settings icon
share icon

کتاب اول سموئیل

نویسنده: نویسندۀ این کتاب ناشناس است. ما می دانیم که سموئیل یک کتاب نوشت (اول سموئیل فصل 10 آیه 25)، و بسیار محتمل است که بخشی از این کتاب را هم او نوشته باشد. افراد دیگری که ممکن است در نوشتن این کتاب مشارکت داشته باشند، پیامبران و مورخان، ناتان و جاد هستند (اول تواریخ فصل 29 آیه 29).

زمان نگارش: در اصل کتاب های اول و دوم سموئیل، یک کتاب بودند. مترجمان هفتادگانی آنها را جدا کردند و ما نیز تا به امروز آنها را بصورت جداگانه نگاه داشته ایم. وقایع اول سموئیل در یک دوره زمانی حدود 100 ساله، از سال 1100 ق.م. تا 1000 ق.م. اتفاق افتاده است. وقایع دوم سموئیل نیز چهل سال دیگر را پوشش می دهد. بنابراین، زمان نگارش آن به یک دوره بعد از سال 960 ق.م. باز میگردد.

هدف نگارش: اول سموئیل، تاریخ اسرائیلی ها را در سرزمین کنعان ثبت می کند، که از حاکمیت داوران به یک ملت متحد زیر نظر پادشاهان تغییر یافت. سموئیل به عنوان آخرین داور ظاهر شد و دو پادشاه اول یعنی شائول و داوود را مسح کرد.

آیه های کلیدی:
اول سموئیل فصل 8 آیه های 6-7، «سموئيل از درخواست آنها بسيار ناراحت شد و برای كسب تكليف به حضور خداوند رفت. خداوند در پاسخ سموئيل فرمود: طبق درخواست آنها عمل كن، زيرا آنها مرا رد كرده‌اند نه تو را. آنها ديگر نمی‌خواهند من پادشاه ايشان باشم».

اول سموئیل فصل 13 ایه های 13-14، «سموئيل به شائول گفت: كار احمقانه‌ای كردی، زيرا از فرمان خداوند، خدايت سرپيچی نمودی. اگر اطاعت می‌كردی خداوند اجازه می‌داد تو و نسل تو هميشه بر اسرائيل سلطنت كنيد، اما اينک سلطنت تو ديگر ادامه نخواهد يافت. خداوند شخص دلخواه خود را پيدا خواهد كرد تا او را رهبر قومش سازد».

اول سموئیل فصل 15 آیه های 22-23، «سموئيل در جواب گفت: آيا خداوند به قربانیها خشنود است يا به اطاعت از كلامش؟ اطاعت بهتر از قربانی است. اگر او را اطاعت می‌كردی، خشنودتر می‌شد تا اينكه برايش گوسفندهای فربه قربانی كنی. نااطاعتی مثل گناه جادوگری است و خودسری مانند بت‌پرستی می‌باشد. چون به كلام خداوند توجه نكردی، او هم تو را از مقام پادشاهی بركنار خواهد كرد».

خلاصه: کتاب اول سموئیل را می توان دقیقا به دو بخش تقسیم کرد: زندگی سموئیل ( فصل های 1-12) ، و زندگی شائول (فصل های 13-31).

کتاب با تولد معجزه آسای سموئیل که نتیجه دعای صادقانه مادرش بود آغاز می شود. به عنوان یک کودک، سموئیل در معبد زندگی و خدمت کرد. خدا او را برای پیامبری انتخاب کرد (فصل 3 آیه های 19-21) ، و اولین پیشگویی این کودک در مورد یکی از داوری ها برای فساد کاهنان بود.

اسرائیل با فلسطین، دشمن همیشگی اش، وارد جنگ شد. فلسطینی ها صندوق عهد را تصاحب کردند اما زمانیکه با داوری خداوند روبرو شدند آن را بازگرداندند. سموئیل اسرائیلی ها را به توبه ( فصل 7 آیه های 3-6) و سپس به غلبه بر فلسطینی ها فرا می خواند.

مردم اسرائیل، می خواستند مانند سایر ملت ها یک پادشاه داشته باشند. سموئیل از این درخواست مردم ناراحت می شود، اما خداوند به او می گوید که مردم رهبری سموئیل را رد نمی کنند بلکه رهبری خداوند را رد می کنند. بعد از اینکه به مردم هشدار می دهد که داشتن پادشاه به چه معنی است، شائول از قبیله بنیامین را برای پادشاهی مسح می کند که در مصفه تاجگذاری کرد (فصل 10 ایه های 17-25).

شائول از اولین موفقیت که شکست عمونی ها بود خوشحال می شود (فصل 11). اما سپس چند گام اشتباه بر میدارد: گستاخانه مراسم تقدیم قربانی ها را اجرا کرد (فصل 13) ، یک شرط احمقانه به ضرر پسرش یوناتان بست (فصل 14) ، و از دستور مستقیم خدا نافرمانی کرد (فصل 15). به دلیل سرکشی شائول، خداوند تصمیم گرفت تا فرد دیگری را جایگزین او کند. در این فاصله، خداوند برکت خود را از شائول گرفت و روح پلید شروع به عذاب دادن او کرد ( فصل 16 آیه 14).

