Ερώτηση
Γιατί ο Ιησούς μίλησε τόσο έντονα κατά της χλιαρής πίστης;
Απάντηση
Στην Αποκάλυψη 3:14-21, ο Κύριος περιγράφει τη "χλιαρή" στάση της καρδιάς εκείνων που ανήκουν στην εκκλησία της Λαοδικείας, μια στάση που εκδηλώνεται με τα έργα τους. Οι Λαοδικείς δεν ήταν ούτε ψυχροί ούτε θερμοί σε σχέση με τον Θεό, απλώς χλιαροί. Το ζεστό νερό μπορεί να καθαρίσει και να εξαγνίσει. Το κρύο νερό μπορεί να αναζωογονήσει και να ζωντανέψει. Αλλά το χλιαρό νερό δεν έχει παρόμοια αξία. Οι Λαοδικείς κατάλαβαν την αναλογία του Κυρίου επειδή το πόσιμο νερό της πόλης τους ερχόταν μέσω υδραγωγείου από μια πηγή έξι μίλια νοτιότερα και έφτανε αηδιαστικά χλιαρό. Το νερό της Λαοδικείας δεν ήταν ζεστό όπως οι κοντινές θερμές πηγές στις οποίες έκαναν μπάνιο οι άνθρωποι, ούτε ήταν αναζωογονητικά κρύο για πόσιμο. Ήταν χλιαρό, καλό για το τίποτα. Στην πραγματικότητα, ήταν αηδιαστικό, και αυτή ήταν η απάντηση του Κυρίου στους Λαοδικείς. Τον αηδίασαν, και είπε: "πρόκειται να σε ξεράσω από το στόμα μου" (στίχος 16).
Η επιστολή προς την εκκλησία της Λαοδικείας είναι η πιο σκληρή από τις επτά επιστολές προς τις εκκλησίες της Μικράς Ασίας. Με την κατηγορία των "έργων" τους (Αποκάλυψη 3:15), ο Ιησούς καθιστά σαφές ότι πρόκειται για μια νεκρή εκκλησία. Τα μέλη αυτής της εκκλησίας βλέπουν τους εαυτούς τους ως "πλούσιους" και αυτάρκεις, αλλά ο Κύριος τους βλέπει ως "ταλαίπωρους, ελεεινούς, φτωχούς, τυφλούς και γυμνούς" (εδάφιο 17). Η χλιαρή πίστη τους ήταν υποκριτική. Η εκκλησία τους ήταν γεμάτη από ανθρώπους που προσποιούνταν πως είναι χριστιανοί, χωρίς πραγματική μεταστροφή.
Ο Ιησούς εξισώνει συχνά τα έργα με την πραγματική πνευματική κατάσταση ενός ατόμου: "θα τους γνωρίσετε από τους καρπούς τους", και "κάθε καλό δέντρο κάνει καλούς καρπούς" (Ματθαίος 7:16-17). Είναι σαφές ότι οι χλιαρές πράξεις των Λαοδικέων δεν ήταν σύμφωνες με την αληθινή σωτηρία. Οι πράξεις του αληθινού πιστού θα είναι "θερμές" ή "ψυχρές", θα ωφελήσουν, δηλαδή, τον κόσμο με κάποιον τρόπο και θα αντανακλούν το πνευματικό πάθος μιας μεταμορφωμένης ζωής. Οι χλιαρές πράξεις, ωστόσο -αυτές που γίνονται χωρίς χαρά, χωρίς αγάπη και χωρίς τη φωτιά του Πνεύματος- κάνουν κακό στον κόσμο που παρακολουθεί. Οι χλιαροί είναι εκείνοι που ισχυρίζονται ότι γνωρίζουν τον Θεό, αλλά ζουν σαν να μην υπάρχει. Μπορεί να πηγαίνουν στην εκκλησία και να ασκούν μια μορφή θρησκείας, αλλά η εσωτερική τους κατάσταση είναι μια κατάσταση αυτοδικαιωμένου εφησυχασμού. Ισχυρίζονται ότι είναι χριστιανοί, αλλά η καρδιά τους δεν έχει αλλάξει και η υποκρισία τους είναι αηδιαστική για τον Θεό.
Το γεγονός ότι τα χλιαρά άτομα στα οποία απευθύνεται ο Χριστός δεν σώζονται φαίνεται στην εικόνα του Ιησού να στέκεται έξω από την εκκλησία (Αποκάλυψη 3:20). Δεν Τον έχουν ακόμη δεχθεί ανάμεσά τους. Ο Κύριος τους επιπλήττει και τους πειθαρχεί με αγάπη, προστάζοντάς τους να μετανοήσουν (εδάφιο 19). Βλέπει τη χλιαρή στάση τους σαν ντροπιαστική γύμνια που πρέπει να ντυθούν με τα λευκά ενδύματα της αληθινής δικαιοσύνης (στίχος 18). Τους παροτρύνει να είναι σοβαροί και ζηλωτές, και να αφοσιωθούν ολοκληρωτικά σ' Αυτόν. Ο Κύριός μας είναι φιλεύσπλαχνος και μακρόθυμος και δίνει χρόνο στους χλιαρούς να μετανοήσουν.
Οι Λαοδικείς απολάμβαναν υλική ευημερία που, σε συνδυασμό με μια επίφαση αληθινής θρησκείας, τους οδήγησε σε μια ψευδή αίσθηση ασφάλειας και ανεξαρτησίας (βλ. Μάρκος 10:23). Η έκφραση "είμαι πλούσιος και πλούτησα" (Αποκάλυψη 3:17) τονίζει ότι ο πλούτος που αποκτήθηκε προήλθε με αυτοπροσπάθεια. Πνευματικά, είχαν μεγάλες ανάγκες. Η αυτάρκης στάση και η χλιαρή πίστη είναι μόνιμοι κίνδυνοι όταν οι άνθρωποι ζουν μια ζωή ευκολίας και ευημερίας.
English
Γιατί ο Ιησούς μίλησε τόσο έντονα κατά της χλιαρής πίστης;
