Ερώτηση
Γιατί η παρθενία είναι τόσο σημαντική σύμφωνα με την Αγία Γραφή;
Απάντηση
Όταν η Αγία Γραφή χρησιμοποιεί την λέξη παρθένος, αναφέρεται σ’ ένα άγαμο πρόσωπο που δεν έχει συνάψει σεξουαλικές σχέσεις (δες Εσθήρ 2:2 και Αποκάλυψη 14:4). Στην σημερινή κουλτούρα, πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν την λέξη παρθενία για να εκφράσουν σεξουαλική αγνότητα· πολλοί άλλοι, όμως, χρησιμοποιούν έναν τεχνικό ορισμό για να βρουν παραθυράκια σε ηθικά πρότυπα, περιορίζοντας το νόημα τής λέξης ώστε να σημαίνει «την κατάσταση κατά την οποία δεν έχει κάποιος/κάποια διανύσει όλον τον δρόμο» — έτσι που ένα ζευγάρι μπορεί να κάνει οτιδήποτε και κάθε τι που είναι λιγότερο από την συνουσία και να αυτοχαρακτηρίζονται τεχνικά ως «παρθένοι». Πρόκειται για ένα ανώφελο παιχνίδι λέξεων. Η αγνότητα πρέπει να επηρεάζει την καρδιά, τον νου και την ψυχή, και όχι μόνον συγκεκριμένα μέρη τού σώματος.
Η βιβλική έμφαση δεν δίνεται τόσο πολύ στον τεχνικό ή ιατρικό ορισμό της παρθενίας όσο στην κατάσταση τής καρδιάς τού ανθρώπου. Η ηθική που ενστερνιζόμαστε και οι ενέργειες που επιλέγουμε δίνουν μαρτυρία για την κατάσταση τής καρδιάς μας. Το πρότυπο τής Αγίας Γραφής είναι ξεκάθαρο: σεξουαλική αποχή πριν τον γάμο και μονογαμία μετά τον γάμο.
Υπάρχουν τρεις σοβαροί λόγοι να κρατήσουμε την σεξουαλική επαφή για τον γάμο. Πρώτον, ως πιστοί οφείλουμε να υπακούμε στον Θεό, κάνοντας ό,τι μας λέει. Διαβάζουμε στην Α΄ Κορινθίους 6:18-20, «Φεύγετε την πορνεία· κάθε αμάρτημα που θα έκανε ο άνθρωπος, είναι έξω από το σώμα· εκείνος, όμως, που πορνεύει αμαρτάνει στο ίδιο του το σώμα. Ή δεν ξέρετε ότι το σώμα σας είναι ναός τού Αγίου Πνεύματος, που είναι μέσα σας, το οποίο έχετε από τον Θεό, και δεν είστε κύριοι τού εαυτού σας; Επειδή, αγοραστήκατε με τιμή· δοξάστε, λοιπόν, τον Θεό με το σώμα σας και με το πνεύμα σας, τα οποία είναι τού Θεού.». Αν είμαστε εν Χριστώ, μας έχει εξαγοράσει μέσω τής θυσίας τής ζωής Του. Είναι ο Κύριός μας και οφείλουμε να Τον τιμούμε.
Ο δεύτερος λόγος είναι ότι πρέπει να πολεμήσουμε τις πνευματικές μας μάχες φορώντας τον θώρακα τής δικαιοσύνης (Εφεσίους 6:14). Βρισκόμαστε σε διαμάχη μεταξύ της καινούριας μας φύσης εν Χριστώ και των σαρκικών μας επιθυμιών. Η Α΄ Θεσσαλονικείς 4:3-7 λέει, «Επειδή τούτο είναι το θέλημα τού Θεού, ο αγιασμός σας, να απέχετε από την πορνεία· να ξέρει κάθε ένας από σας να κρατάει το δικό του σκεύος σε αγιασμό και τιμή· όχι σε πάθος επιθυμίας, όπως και τα έθνη, αυτά που δεν γνωρίζουν τον Θεό. Να μην υπερβαίνει κάποιος και αδικεί τον αδελφό του σ’ αυτό το πράγμα· επειδή, ο Θεός είναι εκδικητής για όλα αυτά, όπως και σας προείπαμε, και βεβαιώσαμε με μαρτυρίες. Δεδομένου ότι ο Θεός δεν μας κάλεσε σε ακαθαρσία, αλλά σε αγιασμό.». Όταν επιτρέπεις στο σώμα σου (μάλλον παρά στο Πνεύμα) να εξουσιάζει τις πράξεις σου, η ενέργειά σου συνιστά πράξη απείθειας ενάντια στον Θεό. Το σεξ που έχει δώσει ο Θεός και εκφράζει αγάπη μεταξύ τού άνδρα και της γυναίκας του αποτελεί ένα μη εγωκεντρικό δόσιμο. Όταν χρησιμοποιώ έναν άνθρωπο για να ικανοποιήσει μια δική μου σαρκική επιθυμία εκδηλώνω εγωκεντρισμό και κακοποίηση. Ακόμη και αν ο σύντροφος είναι πρόθυμος, τον βοηθάς ν’ αμαρτάνει και επιδράς αρνητικά αλλάζοντας την σχέση τού ανθρώπου αυτού με τον Θεό και τους άλλους.