شائول به سمت بیت لحم رفت تا جوانی به نام داوود را به عنوان پادشاه بعدی مسح کند (فصل 16). سپس، داوود در رویارویی معروف خودش با جلیات فلسطینی، به قهرمان ملی تبدیل شد (فصل 17). داوود در دربار شائول خدمت می کند، با دختر او ازدواج می کند و با پسر او دوست می شود. شائول به موفقیت و شهرت داوود حسادت می کند، و سعی می کند تا او را بکشد. داوود فرار می کند و بدینسان دوره ماجراجویی، توطئه و ماجرای عاشقانه آغاز می شود. با کمک های فوق طبیعی (الهی)، داوود پیوسته ولی به سختی از دست شائول تشنه به خون می گریزد (فصل های 19-26). با وجود این، داوود دوستی و رفاقت خود را با یوناتان حفظ می کند.

در قسمت های پایانی کتاب، سموئیل می میرد و شائول تبدیل به یک مرد سرگشته شده است. در آستانه نبرد با فلسطینی ها، شائول به دنبال جواب دعاهای خود از طرف خداوند است. اما خداوند را رد کرده است و هیچ کمکی از سمت خداوند برای او نیست، در عوض شائول به جادوگر و واسطه متوسل می شود. در این فاصله، روح سموئیل از مردگان بر می خیزد تا یک پیشگویی آخر را اعلام کند: شائول در نبرد روز بعد خواهد مرد. این پیشگویی به واقعیت پیوست؛ سه پسر شائول همراه با یوناتان در نبرد کشته شدند و خود شائول نیز خودکشی کرد.

پیش بینی ها: دعای حنا در اول سموئیل فصل 2 آیه های 1-10، به چندین پیش گویی درباره مسیح اشاره می کند. «مثل خدای ما پناهگاهی نيست» (آیه 2) ، و ما بر اساس انجیل می دانیم که عیسی مسیح صخره و پناهگاهی است که باید خانه های معنوی خود را بر روی آن بسازیم. پولس به عیسی مسیح به عنوان «سنگ جلوی پای یهودیان» اشاره می کند (رومیان فصل 9 آیه 33). از مسیح به عنوان «صخره معنوی» یاد می شود که در بیابان به اسرائیلی ها «آب معنوی» می دهد، همانطوریکه برای جان های ما «آب حیات» است (اول قرنتیان فصل 10 آیه 4؛ یوحنا فصل 4 آیه 10). دعای حنا همچنین به عیسی مسیح اشاره می کند که در پایان، بر دنیا داوری خواهد کرد (فصل 2 آیه 10) و این در حالی است که متی فصل 25 آیه های 31-32، عیسی را همان مسیح موعود معرفی می کند که با شکوه و جلال خویش خواهد آمد و همه را داوری خواهد کرد.

کاربرد عملی: داستان غم انگیز شائول، بررسی فرصت های از دست رفته است. در اینجا مردی بود که همه چیز داشت- احترام، قدرت، ثروت، ظواهر و هر چیز دیگری. اما در ناامیدی و وحشت از دشمنانش مرد، با آگاهی به اینکه ملت و خانواده خود را با شکست مواجه کرد و در برابر خدای خود قصور و کوتاهی کرد.

شائول با طرز تفکر اشتباه خود فکر می کرد که با نافرمانی می تواند خدا را خشنود سازد. مانند بسیاری از ما، او باور داشت که هوش و عقل می تواند رفتار بد را جبران کند. شاید قدرت و جایگاه او از ذهنش عبور کرد و تصور کرد که قدرتش از همه قوانین بالاتر است. به شکلی، نظرش نسبت به دستورات خدا کم اهمیت شد و اهمیت بسیار بالاتری برای خودش قائل شد. حتی در مواجه با خطاهایش، حق را به جانب خودش داد و همین زمان بود که خداوند او را رد کرد (فصل 15 آیه های 16-28).

مشکل شائول هم مانند مشکل همه ما بود یعنی مشکل قلب. فرمانبرداری از خواست خدا لازمه موفقیت است، و زمانیکه به دلیل غرور در برابر او سرکشی می کنیم خود را در معرض بازندگی و سرگشتگی قرار می دهیم.

از طرف دیگر، داوود در ابتدا آنچنان چشمگیر به نظر نمی رسید. حتی سموئیل وسوسه شد تا او را نادیده بگیرد (فصل 16 آیه های 6-7). اما خداوند به قلب نگاه می کند و داوود را مردی دید که مورد پسند اوست (فصل 13 آیه 14). تواضع و صداقت داوود، همراه با شجاعت او در راه خداوند و تعهدش به دعا، الگوی خوبی برای همه ما می باشد.

English


بررسی کتاب مقدس

بررسی عهدقدیم



بازگشت به خانۀ فارسی

کتاب اول سموئیل
Facebook icon Twitter icon Pinterest icon Email icon این صفحه را به اشتراک بگذار:
© Copyright Got Questions Ministries