کتاب غلاطیان
نویسنده: غلاطیان فصل 1 آیه 1، به وضوح نویسندۀ این نامه (رساله) را پولس رسول معرفی می کند.تاریخ نگارش: غلاطیان احتمالا اولین کتاب عهد جدید است که در سال 49 م. نوشته شده است.
هدف نگارش: کلیساها در غلاطیه شامل ایمانداران یهودی و غیر یهودی بودند. هدف پولس از نوشتن این نامه به آنها این بود که دوباره بر روی ایمان تاکید کند، بخصوص بر روی این حقیقت که ما تنها از راه ایمان تبرئه می شویم و در نظر خدا پاک خواهیم شد و نجات پیدا می کنیم، نه از طریق انجام دادن شریعت موسی.
این نامه به این دلیل نوشته شد که کلیساهای آن ناحیه با یک بحران الهیاتی روبرو شده بودند. این حقیقت اساسی که نجات تنها از راه ایمان بدست می آید از طرف مسیحیان شریعت گرا (ایمانداران یهودی-مسیحی که به قانون شریعت پایبند بودند) رد می شد. آنها بر روی این موضوع پافشاری می کردند که مسیحیان باید شریعت موسی را نگه دارند. این دسته از ایمانداران بخصوص روی این موضوع تاکید می کردند که ختنه شدن برای «غیر یهودیان خواهان نجات» ضروری است. به عبارت دیگر، اول باید یهودی و بعد از آن مسیحی می شدند. زمانیکه پولس متوجه شد این بدعت در کلیساهای غلاطیه در حال تعلیم می باشد، یک نامه (رساله) برای غلاطیان نوشت و در آن تاکید کرد که ما در مسیح آزاد هستیم و همچنین با تحریف انجیل توسط شریعت گراها با جدیت مخالفت کرد.
آیه های کلیدی:
غلاطیان فصل 2 آیه 16، «به خوبی می‌دانيم كه انسان با اجرای احكام شريعت، هرگز در نظر خدا پاک و بیگناه به حساب نخواهد آمد، بلكه فقط با ايمان به عيسی مسيح، پاک و بیگناه محسوب خواهد شد. بنابراين، ما نيز به عيسی مسيح ايمان آورديم تا از اين راه مورد قبول خدا واقع شويم، نه از راه انجام شريعت يهود. زيرا هيچكس هرگز با حفظ احكام شريعت، نجات و رستگاری نخواهد يافت».
غلاطیان فصل 2 آیه 20، «وقتی مسيح بر روی صليب مصلوب شد، در حقيقت من نيز با او مصلوب شدم. پس ديگر من نيستم كه زندگی می‌كنم، بلكه مسيح است كه در من زندگی می‌كند! و اين زندگی واقعی كه اينک در اين بدن دارم، نتيجهٔ ايمان من به فرزند خداست كه مرا محبت نمود و خود را برای من فدا ساخت».
غلاطیان فصل 3 آیه 11، «در نتيجه، روشن است كه هيچكس نمی‌تواند از راه حفظ شريعت و قوانين مذهبی، مورد قبول خدا واقع شود. يكی از انبیا نيز گفته است: فقط كسی نجات می‌يابد كه به خدا ايمان داشته باشد».
غلاطیان فصل 4 آیه های 5-6، «تا بهای آزادی ما را از قيد اسارت شريعت بپردازد و ما را فرزندان خدا گرداند. پس حال چون فرزندان خدا هستيم، خدا روح فرزند خود را به قلبهای ما فرستاده تا بتوانيم او را واقعاً "پدر" بخوانيم».
غلاطیان فصل 5 آیه های 22-23، «اما هرگاه روح خدا زندگی ما را هدايت فرمايد، اين ثمرات را در زندگی ما بوجود خواهد آورد: محبت، شادی، آرامش، بردباری، مهربانی، نيكوكاری، وفاداری، فروتنی و خويشتنداری. هيچيک از اين صفات پسنديده، تضادی با احكام مذهبی و شريعت يهود ندارند».
غلاطیان فصل 6 آیه 7، «اشتباه نكنيد، هيچكس نمی‌تواند خدا را بفريبد؛ هيچكس از مكافات الهی در امان نخواهد بود؛ زيرا هر کس هر چه بكارد، همان را درو خواهد نمود».
خلاصه: این حقیقت که ما به لطف خدا و از طریق ایمان تبرئه شده ایم بدین معنی است که دارای آزادی روحانی هستیم. ما دیگر در اسارات قانون شریعت عهد قدیم نیستیم. پولس کسانی که لطف خداوند را دست کم می گیرند و تلاش می کنند تا انجیل را تغییر دهند قاطعانه محکوم می کند (غلاطیان فصل 1 آیه های 8-10). پولس از صلاحیت رسالتی خود استفاده می کند (غلاطیان فصل 1 آیه 11 تا فصل 2 آیه 14) و تاکید می کند که پارسایی تنها از طریق مسیح حاصل می شود نه انجام دادن قوانین شریعت (غلاطیان فصل 2 آیه 21). غلاطیان باید محکم به این آزادی خود بچسبند و «بكوشيد آزاد بمانيد و بار ديگر اسير قيد و بند شريعت نشويد» (غلاطیان فصل 5 آیه 1). آزادی مسیحی یک بهانه برای راضی نگه داشتن طبیعت گناهکار یک شخص نیست؛ بلکه، این آزادی فرصتی است تا یکدیگر را دوست داشته باشیم (غلاطیان فصل 5 آیه 13، فصل 6 آیه های 7-10). زندگی مسیحی یعنی اینکه با پیروی از روح القدس زندگی کنیم نه با پیروی از امیال جسمانی (غلاطیان فصل 5 آیه های 16-18). جسم ما همراه با مسیح به صلیب کشیده شد (غلاطیان فصل 2 آیه 20)؛ در نتیجه، روح القدس میوه های خود را در زندگی ایماندار به بار خواهد آورد (غلاطیان فصل 5 آیه های 22-23).
