται οι Χριστιανοί να ζητάνε συγχώρεση για τις αμαρτίες τους;
Απάντηση
Μια συχνή ερώτηση είναι «τι γίνεται εάν αμαρτήσω και στη συνέχεια πεθάνω πριν προλάβω να εξομολογηθώ αυτή την αμαρτία στο Θεό;» Μια άλλη συχνή ερώτηση είναι «τι γίνεται εάν αμαρτήσω και στη συνέχεια το ξεχάσω και δεν θυμηθώ ποτέ να το εξομολογηθώ στο Θεό;» Και τα δύο αυτά ερωτήματα στηρίζονται σε μια εσφαλμένη υπόθεση. Η σωτηρία δεν στηρίζεται στο γεγονός αν ένας Χριστιανός έχει εξομολογηθεί και μετανοήσει για κάθε αμαρτία. Ναι, πρέπει να εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας στο Θεό μόλις συνειδητοποιήσουμε ότι αμαρτήσαμε. Ωστόσο, δεν χρειάζεται πάντα να ζητάμε από τον Θεό να μας συγχωρέσει. Όταν εμπιστευτούμε με πίστη τον Ιησού Χριστό για την σωτηρία μας, όλες οι αμαρτίες μας συγχωρούνται. Αυτό συμπεριλαμβάνει το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον, μικρή ή μεγάλη αμαρτία. Οι πιστοί δεν χρειάζεται να ζητάνε συγχώρεση ή μετάνοια με σκοπό να συγχωρεθούν οι αμαρτίες τους. Ο Ιησούς πέθανε και πλήρωσε την ποινή για όλες τις αμαρτίες μας και όταν έγινε αυτό, συγχωρέθηκαν όλες οι αμαρτίες (Προς Κολοσσαείς 1:14, Πράξεις 10:43).
Αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να ομολογούμε τις αμαρτίες μας: «Αν ομολογούμε τις αμαρτίες μας, ο Θεός είναι πιστός και δίκαιος ώστε να συγχωρήσει σε μας τις αμαρτίες, και να μας καθαρίσει από κάθε αδικία» (Α΄ Ιωάννη 1:9). Αυτό που μας λέει αυτό το εδάφιο είναι να «ομολογούμε» τις αμαρτίες μας στον Θεό. Η λέξη «ομολογώ» σημαίνει «συμφωνώ με.» Όταν ομολογούμε τις αμαρτίες μας στον Θεό, συμφωνούμε με τον Θεό ότι κάναμε λάθος, ότι έχουμε αμαρτήσει. Ο Θεός μας συγχωρεί διαμέσου της εξομολόγησης σε συνεχή βάση εξ΄ αιτίας του γεγονότος ότι είναι «πιστός και δίκαιος.» Πως είναι ο Θεός «πιστός και δίκαιος»; Είναι πιστός συγχωρώντας αμαρτίες τις οποίες υποσχέθηκε ότι θα κάνει για όλους που δέχονται τον Χριστό ως Σωτήρα. Είναι δίκαιος αποδέχοντας την πληρωμή του Χριστού για τις αμαρτίες μας, αναγνωρίζοντας ότι οι αμαρτίες μας έχουν πληρωθεί.
Ταυτόχρονα, το Α΄ Ιωάννη 1:9 δείχνει ότι με κάποιο τρόπο η συγχώρεση εξαρτάται από την εξομολόγηση των αμαρτιών μας στο Θεό. Πως γίνεται αυτό εάν όλες μας οι αμαρτίες έχουν συγχωρεθεί τη στιγμή που δεχθήκαμε τον Χριστό ως Σωτήρα; Φαίνεται ότι αυτό που περιγράφει ο απόστολος Ιωάννης εδώ είναι μια συγχώρεση «σχέσης». Όλες οι αμαρτίες μας έχουν συγχωρεθεί «εκ θέσεως» τη στιγμή που δεχόμαστε τον Χριστό ως Σωτήρα. Αυτή η εκ θέσεως συγχώρεση εγγυάται την σωτηρία μας και την υπόσχεση μιας αιώνιας κατοικίας στον παράδεισο. Όταν θα σταθούμε ενώπιον του Θεού μετά τον θάνατο, ο Θεός δεν θα αρνηθεί την είσοδό μας στο παράδεισο εξαιτίας των αμαρτιών μας. Αυτό είναι η συγχώρεση εκ θέσεως. Η έννοια της συγχώρεσης «σχέσης» βασίζεται στο γεγονός ότι όταν αμαρτάνουμε, προσβάλουμε τον Θεό και θλίβουμε το Πνεύμα Του (Εφεσίους 4:30). Ενώ ο Θεός μας έχει τελικά συγχωρέσει για τις αμαρτίες μας, αυτές εξακολουθούν να μπλοκάρουν ή να είναι ένα εμπόδιο στην σχέση μας με τον Θεό. Ένα νεαρό αγόρι που αμάρτησε ενώπιον του πατέρα του δεν διώχνεται από την οικογένεια. Ένας ευσεβείς πατέρας θα συγχωρέσει τα παιδιά του άνευ όρων. Ταυτόχρονα, δεν μπορεί να επιτευφθεί μια καλή σχέση μεταξύ του πατέρα και του υιού μέχρι να αποκατασταθεί η σχέση τους. Αυτό μπορεί να συμβεί μόνο όταν ένα παιδί ομολογεί τα λάθη του στο πατέρα του και ζητάει συγνώμη. Γι΄ αυτό ομολογούμε τις αμαρτίες μας στον Θεό – όχι για να διατηρήσουμε την σωτηρία μας αλλά για να επιστρέψουμε σε μια στενή σχέση με τον Θεό που μας αγαπάει και μας έχει ήδη συγχωρέσει.
English
Χρειάζεται οι Χριστιανοί να ζητάνε συγχώρεση για τις αμαρτίες τους;
