کتاب رومیان
نویسنده: رومیان ۱:۱ مشخص می‌کند که پولس رسول نویسنده‌ی کتاب رومیان است. رومیان ۲۲:۱۶ حاکی از آن است که پولس برای رونویسی گفته‌هایش از مردی به نام ترتیوس استفاده کرد.تاریخ نگارش: کتاب رومیان به احتمال زیاد در ۵۶-۵۸ میلادی نوشته شد.
هدف نگارش: هدف پولس از نگارش، همانند تمام رسالات او به کلیساها، این بود که با تعلیم دادن آموزه‌ها و بنا و تشویق ایماندارانی که نامه‌اش را دریافت می‌کنند، جلال خداوند عیسی مسیح را اعلام کند. توجه خاص پولس به آنانی بود که این نامه برایشان نوشته شد، یعنی آنانی که در روم، "محبوب خدایند و فرا خوانده شده‌اند تا از مقدسین باشند" (رومیان ۷:۱). از آنجاییکه خود او یک شهروند رومی بود، اشتیاق شدید خاصی برای آنان در جماعت ایمانداران روم داشت. از آنجاییکه تا آن لحظه از کلیسای روم دیدار نکرده بود، این نامه همچنین به عنوان آشنا ساختن خود برای آنان در خدمتشان بود.
آیات کلیدی: رومیان ۱۶:۱، "زیرا از انجیل سرافکنده نیستم، چرا که قدرت خداست برای نجات هر کس که ایمان آوَرَد، نخست یهود و سپس یونانی."
رومیان ۹:۳-۱۱، "پس چه باید گفت؟ آیا وضع ما بهتر از دیگران است؟ به هیچ روی! زیرا پیشتر ادعا وارد آوردیم که یهود و یونانی هر دو زیر سلطه‌ی گناهند. چنانکه نوشته شده است: «پارسایی نیست، حتی یکی. هیچ‌کس فهیم نیست، هیچ‌کس جویای خدا نیست.»"
رومیان ۲۱:۳، "امّا اکنون جدا از شریعت، آن پارسایی که از خداست به ظهور رسیده است، چنانکه شریعت و پیامبران بر آن گواهی می‌دهند."
رومیان ۲۳:۳، "زیرا همه گناه کرده‌اند و از جلال خدا کوتاه می‌آیند."
رومیان ۸:۵، "امّا خدا محبت خود را به ما این‌گونه ثابت کرد که وقتی ما هنوز گناهکار بودیم، مسیح در راه ما مرد."
رومیان ۲۳:۶، "زیرا مزد گناه مرگ است، امّا عطای خدا حیات جاویدان در خداوند ما مسیحْ عیساست."
رومیان ۹:۸، "امّا شما نه در حاکمیتِ نَفْس، بلکه در حاکمیتِ روح قرار دارید، البته اگر روح خدا در شما ساکن باشد. و اگر کسی روحِ مسیح را نداشته باشد، او از آنِ مسیح نیست."
رومیان ۲۸:۸، "می‌دانیم در حق آنان که خدا را دوست می‌دارند و بر طبق اراده‌ی او فرا خوانده شده‌اند، همه‌ی چیزها با هم برای خیریت در کار است."
رومیان ۳۷:۸-۳۹، "به‌عکس، در همه‌ی این امور ما برتر از پیروزمندانیم، به واسطه‌ی او که ما را محبت کرد. زیرا یقین دارم که نه مرگ و نه زندگی، نه فرشتگان و نه ریاستها، نه چیزهای حال و نه چیزهای آینده، نه هیچ قدرتی، و نه بلندی و نه پستی، و نه هیچ چیز دیگر در تمامی خلقت، قادر نخواهد بود ما را از محبت خدا که در خداوند ما مسیحْ عیسی است، جدا سازد."
رومیان ۹:۱۰-۱۰، "اگر به زبان خود اعتراف کنی «عیسی خداوند است» و در دل خود ایمان داشته باشی که خدا او را از مردگان برخیزانید، نجات خواهی یافت. زیرا در دل است که شخص ایمان می‌آورد و پارسا شمرده می‌شود، و با زبان است که اعتراف می‌کند و نجات می‌یابد."
رومیان ۱:۱۲، "پس ای برادران، در پرتو رحمتهای خدا، از شما استدعا می‌کنم که بدنهای خود را همچون قربانی زنده و مقدّس و پسندیده‌ی خدا تقدیم کنید که عبادت معقول شما همین است."
رومیان ۱۹:۱۲، "ای عزیزان، انتقام مگیرید، بلکه آن را به غضب خدا واگذارید. زیرا نوشته شده که «خداوند می‌گوید: "انتقام از آن من است؛ من هستم که سزا خواهم داد."»"
رومیان ۱۷:۱۶، "ای برادران، می‌خواهم از شما استدعا کنم مراقب آن کسان باشید که عامل جدایی‌اند و در راه شما مانع ایجاد می‌کنند و با تعلیمی که شما یافته‌اید، مخالفت می‌ورزند؛ از آنان دوری کنید."
