Ερώτηση
Επαναφέρει σήμερα ο Θεός στην Εκκλησία τη διακονία (επισκοπή) του αποστόλου και του προφήτη;
Απάντηση
Η κίνηση που πιστεύει την επαναφορά των διακονιών του αποστόλου και του προφήτη βασίζει τον ισχυρισμό της στο ότι οι απόστολοι και οι προφήτες αποτελούν τμήμα της εκκλησίας στην Εφεσίους 4:11-12, «Κι αυτός έδωσε άλλους μεν αποστόλους, άλλους δε προφήτες, άλλους δε ευαγγελιστές, άλλους δε ποιμένες και δασκάλους, για την τελειοποίηση των αγίων, για το έργο της διακονίας, για την οικοδομή του σώματος του Χριστού.»
Κατά τη διάρκεια του πρώτου αιώνα της Εκκλησίας, υπήρχε η διακονία του αποστόλου και το πνευματικό χάρισμα του αποστόλου. Η διακονία του αποστόλου λειτούργησε για 12 μαθητές του Χριστού, πλέον τον Ματθία, που έλαβε τη θέση του Ιούδα και τον Παύλο. Οι απόστολοι εκλέχτηκαν ειδικά από τον Χριστό (Μάρκος 3:16-19). Η επιλογή αντικατάστασης του Ιούδα φαίνεται στις Πράξεις 1:20-26. Σημείωσε σ’ αυτήν την περικοπή ότι η θέση του Ιούδα αποκαλείται επισκοπή. Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε πως ο Παύλος εκλέχτηκε από τον Χριστό (Α΄ Κορινθίους 15:8-9, Γαλάτας 1:1, 2:6-9). Οι άνδρες αυτοί έλαβαν την αποστολή να θέσουν το θεμέλιο της παγκόσμιας Εκκλησίας (Εφεσίους 2:20). Το θεμέλιο της παγκόσμιας Εκκλησίας τέθηκε τον πρώτο αιώνα. Αυτός είναι ο λόγος που η διακονία του αποστόλου δεν λειτουργεί πλέον. Από τη στιγμή που το θεμέλιο τέθηκε, δεν χρειαζόμαστε πλέον θεμελιωτές.
Υπήρχε επίσης το πνευματικό χάρισμα του αποστόλου (το οποίο δεν πρέπει να συγχέεται με την επισκοπή –είναι διαφορετικά). Μεταξύ αυτών που είχαν το πνευματικό χάρισμα ήταν ο Ιάκωβος (Α΄ Κορινθίους 15:7, Γαλάτας 1:19), ο Βαρνάβας (Πράξεις 14:4, 14, Α΄ Κορινθίους 9:6), ο Ανδρόνικος και ο Ιουνιάς (ή η Ιουνία), πιθανόν ο Σίλας και ο Τιμόθεος (Α΄ Θεσσαλονικείς 1:1, 2:7) και ο Απολλώς (Α΄ Κορινθίους 4:6, 9). Αυτή η ομάδα είχε το αποστολικό χάρισμα αλλά όχι την αποστολική διακονία που δόθηκε στους δώδεκα και στον Παύλο. Οι έχοντες το αποστολικό χάρισμα, τότε, ήσαν εκείνοι που διέδωσαν το μήνυμα του ευαγγελίου με εξουσία Θεού. Η λέξη απόστολος σημαίνει «εξουσιοδοτημένος απεσταλμένος». Αυτό ίσχυε γι’ αυτούς που είχαν τη διακονία του αποστόλου (όπως ο Παύλος) και εκείνους που είχαν το πνευματικό χάρισμα (όπως ο Απολλώς). Αν και υπάρχουν σήμερα τέτοιοι, άνθρωποι που στέλνονται από τον Θεό να εξαπλώσουν το ευαγγέλιο, είναι καλύτερα να ΜΗΝ αναφερόμαστε σ’ αυτούς ως αποστόλους διότι προκαλείται σύγχυση. Πολλοί δεν γνωρίζουν τις δύο διαφορετικές χρήσεις του όρου απόστολος.
Το χάρισμα της προφητείας ήταν επίσης ένα προσωρινό χάρισμα που δόθηκε από τον Χριστό για τη θεμελίωση της παγκόσμιας Εκκλησίας (Εφεσίους 2:20). Ο προφήτης μετέδιδε μήνυμα από τον Κύριο για τους πιστούς του πρώτου αιώνα. Οι πιστοί αυτοί δεν είχαν το προνόμιο που έχουμε εμείς σήμερα να έχουμε πλήρη την Αγία Γραφή. Το τελευταίο βιβλίο της Καινής Διαθήκης (Αποκάλυψη) γράφτηκε προς το τέλος του πρώτου αιώνα. Έτσι, ο Θεός έδωσε ανθρώπους προικισμένους με το χάρισμα της προφητείας να μεταδίδουν μηνύματα Του μέχρις ότου ο κανόνας των Γραφών ολοκληρωθεί.
Θα πρέπει να σημειωθεί πως η διδασκαλία που σήμερα ακούγεται σχετικά με την αποκατάσταση των προφητών και αποστόλων απέχει πολύ απ’ αυτό που οι Γραφές περιγράφουν για τους ανθρώπους που είχαν το χάρισμα της προφητείας και την επισκοπή του αποστόλου. Οι διδάσκοντες μια τέτοια αποκατάσταση, διδάσκουν πως κανένας δεν πρέπει να αντιλέγει σε όσα λένε οι απόστολοι και οι προφήτες, ούτε καν ν’ αμφισβητεί, διότι το ν’ αντιλέγει κάποιος ισοδυναμεί με το ν’ αντιλέγει στον Θεό. Ο απόστολος Παύλος, όμως, επιδοκιμάζει τον λαό της Βέροιας διότι έλεγξαν αυτά που τους είπε με τις Γραφές για να είναι βέβαιοι πως κήρυξε την αλήθεια (Πράξεις 17:10-11). Ο απόστολος Παύλος, επίσης, διακήρυξε στους πιστούς της Γαλατίας, πως αν κάποιος, ακόμα και ο ίδιος, τους δίδασκε ένα άλλο ευαγγέλιο, το πρόσωπο αυτό θα γινόταν «ανάθεμα» (Γαλάτας 1:8-9). Σε κάθε περίπτωση, ο Παύλος έδειχνε τις Γραφές ως την υπέρτατη εξουσία. Οι άνθρωποι που ισχυρίζονται πως είναι απόστολοι και προφήτες, σήμερα, καθιστούν τους εαυτούς τους την υπέρτατη εξουσία, πράγμα που ποτέ δεν έκαναν ο Παύλος και οι δώδεκα.
Θα πρέπει ακόμη να σημειώσουμε πως η Γραφή αναφέρεται στους αποστόλους και προφήτες σε παρελθόντα χρόνο. Στην Β΄ Πέτρου 3:2 και Ιούδα 3-4 οι πιστοί θα πρέπει να θυμούνται και ν’ αγωνίζονται με βάση το μήνυμα που οι απόστολοι έδωσαν (παρελθών χρόνος). Στην Εβραίους 2:3-4, επίσης, γίνεται λόγος γι’ αυτούς που πραγματοποίησαν (στο παρελθόν) «σημεία και τέρατα και διάφορα θαύματα και με διανομές του Αγίου Πνεύματος.»
English
Επαναφέρει σήμερα ο Θεός στην Εκκλησία τη διακονία (επισκοπή) του αποστόλου και του προφήτη;
