Ερώτηση
Πώς πρέπει ν’ αντιμετωπίζει ο χριστιανός τον διωγμό;
Απάντηση
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο διωγμός αποτελεί μια σκληρή πραγματικότητα τού βιώματος τής χριστιανικής ζωής. Ο διωγμός εναντίον των χριστιανών είναι αναμενόμενος: ο απόστολος Παύλος προειδοποίησε ότι «όλοι όσοι θέλουν να ζουν με τρόπο ευσεβή εν Χριστώ Ιησού, θα διωχθούν» (Β΄ Τιμόθεον 3:12). Ο Ιησούς είπε πως από την στιγμή που εδίωξαν Αυτόν, θα διώξουν και όσους Τον ακολουθούν (Ιωάννης 15:20). Ο Ιησούς κατέστησε σαφές ότι ο κόσμος θα μισήσει τους χριστιανούς επειδή πρώτα μίσησαν Αυτόν. Αν οι χριστιανοί έμοιαζαν στον κόσμο —ματαιόδοξοι, γήινοι, σαρκικοί και παραδομένοι στην απόλαυση, στον πλούτο και την φιλοδοξία— ο κόσμος δεν θα εναντιωνόταν σ’ αυτούς. Αλλά οι χριστιανοί δεν ανήκουν στον κόσμο, και αυτός είναι ο λόγος που αυτός τους διώκει (δες Ιωάννης 15:18-19). Είναι διαφορετικές οι αρχές που επηρεάζουν τους χριστιανούς από αυτές που επηρεάζουν τον κόσμο. Μας παρακινεί η αγάπη και η αγιότητα τού Θεού, ενώ ο κόσμος σύρεται από την αγάπη τής αμαρτίας. Είναι αυτός ο αποχωρισμός μας από τον κόσμο που διεγείρει την εχθρότητα τού κόσμου (Α΄ Πέτρου 4:3-4).
Οι χριστιανοί πρέπει να μάθουν ν’ αναγνωρίζουν την αξία τού διωγμού αλλά και να χαίρονται σ’ αυτόν, όχι επιδεικτικά αλλά ήσυχα και ταπεινά διότι έχει μεγάλη πνευματική αξία. Πρώτον, ο διωγμός εναντίον των χριστιανών τούς επιτρέπει να γίνουν μέτοχοι μιας μοναδικής κοινωνίας με τον Κύριο. Ο Παύλος έκανε λόγο για κάποια πράγματα που εγκατέλειψε για την υπόθεση τού Χριστού. Αυτές τις απώλειες, όμως, τις λογάριασε ως «σκύβαλα» (Φιλιππησίους 3:8) ή «σκουπίδια» προκειμένου να γνωρίσει την «κοινωνία τών παθημάτων (του Χριστού)» (Φιλιππησίους 3:10). Ο ευγενής απόστολος ακόμη και τις αλυσίδες του λογάριασε ως χάρη που του χορήγησε ο Θεός (Φιλιππησίους 1:7).
Δεύτερον, όντως, ο διωγμός εναντίον των χριστιανών είναι ωφέλιμος για τους πιστούς. Ο Ιάκωβος υποστηρίζει ότι οι πειρασμοί δοκιμάζουν την χριστιανική πίστη, κατεργάζονται υπομονή και αναπτύσσουν την ωριμότητα (Ιακώβου 1:2-4). Όπως το ατσάλι υπόκειται κατεργασία στον κλίβανο, οι δοκιμασίες και ο διωγμός υπηρετούν την ενδυνάμωση τού χαρακτήρα των πιστών. Ο χριστιανός που παραδίδεται με χάρη στον διωγμό δείχνει ότι είναι ανώτερης ποιότητας από τους ενάντιους (δες Εβραίους 11:38). Είναι εύκολο να γίνει κάποιος μισητός αλλά η ομοιότητα με τον Χριστό παράγει καλοσύνη και ευλογία απέναντι στην εναντίωση τής κακίας. Ο Πέτρος γράφει για τον Ιησού, «καθώς τον λοιδορούσαν δεν ανταπέδιδε λοιδορίες, πάσχοντας δεν απειλούσε, αλλά παρέδινε τον εαυτό του σ’ αυτόν που κρίνει δίκαια» (Α΄ Πέτρου 2:23).
Τρίτον, ο διωγμός εναντίον των χριστιανών, τους βοηθάει να εκτιμήσουν καλύτερα την υποστήριξη τών αληθινών φίλων. Η σύγκρουση μπορεί να ενώσει τα πιστά παιδιά τού Θεού ώστε να ενθαρρύνει και υποστηρίξει ο ένας τον άλλον με τέτοιον τρόπο που άλλως δεν θα γνώριζαν. Η δυσκολία μπορεί να παρακινήσει τους ανθρώπους τού Θεού προς μεγαλύτερη αποφασιστικότητα ν’ αγαπάει, ν’ αναπαύει και να σηκώνει τα βάρη ο ένας του άλλου στον θρόνο τής χάρης με προσευχή. Δεν υπάρχει τίποτα άλλο που να μας βοηθάει να φτάσουμε σε ανώτερο επίπεδο αδελφικής αγάπης όσο ένα δυσάρεστο περιστατικό.
Ακόμη και ενώπιον του διωγμού που στρέφεται εναντίον ημών των χριστιανών, μπορούμε να εγκαρτερούμε. Μπορούμε να ευχαριστούμε τον Θεό για την χάρη Του και την υπομονή Του μαζί μας. Μπορούμε να εκφράζουμε ευγνωμοσύνη για εκείνους που αγαπάμε εν Κυρίω και οι οποίοι στέκονται μαζί μας στους καιρούς τής θλίψης. Και μπορούμε να προσευχόμαστε για εκείνους που μας κατηγορούν, κακομεταχειρίζονται ή κακοποιούν (Β΄ Κορινθίους 11:24, Ρωμαίους 10:1).
English
Πώς πρέπει ν’ αντιμετωπίζει ο χριστιανός τον διωγμό;
