Ερώτηση
Τι ήταν ο Ρωμαίος εκατόνταρχος;
Απάντηση
Κατά την εποχή της Καινής Διαθήκης, ένας Ρωμαίος εκατόνταρχος ήταν ένας επαγγελματίας αξιωματικός του Στρατού που διοικούσε μια διμοιρία στρατευμάτων που ονομαζόταν "εκατονταρχία". Αυτή μπορούσε να είναι από σχεδόν εκατό έως αρκετές εκατοντάδες άνδρες. Κάθε ρωμαϊκή λεγεώνα αποτελούνταν από σχεδόν 5.000 άνδρες, χωρισμένους σε πολλές κουστωδίες, κάθε κουστωδία αποτελούμενη από πολλές εκατονταρχίες. Ως αποτέλεσμα, μια λεγεώνα μπορούσε να περιλαμβάνει έως και εξήντα εκατόνταρχους. Η σημασία τους βασιζόταν στην αρχαιότητα, με τον αρχαιότερο εκατόνταρχο σε μια λεγεώνα να βρίσκεται σε θέση μεγάλου κύρους. Ορισμένοι ιστορικοί έχουν συγκρίνει τους ανώτατους εκατόνταρχους με τους μεσαιωνικούς ιππότες. Οι Ρωμαίοι εκατόνταρχοι αποτελούσαν τη γέφυρα μεταξύ των κατασσομένων στρατιωτών και των εν ενεργεία αξιωματικών, με τον ίδιο περίπου τρόπο που λειουργούν οι ανθυπασπιστές στο σύγχρονο αμερικανικό στρατό.
Οι στρατιώτες διορίζονταν εκατόνταρχοι λόγω της γενναιότητας, της πίστης, του χαρακτήρα και της ανδρείας τους στη μάχη. Οι εκατόνταρχοι είχαν υψηλά πρότυπα συμπεριφοράς και αναμενόταν να πολεμούν στην πρώτη γραμμή μαζί με τους άνδρες τους. Στην πραγματικότητα, η καθορισμένη θέση του εκατόνταρχου στο σχηματισμό ήταν στο τέλος της πρώτης σειράς. Ως αποτέλεσμα, οι Ρωμαίοι εκατόνταρχοι πληρώνονταν καλά και έχαιραν μεγάλης εκτίμησης, ενώ αντιμετώπιζαν υψηλά ποσοστά τραυματισμών και θανάτων κατά τη διάρκεια του πολέμου. Ο συνδυασμός πλούτου, δύναμης και κύρους τους καθιστούσε σημαίνοντες στην κοινωνία.
Η Βίβλος αναφέρει αρκετούς Ρωμαίους εκατόνταρχους. Ο άνδρας που επέβλεπε τη σταύρωση του Ιησού ήταν εκατόνταρχος (Ματθαίος 27:54), πιθανότατα ένας κατώτερος σε ιεραρχία. Ήταν ένας εκατόνταρχος που αναφώνησε στη βάση του σταυρού: " Στ' αλήθεια, ο άνθρωπος αυτός ήταν Υιός τού Θεού". (Μάρκος 15:39). Τα εδάφια Ματθαίος 8:5-13 και Λουκάς 7:1-10 αφηγούνται την ιστορία ενός εκατόνταρχου, πιθανότατα ανώτερου βαθμού, ο οποίος πλησίασε τον Ιησού για την θεραπεία του υπηρέτη του. Ο βασιλικός αξιωματούχος που αναφέρεται στο Ιωάννης 4:43-54 μπορεί επίσης να ήταν ένας υψηλόβαθμος εκατόνταρχος. Σε όλες τις περιπτώσεις, οι εκατόνταρχοι διακρίνονται για τη θέση τους στην εξουσία. Για να υποβάλουν αυτοί οι άνδρες ένα αίτημα σε οποιονδήποτε, πόσο μάλλον στον Ιησού, έναν Ιουδαίο, θα απαιτούσε μεγάλη πίστη και μεγάλη ταπεινοφροσύνη.
Ίσως ο πιο σημαντικός Ρωμαίος εκατόνταρχος που αναφέρεται στη Βίβλο είναι ο Κορνήλιος, που περιγράφεται στις Πράξεις των Αποστόλων 10. Ο Κορνήλιος λέγεται ότι είχε καλή φήμη μεταξύ των Εβραίων, ιδίως για την προσευχή και τη φιλανθρωπία του (Πράξεις 10:2). Σύμφωνα με τη Βίβλο, ο Κορνήλιος είδε ένα όραμα, στο οποίο ένας άγγελος του είπε να αναζητήσει τον Πέτρο στην Ιόππη. Ο Κορνήλιος υπάκουσε στο όραμα και ο Πέτρος του είπε το δικό του όραμα, που τον διέταζε να ευαγγελίσει τόσο τους εθνικούς όσο και τους Ιουδαίους. Ο Κορνήλιος σώθηκε κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης και έγινε ένας από τους πρώτους μη Ιουδαίους που ευαγγελίστηκαν στην πρώιμη εκκλησιαστική εποχή (Πράξεις 11:15-18). Η παρουσία του Αγίου Πνεύματος σε έναν μη περιτετμημένο, μη Ιουδαίο -έναν Ρωμαίο εκατόνταρχο από τα έθνη των ανθρώπων- απέδειξε στους άλλους χριστιανούς ότι το μήνυμα του Χριστού ήταν παγκόσμιο.
English
Τι ήταν ο Ρωμαίος εκατόνταρχος;