در پایان، مسئله این نیست که آیا یک فرد ختنه شده یا نه، بلکه مسئله این است که آیا او تبدیل به یک «خلقت جدید» شده است یا نه (غلاطیان فصل 6 آیه 15). نجات، کار روح القدس است و ما باید دوباره متولد شویم (یوحنا فصل 3 آیه 3). آیین و مراسم دینی مانند ختنه ارزشی در دنیای روحانی ندارند.
پیوند ها: در سرتاسر نامه پولس به غلاطیان، — هدیه خداوند یعنی لطف نجات دهنده- در مقابل قوانین موسی، که توانایی نجات دادن ندارند، قرار گرفته است. شریعت گراها، برگشت به قوانین شریعت برای نجات را ضروری می دانند، و تعداد آنها در کلیسای اولیه زیاد بود. حتی پطرس مدت زمان کوتاهی در دام حیله و فریب کاری آنها افتاده بود (غلاطیان فصل 2 آیه های 11-13). درون مایه ای که غلاطیان را به عهد قدیم پیوند می دهد بر روی «قانون شریعت در برابر لطف خدا» متمرکز است: ناتوانی شریعت برای تبرئه کردن انسان از گناه (فصل 2 آیه 16)؛ بی نیازی ایمانداران به قوانین شریعت (فصل 2 آیه 19)؛ ابراهیم بواسطه ایمان بود که بیگناه بحساب آمد (فصل 3 آیه 6)؛ حفظ قوانین شریعت باعث نجات نمی شود بلکه باعث خشم خداوند می شود (فصل 3 ایه 10) ؛ و دوست داشتن یکدیگر اجرا و تحقق قوانین شریعت می باشد (فصل 5 آیه 14). ایمانداران فرزندان روحانی ساره هستند نه هاجر، بدین معنی که ما فرزندان یک زن آزاد هستیم نه یک زن برده؛ ما اشتراک های بسیار بیشتری با اسحاق که فرزند وعده بود داریم تا با اسماعیل که یک فرزند عادی بود (فصل 4 آیه های 21-23).
کتاب های غلاطیان و یعقوب به دو بُعد مکمل مسیحیت می پردازند. کتاب غلاطیان، پیام خوش «لطف خداوند» را برجسته می کند که یک زندگی پاک و پارسا را بوجود می آورد (غلاطیان فصل 3 آیه های 13-14). کتاب یعقوب زندگی پاک و پرهیزکارانه را برجسته می کند که ایمان را ثابت می کند. هیچ تضادی در این بین وجود ندارد، یعقوب نیز بر تولد دوباره از طریق پیام انجیل تاکید می کند (یعقوب فصل 1 آیه 18)، و غلاطیان دو فصل آخر خود را صرف اِعمال اصل «نجات تنها بدلیل لطف خدا» به یک زندگی کاربردی مسیحی می کند.
کاربرد عملی: یکی از درون مایه های اصلی کتاب غلاطیان در فصل 3 آیه 11 یافت می شود: «در نتيجه، روشن است كه هيچكس نمی‌تواند از راه حفظ شريعت و قوانين مذهبی، مورد قبول خدا واقع شود. يكی از انبیا نيز گفته است: فقط كسی نجات می‌يابد كه به خدا ايمان داشته باشد». ما باید محکم به این حقیقت بچسبیم. هر نوع سازش و توافق با شریعت گرایی و یا آمیختن هر نوع تلاش انسانی به «لطف خداوند» برای نجات یک بدعت است. اگر ما می توانستیم از طریق حفظ قوانین شریعت نجات پیدا کنیم پس دیگری نیازی به مرگ عیسی مسیح نبود (غلاطیان فصل 2 ایه 21). هر نوع تلاش برای نجات خودمان به معنی بی اعتبار کردن لطف خداوند است.
ما نه تنها توسط ایمان نجات پیدا کرده ایم (یوحنا فصل 3 آیه 16؛ افسسیان فصل 2 آیه های 8-9)، بلکه زندگی ما به عنوان یک ایماندار، روز به روز و لحظه به لحظه، توسط ایمان و از طریق آن سپری می شود (غلاطیان فصل 2 آیه 20). این ایمان چیزی نیست که خودمان با تردستی آن را از غیب ظاهر کرده باشیم بلکه هدیه خداوند است نه نتیجه اعمال ما (افسسیان فصل 2 آیه های 8-9) ، اما این وظیفه ماست که ایمان خود را به نمایش بگذاریم تا دیگران کار مسیح در ما را ببینند و ما با انجام دادن قوانین روحانی (مطالعه کتاب مقدس، دعا، فرمانبرداری و غیره) در ایمان خود رشد کنیم.
عیسی مسیح گفت که ما با میوه های زندگی شناخته می شویم (متی فصل 7 آیه 16) ، آنها نشان دهنده ایمان درون ما هستند. همه ما مسیحیان باید با پشتکار سعی کنیم تا بر اساس این ایمان نجات دهنده ساخته شویم و پرورش یابیم تا زندگی ما منعکس کنندۀ عیسی مسیح باشد و باعث شود تا دیگران «كارهای نيک شما را ديده، پدر آسمانی‌تان را تمجيد كنند» (متی فصل 5 آیه 16).
English
بررسی کتاب مقدس
بررسی عهدجدید
کتاب غلاطیان
