انجیل یوحنا
نویسنده: یوحنا فصل 21 آیه های ۲۰-۲۴ نویسنده را «شاگردی که عیسی دوستش می‌داشت» معرفی می‌کند و هم به دلایل تاریخی و هم دلایلی که در خود انجیل مطرح شده، مشخص می‌شود که یوحنای رسول، یکی از پسران زبدی نویسندۀ این انجیل است (لوقا فصل 5 آیه 10).تاریخ نگارش: کشف تکه‌هایی از پاپیروسی که قدمت آن به ۱۳۵ میلادی برمی‌گردد نشان می‌دهد که این کتاب قبل از آن تاریخ نوشته و نسخه برداری و منتشر شده است. با اینکه برخی فکر می‌کنند که این کتاب قبل از خرابی اورشلیم (۷۰ م.) نوشته شد، اما تاریخ 85-90 میلادی قابل قبولتر می‌باشد.
هدف نگارش: یوحنا فصل 20 آیه 31 هدف نگارش این کتاب را این گونه بیان می‌کند: «ولی همين مقدار نوشته شد تا ايمان آوريد كه عيسی، همان مسيح و فرزند خداست و با ايمان به او، زندگی جاويد بيابيد». هدف انجیل یوحنا برخلاف سه انجیل هم‌نظر ارائه دادن گزارش تاریخی زندگی مسیح نیست، بلکه هدف نشان دادن الوهیت اوست. یوحنا نه تنها به دنبال این بود که ایمان ایمانداران نسل دوم را تقویت کند و باعث ایمان دیگران شود، بلکه او سعی کرد تعلیمی دروغین را که در حال انتشار بود اصلاح نماید. یوحنا تاکید کرد که مسیح «پسر خدا»، خدای کامل و انسان کامل است، برخلاف این آموزۀ غلط که بر طبق آن «روح-مسیح» در هنگام تعمید بر عیسای انسان فرود آمد و بر روی صلیب وی را ترک گفت.
آیه های کلیدی:
یوحنا فصل 1 آیه های ۱،۱۴، «در ازل، پيش از آنكه چيزی پديد آيد، "كلمه" وجود داشت و نزد خدا بود. او همواره زنده بوده، و خود او خداست؛..."كلمهٔ خدا" انسان شد و بر روی اين زمين و در بين ما زندگی كرد. او لبريز از محبت و بخشش و راستی بود. ما بزرگی و شكوه او را به چشم خود ديديم، بزرگی و شكوه فرزند بی‌نظير پدر آسمانی ما، خدا».
یوحنا فصل 1 آیه 29، «روز بعد، يحيی، عيسی را ديد كه به سوی او می‌آيد. پس به مردم گفت: نگاه كنيد! اين همان برّه‌ای است كه خدا فرستاده تا برای آمرزش گناهان تمام مردم دنيا قربانی شود».
یوحنا فصل 3 آیه 16، «زيرا خدا به قدری مردم جهان را دوست دارد كه يگانه فرزند خود را فرستاده است، تا هر كه به او ايمان آورد، هلاک نشود بلكه زندگی جاويد بيابد».
یوحنا فصل 6 آیه 29، «عيسی فرمود: خدا از شما می‌خواهد كه به من كه فرستادهٔ او هستم، ايمان آوريد».
یوحنا فصل 10 آیه 10، «كار دزد اينست كه بدزدد، بكشد و نابود كند؛ اما من آمده‌ام تا به شما حيات واقعی را به فراوانی عطا نمايم».
یوحنا فصل 10 آیه 28، «من به ايشان زندگی جاويد می‌بخشم تا هرگز هلاک نشوند. هيچكس نيز نمی‌تواند ايشان را از دست من بگيرد».
یوحنا فصل 11 آیه های 25-26، «عيسی فرمود: آن كسی كه مردگان را زنده می‌كند و به ايشان زندگی می‌بخشد، من هستم. هر كه به من ايمان داشته باشد، اگر حتی مانند ديگران بميرد، بار ديگر زنده خواهد شد. و چون به من ايمان دارد، زندگی جاويد يافته، هرگز هلاک نخواهد شد. مارتا! آيا به اين گفته‌ء من ايمان داری؟».
یوحنا فصل 13 آیه 35، «محبت شما به يكديگر، به جهان ثابت خواهد كرد كه شما شاگردان من می‌باشيد».
یوحنا فصل 14 آیه 6، «عيسی به او فرمود: راه منم، راستی منم، زندگی منم. هيچكس نمی‌تواند به خدا برسد مگر به‌وسیلهٔ من».
یوحنا فصل 14 آیه 9، «عيسی جواب داد: فيليپ، آيا بعد از تمام اين مدتی كه با شما بوده‌ام، هنوز هم نمی‌دانی من كيستم؟ هر كه مرا ببيند، خدای پدر را ديده است. پس ديگر چرا می‌خواهی او را ببينی؟».
یوحنا فصل 17 آیه 17، «كلام راستی خود را به آنان بياموز تا پاک و مقدس شوند».
یوحنا فصل 19 آیه 30، «وقتی عيسی چشيد، فرمود: «تمام شد!» و سر خود را پايين انداخت و جان سپرد».
یوحنا فصل 20 آیه 29، «عيسی به او فرمود: بعد از اينكه مرا ديدی، ايمان آوردی. ولی خوشا به حال كسانی كه نديده به من ايمان می‌آورند».