خلاصه: پولس هیجان‌زده شد از اینکه توانست سرانجام در این کلیسا خدمت کند، و هر کسی به‌خوبی از این امر آگاه بود (رومیان ۸:۱-۱۵). نامه‌ی رومیان از شهر قرنتس و درست قبل از سفر پولس به اورشلیم برای تحویل صدقاتی که به فقیران آنجا داده شده بود نوشته شد. او قصد داشت به روم برود و سپس از آنجا به اسپانیا (رومیان ۲۴:۱۵)، اما با دستگیر شدنش در اورشلیم، برنامه‌اش بهم ریخت. او سرانجام به‌عنوان یک زندانی به روم می‌رود. فیبی که از اعضای کلیسای شهر کنخریه در نزدیکی قرنتس بود (رومیان ۱:۱۶)، به احتمال زیاد نامه را به روم رساند.
نامه‌ی رومیان در اصل یک اثر آموزه‌ای است و آن را می‌توان به چهار بخش تقسیم‌بندی کرد: نیاز به پارسایی، ۱۸:۱—۲۰:۳؛ فراهم شدن پارسایی، ۲۱:۳—۳۹:۸؛ به ثبوت رسانیدن و دفاع از پارسایی، ۱:۹—۳۶:۱۱؛ انجام دادن پارسایی، ۱:۱۲—۱۳:۱۵. درون‌مایه‌ی اصلی این نامه کاملاً مشخص است: پارسایی یا همان عدالت. پولس با هدایت روح‌القدس ابتدا تمام انسانها را به گناهکار بودن محکوم می‌کند. او اشتیاقش به وعظ حقیقت کلام خدا به آنانی که در روم هستند را ابراز می‌کند. امید او این بود که اطمینان حاصل کند از اینکه آنها در مسیر درست قرار دارند. او قویاً خاطرنشان می‌کند که از انجیل عار ندارد (رومیان ۱۶:۱)، چرا که قدرتی است که بواسطه‌ی آن هر کس نجات می‌یابد.
کتاب رومیان درباره‌ی خدا می‌گوید، اینکه او کیست و چه کرده است. این کتاب به ما درباره‌ی عیسی مسیح می‌گوید اینکه مرگ او چه دستاوردی داشته است. این کتاب درباره‌ی خودمان به ما می‌گوید، اینکه بدون مسیح چگونه هستیم و بعد از توکل به مسیح که هستیم. پولس خاطرنشان می‌کند که خدا از انسانها مطالبه نمی‌کند که ابتدا زندگی خود را درست کنیم و بعد از آن نزد مسیح بیاییم. در حالیکه ما هنوز گناهکار بودیم، مسیح برای گناهانمان روی صلیب مرد.
پیوندها: پولس از افراد و رویدادهای مختلف عهد قدیم به‌عنوان مثالهایی از حقایق شکوهمند در کتاب رومیان استفاده می‌کند. ابراهیم ایمان آورد و پارسایی بواسطه‌ی ایمان او و نه کارهایش، به حسابش گذاشته شد (رومیان ۱:۴-۵). پولس در رومیان ۶:۴-۹ به داوود اشاره می‌کند که همین حقیقت را بازگو می‌کند: "خوشا به حال آنان که خطایایشان آمرزیده شد و گناهانشان پوشانیده گردید. خوشا به حال آن که خداوند گناه وی را به حسابش نگذارد." پولس از آدم برای تشریح آموزه‌ی گناه موروثی به رومیان استفاده می‌کند و از داستان سارا و اسحاق، فرزند وعده برای تشریح این اصل استفاده می‌کند که مسیحیان فرزند وعده‌ی فیض خدا از طریق مسیح شده‌اند. پولس در فصلهای ۹—۱۱ تاریخ ملت اسرائیل را بازگو می‌کند و اعلام می‌کند که خدا اسرائیل را به‌طور کامل و نهایی رد نکرده است (رومیان ۱۱:۱۱-۱۲)، بلکه به آنها اجازه داده که "بلغزند" تنها تا زمانی که شمار کامل غیر یهودیان وارد نجات شوند.
کاربرد عملی: کتاب رومیان روشن می‌سازد که کاری نمی‌توانیم بکنیم که خودمان را نجات دهیم. هر کار "نیکویی" که تاکنون انجام داده‌ایم، در پیشگاه خدا همچون پارچه‌ای کثیف است. ما آنقدر در نافرمانی‌ها و گناهان خود مرده هستیم که تنها فیض و رحمت خدا می‌تواند نجاتمان دهد. خدا این فیض و رحمت را با فرستادن پسرش عیسی مسیح ابراز داشت، تا آنجاکه بر روی صلیب به جای ما بمیرد. هنگامی که زندگی‌مان را به مسیح می‌دهیم، دیگر تحت کنترل طبیعت گناهمان قرار نداریم، بلکه بوسیله‌ی روح کنترل می‌شویم. اگر اعتراف کنیم که عیسی خداوند است و ایمان داشته باشیم که او از مردگان برخاسته است، نجات یافته و تولد تازه می‌یابیم. لازم است که زندگی‌مان را همچون قربانی زنده به خدا تقدیم کنیم. پرستش خدایی که ما را نجات داد باید بالاترین اشتیاق ما باشد. شاید بهترین کاربرد رومیان به کار بستن رومیان ۱۶:۱ باشد و اینکه از انجیل عار نداشته باشیم. در عوض، همه‌ما در اعلام آن وفادار باشیم!
English
بررسی کتاب مقدس
بررسی عهدجدید
کتاب رومیان
