Ερώτηση
Γιατί είναι τόσο σημαντικό να ξοδεύω χρόνο μόνος με τον Θεό;
Απάντηση
Όλες οι σχέσεις απαιτούν χρόνο. Η σχέση με τον Θεό, αν και ανόμοια με άλλες σχέσεις κατά πολλούς τρόπους, εξακολουθεί ν' ακολουθεί τους κανόνες των σχέσεων. Η Αγία Γραφή είναι γεμάτη με συγκρίσεις που μας βοηθούν να συλλάβουμε τη σχέση μας με τον Θεό. Για παράδειγμα, ο Χριστός απεικονίζεται σαν γαμπρός και η Εκκλησία σαν νύφη. Ο γάμος είναι η ένωση δύο ανθρώπων (ενός άνδρα και μιας γυναίκας) που γίνονται μια ενότητα (Γένεση 2:24). Τέτοια οικειότητα απαιτεί να δίνει χρόνο ο ένας στον άλλον. Μια άλλη σχέση είναι αυτή του πατέρα με το παιδί του. Στενή γονική σχέση είναι εκείνη που γονιός και παιδί έχουν ξεχωριστό χρόνο μαζί. Ο χρόνος που δίνουμε μ' ένα αγαπημένο μας πρόσωπο μάς δίνει τη δυνατότητα να γνωρίσουμε αληθινά αυτό το πρόσωπο. Ξοδεύοντας χρόνο μαζί με τον Θεό δεν διαφέρει. Όταν μένουμε μόνοι με τον Θεό, Τον πλησιάζουμε περισσότερο και Τον γνωρίζουμε με διαφορετικό τρόπο απ' ό,τι κάνουμε σε περιβάλλον ομάδας.
Ο Θεός επιθυμεί να βρίσκεται «μόνος» μαζί μας. Θέλει να έχει προσωπική σχέση μαζί μας. Μας δημιούργησε ως πρόσωπα, «υφαίνοντάς» μας στη μήτρα (Ψαλμός 139:13). Ο Θεός γνωρίζει τις προσωπικές λεπτομέρειες της ζωής μας, όπως τον αριθμό των τριχών του κεφαλιού μας (Λουκάς 12:7). Γνωρίζει όλα τα σπουργίτια, και «εσείς αξίζετε περισσότερο από πολλά σπουργίτια» (Ματθαίος 10:29, 31). Μας προσκαλεί να έρθουμε σ' Αυτόν να Τον γνωρίσουμε (Ησαΐας 1:18, Αποκάλυψη 22:17, Άσμα Ασμάτων 4:8). Όταν επιθυμούμε να γνωρίσουμε τον Θεό στενά, θα Τον εκζητούμε τα χαράματα (Ψαλμός 63:1) και θα διαθέτουμε χρόνο μαζί Του. Θα ενεργούμε όπως η Μαρία, καθήμενοι στα πόδια του Χριστού ν' ακούσουμε τη φωνή Του (Λουκάς 10:39). Θα πεινάμε και θα διψάμε για τη δικαιοσύνη, και θα χορτάσουμε (Ματθαίος 5:6).
Ίσως ο καλύτερος λόγος για να ξοδέψουμε χρόνο με τον Θεό είναι ν' ακολουθήσουμε τα βιβλικά παραδείγματα. Στην Παλαιά Διαθήκη βλέπουμε τον Θεό να καλεί τους προφήτες να Τον πλησιάσουν μόνοι. Ο Μωυσής συνάντησε τον Θεό στην καιόμενη βάτο και κατόπιν στο όρος Σινά. Ο Δαβίδ, του οποίου πολλοί ψαλμοί εκφράζουν μια οικειότητα πίστης με τον Θεό, επικοινωνούσε μαζί Του ενώ ο Σαούλ τον καταδίωκε (Ψαλμός 57). Η παρουσία του Θεού πέρασε ενώ ο Ηλίας βρισκόταν στη σπηλιά. Στην Καινή Διαθήκη ο Ιησούς ξόδευε χρόνο μόνος με τον Θεό (Ματθαίος 14:13, Μάρκος 1:35, 6:45-46, 14:32-34, Λουκάς 4:42, 5:16, 6:12, 9:18, Ιωάννης 6:15). Ο Χριστός μας δίδαξε να προσευχόμαστε στον Θεό μόνοι μας ενίοτε: «Εσύ, αντίθετα, όταν προσεύχεσαι, πήγαινε στο πιο απόμερο δωμάτιο του σπιτιού σου, κλείσε την πόρτα σου και προσευχήσου εκεί κρυφά στον Πατέρα σου» (Ματθαίος 6:6α).
Για να βασιζόμαστε στον Ιησού ως το αμπέλι μας (Ιωάννης 15:1-8), θα χρειαστούμε άμεσα να συνδεόμαστε στενά μαζί Του. Όπως ένα κλαδί συνδέεται άμεσα στο αμπέλι και μέσω του αμπελιού συνδέεται με άλλα κλαδιά, έτσι κι εμείς συνδεόμαστε άμεσα με τον Χριστό και συνεπώς γινόμαστε κοινωνοί της κοινότητας. Δίνουμε χρόνο μόνοι με τον Θεό αλλά και στη συλλογική λατρεία για την καλύτερη πνευματική μας θρέψη. Χωρίς διάθεση χρόνου μόνοι με τον Θεό, οι ανάγκες μας θα μείνουν ακάλυπτες· δεν θα γνωρίσουμε την άφθονη ζωή που Εκείνος παρέχει.
Όταν δίνουμε χρόνο για να μείνουμε μόνοι με τον Θεό, αποφεύγουμε τους περισπασμούς του νου κι εστιάζουμε την προσοχή μας σ' Αυτόν για ν' ακούσουμε τη φωνή Του. Μένοντας ενωμένοι μαζί Του απολαμβάνουμε την οικειότητα στην οποία μας καλεί κι ερχόμαστε να Τον γνωρίσουμε αληθινά.
English
Γιατί είναι τόσο σημαντικό να ξοδεύω χρόνο μόνος με τον Θεό;