Ο τελικός λόγος αφορά το «μυστήριο» τού γάμου (Εφεσίους 5:31-32). Όταν ο Θεός έκανε λόγο για δύο ανθρώπους που ενώνονται σε μία σάρκα, αναφερόταν σε κάτι που αρχίζουμε να κατανοούμε μόνον με πραγματικό και φυσιολογικό τρόπο. Όταν δύο άνθρωποι συνευρίσκονται σωματικά, ο υποθάλαμος τού εγκεφάλου απελευθερώνει χημικές ουσίες που επιφέρουν συναισθήματα προσκόλλησης κι εμπιστοσύνης. Η σεξουαλική σχέση εκτός γάμου σημαίνει ότι κάποιος προσκολλάται και εμπιστεύεται κάποιο άλλο πρόσωπο με το οποίο δεν συνδέεται με σχέση δέσμευσης. Ο ορισμός τής εμπιστοσύνης αλλοιώνεται στον νου. Αυτό το είδος τού συνδέσμου μ’ έναν άνθρωπο χωρίς την ασφάλεια τής συνεργασίας προς τον Θεό είναι επικίνδυνο. Δύο πρόσωπα που είναι —έστω και ήπια— φυσιολογικά κολλημένα μεταξύ τους αλλά όχι αφοσιωμένα στο ν’ αυξάνουν κατά Θεόν ως ζευγάρι, μπορεί ν’ αποχωριστούν από τον Θεό και τα σχέδιά Του γι’ αυτούς.
Αν, αντιστρόφως, δύο άνθρωποι κάνουν μια συνειδητή, σκόπιμη επιλογή να αφοσιωθούν ο ένας στον άλλον στον γάμο, και εκδηλώσουν τότε την οικειότητα που απελευθερώνει τις χημικές ουσίες, το σώμα μπορεί να επιβεβαιώνει την σύνδεση που ο νους έχει πραγματοποιήσει . Τα φυσιολογικά συναισθήματα τής εμπιστοσύνης και της προσκόλλησης ενδυναμώνονται από την πραγματικότητα τής σχέσης. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, δύο άνθρωποι γίνονται ένα σωματικά, και αυτό αντανακλά αυτό που ο Θεός έχει ενεργήσει πνευματικά.
Ο γάμος πρέπει ν’ ακολουθεί το πρότυπο τής σχέσης τού Χριστού με την Εκκλησία. Ένα έγγαμο ζευγάρι πρέπει να υπηρετεί τον Θεό μέσω μιας δυνατής, ενωμένης συνεργασίας. Η σωματική συνεύρεση και η τεκνοποίηση σχεδιάστηκαν από τον Θεό προς ενδυνάμωση τής συνεργασίας. Η σωματική επαφή εκτός πλαισίου γάμου δημιουργεί δεσμούς που ξεσκίζει τις καρδιές των ανθρώπων αντί να τις ενώνει.
Τελικώς χρειάζεται να θυμόμαστε μερικά πράγματα αναφορικά με την παρθενία, και την έλλειψη αυτής, με δεδομένη την χάρη τού Θεού. Εκείνοι που έρχονται στον Χριστό αφού έχουν εμπλακεί σε προγαμιαίες σεξουαλικές σχέσεις δεν είναι παρθένοι· έχουν, όμως, καθαριστεί πλήρως από τον Χριστό την στιγμή τής σωτηρίας τους. Ο Θεός μπορεί να σώσει κάθε άνθρωπο και μπορεί να θεραπεύσει εκείνους που έχουν ενδώσει στις σαρκικές τους επιθυμίες. Για εκείνους που ενεπλάκησαν σε προγαμιαίο σεξ αφού έγιναν χριστιανοί, υπάρχει συγχώρηση εν τω Χριστώ. Μπορεί να μας καθαρίσει από κάθε αδικία και να μας θεραπεύσει (Α΄ Ιωάννου 1:9). Και στην τρομερή περίπτωση ενός ανθρώπου που έχει βιαστεί ή κακοποιηθεί σεξουαλικά ενώ αυτός/αυτή δεν έσφαλε, που μπορεί να αισθάνεται ότι δεν βρίσκεται στο ιδανικό επίπεδο τής «παρθενίας», ο Χριστός είναι δυνατός ν’ αποκαταστήσει το πνεύμα του/της, να τον/την θεραπεύσει μέσα στα συντρίμμια του/της και να του/της χαρίσει ακεραιότητα.
English
Γιατί η παρθενία είναι τόσο σημαντική σύμφωνα με την Αγία Γραφή;
