Τι είναι το αλαβάστρινο σκεύος;

Η Αγία Γραφή μιλάει για ένα αλαβάστρινο σκεύος σε δύο ξεχωριστά περιστατικά που αφορούν γυναίκες που έφεραν αλοιφή στο σκεύος για να αλείψουν τον Ιησού. Η ελληνική λέξη που "αλάβαστος" ή "αλάβαστρος" σημαίνει "αγγείο κατασκευασμένο από αλάβαστρο".

Το γεγονός ότι και τα τέσσερα ευαγγέλια περιλαμβάνουν μια παρόμοια αλλά όχι πανομοιότυπη περιγραφή (με τρία από τα χωρία να αναφέρουν ένα αλαβάστρινο αγγείο με αλοιφή) έχει προκαλέσει κάποια σύγχυση σχετικά με αυτά τα περιστατικά. Τα εδάφια Ματθαίος 26:6-13 και Μάρκος 14:3-9 περιγράφουν το ίδιο γεγονός, το οποίο συνέβη δύο ημέρες πριν από το Πάσχα (Ματθαίος 26:2 και Μάρκος 14:1) και αφορούσε μια ανώνυμη γυναίκα που μπήκε στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού. Και οι δύο περικοπές αναφέρουν ένα αλαβάστρινο σκεύος και και οι δύο λένε ότι η ανώνυμη γυναίκα άλειψε το κεφάλι του Ιησού.

Το Ιωάννης 12:1-8 φαίνεται να μιλάει για ένα διαφορετικό, αλλά παρόμοιο γεγονός, το οποίο έλαβε χώρα έξι ημέρες πριν από το Πάσχα (Ιωάννης 12:1) στο σπίτι της Μάρθας. Εδώ δεν αναφέρεται ένα αλαβάστρινο σκεύος, αλλά το όνομα της γυναίκας που άλειψε τον Ιησού: Μαρία, η αδελφή της Μάρθας. Το περιστατικό του Ματθαίου και του Μάρκου και το περιστατικό του Ιωάννη συνέβησαν όλα στη Βηθανία, αλλά σε διαφορετικές ημέρες. Επίσης, η Μαρία λέγεται ότι έχρισε τα πόδια του Ιησού, αλλά δεν αναφέρεται χρίσμα στο κεφάλι Του. Ο Ιησούς υπερασπίζεται την ενέργεια της Μαρίας απέναντι στην κριτική του Ιούδα, λέγοντας: "το φύλαξε για την ημέρα του ενταφιασμού μου" (Ιωάννης 12:7).

Ένα τρίτο χρίσμα του Ιησού (το πρώτο, χρονολογικά), που περιγράφεται στον Λουκά 7:36-50, έλαβε χώρα στο σπίτι του Σίμωνα του Φαρισαίου και όχι στο σπίτι του Σίμωνα του λεπρού. Το γεγονός αυτό συνέβη στη Γαλιλαία και όχι στη Βηθανία, περίπου ένα χρόνο πριν από τη σταύρωση (Λουκάς 7:1, 11). Ο Λουκάς αναφέρει ένα αλαβάστρινο αγγείο που είχε μέσα μύρο (στίχος 37). Η γυναίκα σε αυτήν την περίπτωση συγχωρέθηκε για πολλές αμαρτίες, αλλά το όνομά της δεν αναφέρεται. Όπως και η Μαρία, η αμαρτωλή γυναίκα άλειψε τα πόδια του Ιησού με το άρωμα. Έρχεται στον Ιησού κλαίγοντας και δείχνοντας στοργική λατρεία σε Εκείνον που της συγχώρεσε τις αμαρτίες της.

Οι ομοιότητες που μοιράζονται αυτά τα τρία περιστατικά έχουν προκαλέσει κάποια σύγχυση, αλλά οι διαφορές είναι αρκετά σημαντικές ώστε να δικαιολογείται η θεώρησή τους ως ξεχωριστά γεγονότα. Σε δύο από τα περιστατικά, οι συγγραφείς των ευαγγελίων αναφέρουν την παρουσία ενός αλαβάστρινου σκέους.

Ο αλάβαστρος ήταν μια πέτρα που συναντάται συνήθως στο Ισραήλ. Ήταν μια σκληρή πέτρα που έμοιαζε με λευκό μάρμαρο και αναφέρεται ως ένας από τους πολύτιμους λίθους που χρησιμοποιήθηκαν για τη διακόσμηση του Ναού του Σολομώντα (Α΄ Χρονικών 29:2). Στο Άσμα Ασμάτων, ο αγαπημένος άντρας περιγράφεται ότι έχει πόδια σαν "μαρμάρινοι στύλοι". Έτσι, το δοχείο που χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες για να μεταφέρουν το αρωματισμένο λάδι τους ήταν κατασκευασμένο από μια λευκή, μαρμάρινη ουσία. Οι αλοιφές, τα έλαια και τα αρώματα συνήθιζαν να τοποθετούνται σε δοχεία από αλάβαστρο για να διατηρούνται καθαρά και αμόλυντα. Τα σκεύη σφραγίζονταν συχνά ή γίνονταν σταθερά με κερί για να μη διαφεύγει το άρωμα. Το αλάβαστρο ήταν μια πανέμορφη ουσία και αρκετά ισχυρή για να κρατήσει το λάδι ή το άρωμα εντελώς κλειστό μέχρι τη στιγμή της χρήσης του.

English

---

Επιστροφή στην Ελληνική αρχική σελίδα

Τι είναι το αλαβάστρινο σκεύος;