Ερώτηση
Πώς ένας χριστιανός πρέπει να θεωρεί την λογική;
Απάντηση
Λογική είναι η επιστήμη που αποκομίζει την αλήθεια μέσω τής ανάλυσης γεγονότων είτε αμέσως (αφαιρετικά) είτε εμμέσως (επαγωγικά). Η Λογική παίρνει δεδομένες προϋποθέσεις, αναλύει σχέσεις, τις συγκρίνει με άλλους γνωστούς παράγοντες και καταλήγει σε κάποιο συμπέρασμα που προσδιορίζει ένα προηγουμένως άγνωστο γεγονός. Η Λογική είναι μαθηματικά που λειτουργούν με ιδέες αντί με αριθμούς. Είναι ο τρόπος προσδιορισμού τών σχέσεων μεταξύ τών ιδεών.
Η Λογική φαίνεται να είναι ένας από τους φυσικούς νόμους που έθεσε ο Θεός σε λειτουργία κατά την δημιουργία τού σύμπαντος. Ο Θεός, λοιπόν, δημιούργησε το ανθρώπινο γένος με διάνοια και την ικανότητα να σκέπτεται λογικά. Η λογική, όντας δημιουργία τού Θεού, είναι κάτι καλό, που όταν χρησιμοποιείται σωστά μπορεί να μας κατευθύνει προς τον Θεό. Δυστυχώς, είναι εύκολο να χρησιμοποιήσουμε την λογική μας με λάθος τρόπο.
Η επιστήμη τής Λογικής ασχολείται με τον σχεσιακό τύπο τών ιδεών. Όπως συμβαίνει με τους αριθμούς στα μαθηματικά, οι ιδέες μπορούν να συνδυάζονται σε τύπους που δείχνουν την σχέση τους με άλλες ιδέες. Είναι ωφέλιμο να κατανοούμε τα βασικά αυτών των τύπων. Τα σύγχρονα επιχειρήματα είναι συχνά διαποτισμένα με συναίσθημα που παρεμποδίζουν και αποκλείουν μια χρήσιμη επίλυση. Το πάθος παρακωλύει το μονοπάτι προς την αλήθεια. Η αλήθεια συχνά εμποδίζεται από αυτό που αποκαλούμε πλάνη — επιχειρηματολογία βασισμένη σε ψευδή λογική και εσφαλμένη συλλογιστική. Η πλάνη αποτελεί μια εκφοβιστική τακτική και δεν προσφέρεται για επωφελή συζήτηση.
Η Λογική σε πρακτική έννοια περιλαμβάνει και τους τύπους και τα γεγονότα. Οι τύποι παρέχουν τις σχέσεις, αλλά πρέπει να υπάρχουν βασικές ιδέες διαθέσιμες για ν’ αναλυθούν οι τύποι. Αν και ο σχετικισμός μειώνει ακόμη και τις πλέον βασικές υποθέσεις, οι περισσότεροι άνθρωποι στηρίζονται ακόμη στην εμπειρική μαρτυρία —δεδομένα που έχουν συγκεντρώσει με τις αισθήσεις τους. Οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν σιγουριά διατυπώνοντας προτάσεις όπως «υπάρχω» και «το τραπέζι υπάρχει». Η Λογική παίρνει αυτά τα δεδομένα και εξάγει περαιτέρω αλήθεια. «Κάθε τι που έχει αρχή πρέπει να έχει φτιαχτεί από κάτι άλλο» είναι μια πρόταση που συμπεραίνεται λογικώς. Περαιτέρω ανάλυση οδηγεί σε περισσότερο σύνθετες αλήθειες, όπως «υπάρχει Θεός».
Δυστυχώς, πολλοί συζητητές πέφτουν ακούσια σε πλάνη διότι δεν ξεκινούν από την αρχή. Αυτό σημαίνει πως επιτρέπουν σε μια προκαθορισμένη, αναπόδεικτη ιδέα να πάρει τη θέση ενός γεγονότος. Οι εξελικτικοί ξεκινούν με την φυσιοκρατική εξέλιξη ως την βάση των επιχειρημάτων τους διότι δεν αποδέχονται την πιθανότητα τών θαυμάτων. Πολλές θρησκείες απορρίπτουν ότι ο Ιησούς είναι ο θεάνθρωπος διότι ξεκινούν με τον Γνωστικισμό (το φυσικό είναι κακό· το πνευματικό είναι καλό). Οι κοσμικοί που επιμένουν ότι η θρησκεία είναι μια ενστικτώδης απόκριση στον φόβο τού θανάτου ξεκινούν με την υπόθεση ότι δεν υπάρχει Θεός.
Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν πρόκειται να επηρεαστούν σημαντικά από την λογική ώστε να πιστέψουν κάτι που αντιτίθεται στις πεποιθήσεις τους. Η διάθεση επισκιάζει συνήθως την λογική. Παρά το γεγονός ότι ούτε ο Ιησούς ούτε οι απόστολοι ήσαν ξένοι με την λογική, δεν αποτελούσε το βασικό εργαλείο τους. Όταν ο Πέτρος λέει, «… να είστε πάντοτε έτοιμοι σε απολογία με πραότητα και φόβο, προς καθέναν που ζητάει από σας λόγο για την ελπίδα που είναι μέσα σας» (Α΄ Πέτρου 3:15), δεν εννοούσε να ξεκινήσουμε με το οντολογικό επιχείρημα υπέρ της ύπαρξης τού Θεού. Εννοούσε να είμαστε έτοιμοι με την ιστορία τής δικής μας σχέσης με τον Θεό και την ελπίδα που πηγάζει απ’ αυτήν. Αυτός που βασίζει τις πεποιθήσεις του στο συναίσθημα δεν θα μπορέσει να κάνει μια λογική συζήτηση. Η Λογική αποτελεί ένα δυνατό εργαλείο στα χέρια ενός εκπαιδευμένου απολογητή. Εξίσου, όμως, πειστική είναι η «εμπειρική μαρτυρία» τής χριστιανικής ζωής. Είμαστε «το φως τού κόσμου» (Ματθαίος 5:14)· το σκοτάδι δεν αρέσκεται στο φως αλλά δεν μπορεί ν’ αρνηθεί την ύπαρξή του. Ο Παύλος πρότρεψε τον Τίτο, «… την διδασκαλία σου να την διατηρείς χωρίς αλλοιώσεις, ευπρεπισμένη, με το περιεχόμενό της ανόθευτο, απαλλαγμένο από αφορμές για κατηγορία, έτσι ώστε ο οποιοσδήποτε εχθρικά διακείμενος να ντροπιαστεί μη βρίσκοντας να πει κάτι επιλήψιμο για μας» (Τίτον 2:7-8, ΛΟΓΟΥ).
English
Πώς ένας χριστιανός πρέπει να θεωρεί την λογική;
