Ερώτηση
Τι ήταν το Σανχεντρίν;
Απάντηση
Ο όρος Σανχεντρίν προέρχεται από μια ελληνική λέξη που σημαίνει "συνέλευση" ή "συμβούλιο" και χρονολογείται από την ελληνιστική περίοδο, αλλά η έννοια αυτή ανάγεται στη Βίβλο. Στην Τορά, ο Θεός διατάζει τον Μωυσή: "Συγκέντρωσέ μου 70 άνδρες από τους πρεσβύτερους του Ισραήλ, που γνωρίζεις ότι είναι πρεσβύτεροι του λαού και άρχοντές τους, και να τους φέρεις στη σκηνή του μαρτυρίου, όπου θα σταθούν μαζί σου" (Αριθμοί 11:16). Επίσης, στο δέκατο έκτο κεφάλαιο του Δευτερονομίου, διαβάζουμε στο εδάφιο 18: "Θα καταστήσεις κριτές και άρχοντες για τον εαυτό σου σε όλες τις πόλεις σου, που ο Κύριος ο Θεός σου δίνει σε σένα, σύμφωνα με τις φυλές σου, και θα κρίνουν τον λαό με δίκαιη κρίση". Η γη είχε διανεμηθεί μεταξύ των φυλών, και σε εκείνες τις περιοχές όπου οι φυλές είχαν την παρουσία τους, υπήρχαν πόλεις και χωριά, και σε κάθε πόλη και σε κάθε χωριό έπρεπε να υπάρχει ένα δικαστήριο. Αν υπήρχαν 120 άνδρες ως αρχηγοί οικογενειών, είχαν εκεί ένα τοπικό δικαστήριο που ονομαζόταν Σανχεντρίν. Στις μικρότερες πόλεις όπου δεν υπήρχαν 120 άνδρες ως αρχηγοί οικογενειών, υπήρχαν είτε τρεις δικαστές, αν η πόλη ήταν πολύ μικρή, είτε επτά δικαστές που συνεδρίαζαν ως δικαστήριο, και δικαστής και ένορκος, σε όλα τα νομικά θέματα.
Το Μεγάλο Σανχεντρίν ήταν το ανώτατο δικαστήριο του αρχαίου Ισραήλ, αποτελούμενο από 70 άνδρες και τον αρχιερέα. Κατά την περίοδο του Δεύτερου Ναού, το Μεγάλο Σανχεντρίν συνεδρίαζε στον Ναό της Ιερουσαλήμ. Το δικαστήριο συνεδρίαζε κάθε μέρα εκτός από τις εορτές και το Σάββατο. Το Σανχεντρίν ως σώμα διεκδικούσε εξουσίες που τα κατώτερα εβραϊκά δικαστήρια δεν είχαν. Ως εκ τούτου, ήταν οι μόνοι που μπορούσαν να δικάσουν τον βασιλιά ή να επεκτείνουν τα όρια του Ναού και της Ιερουσαλήμ και ήταν εκείνοι στους οποίους τέθηκαν τελικά όλα τα νομικά ζητήματα. Η τελευταία δεσμευτική απόφαση του Σανχεντρίν ήταν το 358, όταν υιοθετήθηκε το εβραϊκό ημερολόγιο. Το Σανχεντρίν διαλύθηκε μετά από συνεχείς διώξεις από τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Με την πάροδο των αιώνων υπήρξαν προσπάθειες αναβίωσης του θεσμού, όπως το Μεγάλο Σανχεντρίν που συγκάλεσε ο Ναπολέων Βοναπάρτης.
Στην Καινή Διαθήκη, το Σανχεντρίν είναι περισσότερο γνωστό για τη συμμετοχή του στη σειρά εικονικών δικών που οδήγησαν στη σταύρωση του Ιησού. Το Σανχεντρίν ξεκίνησε με μια ανεπίσημη εξέταση του Ιησού ενώπιον του Άννα, του εκτελούντος χρέη αρχιερέα (Ιωάννης 18:12-14, 19-23), ενώ ακολούθησε μια επίσημη συνεδρίαση ενώπιον ολόκληρου του Σανχεντρίν (Ματθαίος 26:57-68). Εκεί ελήφθη η απόφαση να παραδοθεί ο Ιησούς στις ρωμαϊκές αρχές για να δικαστεί και να σταυρωθεί.
English
Τι ήταν το Σανχεντρίν;