خلاصه: انجیل یوحنا فقط هفت معجزه تحت عنوان «نشانه ها» را برای نشان دادن الوهیت مسیح و شرح خدمتش انتخاب می‌کند. برخی از این آیات و روایتها فقط در انجیل یوحنا یافت می‌شوند. بُعد الهیاتی این انجیل نسبت به سایر انجیل ها بیشتر است و اغلب دلیل پشت وقایعی که در سایر انجیل ها ذکر شده اند را ارائه می‌دهد. یوحنا مطالب زیادی را در خصوص خدمت قریب‌الوقوع روح‌القدس بعد از صعود عیسی ارائه می‌دهد. او مکرراٌ از یک سری لغات و عبارات خاص استفاده می‌کند که درون‌مایه‌های انجیل او را تکرار می‌کنند: ایمان داشتن، شهادت، تسلی‌دهنده، حیات- مرگ، نور- تاریک، من....هستم (در مورد عیسی که می‌گوید «من ... هستم») و محبت.
انجیل یوحنا مسیح را نه از بدو تولد، بلکه از «آغاز» معرفی می‌کند آن هم به عنوان «کلام» (لوگوس)، که به عنوان خدا در تمام جنبه‌های خلقت دخالت دارد (یوحنا فصل 1 آیه های 1-3) و بعدها جسم می‌شود (فصل 1 آیه 14) تا به‌عنوان برۀ قربانی و بی‌عیب گناهانمان را پاک کند (یوحنا فصل 1 آیه 29). یوحنا مکالماتی روحانی را انتخاب می‌کند، مانند مکالمه با زن سامری، که نشان می‌دهد عیسی همان مسیح موعود است (فصل 4 آیه 26) و توضیح می‌دهد که شخص چگونه با مرگ کفاره‌ای او بر روی صلیب نجات می‌یابد (فصل 3 آیه های ۱۴-۱۶). او بارها با تصحیح کردن رهبران یهودی ایشان را خشمگین می‌سازد (فصل 2 آیه های ۱۳-۱۶)؛ در روز سبت شفا می‌دهد و خصوصیاتی را که به خدا تعلق دارد به خود نسبت می‌دهد (فصل 5 آیه 18؛ فصل 8 آیه های ۵۶-۵۹؛ فصل 9 آیه های 6، ۱۶؛ فصل 10 آیه 33). عیسی شاگردانش را برای مرگش و خدمتی که بعد از رستاخیز و صعود او دارند آماده می‌کند (یوحنا فصل های 14-17). سپس با میل و رغبت خود به جای ما بر روی صلیب می‌میرد (فصل 10 آیه های ۱۵-۱۸)، جریمۀ گناهانمان را کامل پرداخت می‌کند (فصل 19 آیه 30) تا هر کس که به او به‌عنوان نجات‌دهنده از گناه ایمان بیاورد نجات یابد (یوحنا فصل 3 آیه های ۱۴-۱۶). سپس از مردگان برمی خیزد و حتی شکاک ترین شاگردش را قانع می‌کند که او خدا و سرور است (فصل 20 آیه های ۲۴-۲۹).
پیوندها: تصویری که یوحنا از عیسی به عنوان خدای عهدقدیم ارائه می‌دهد، بی‌شک در هفت جملۀ «من هستمِ» عیسی دیده می‌شود. او «نان حیات» است (یوحنا فصل 6 آیه 35) که خدا آن را برای تغذیۀ جانهای قومش فراهم نموده، همانطور که نان «من» را در بیابان برای دادن خوراک به قوم اسرائیل فراهم نمود (خروج فصل 16 آیه های 11-36). عیسی «نور جهان» است (فصل 8 آیه 12)، همان نوری که خدا در عهدقدیم به قومش وعده داد (اشعیا فصل 30 آیه 26؛ فصل 60 آیه های ۱۹-۲۲) و در عهد جدید، به اوج خود می‌رسد، هنگامی که عیسی، آن بره، چراغ آن خواهد بود (مکاشفه فصل 21 آیه 23). دو جمله از «من هستم» به عیسی به عنوان «شبان نیکو» و «در برای گوسفندان» اشاره دارد. در اینجا اشاره هایی شفاف به عیسی به‌عنوان خدای عهدقدیم، شبان اسرائیل (مزمور فصل 23 آیه 1؛ مزمور فصل 80 آیه 1؛ ارمیا فصل 31 آیه 10؛ حزقیال فصل 34 آیه 23) و تنها درِ آغل گوسفندان و تنها راه نجات وجود دارد.
یهودیان به رستاخیز اعتقاد داشتند و در واقع، از این آموزه استفاده کردند تا عیسی را گرفتار سازند، به این نحو که کاری کنند او جملاتی را بیان کند که بتوانند برضد او استفاده کنند. اما جملۀ او بر سر قبر ایلعازر، «قیامت و حیات منم» (یوحنا فصل 11 آیه 25) قطعاً ایشان را متحیر کرد. او داشت ادعا می‌کرد که دلیل رستاخیز است و صاحب قدرت بر زندگی و مرگ است. هیچ کس جز خود خدا نمی‌توانست چنین ادعایی داشته باشد. به همین نحو، ادعای او مبنی بر «راه و راستی و حیات» (یوحنا فصل 14 آیه 6) او را دقیقا به عهدقدیم ربط داد. او همان «شاهراه مقدس» است که در اشعیا فصل 35 آیه 8 پیشگویی شد؛ او شهر راستی زکریا فصل 8 آیه 3 را بنا کرد، زمانی که در اورشلیم بود و حقایق انجیل را موعظه کرد. و او به عنوان «حیات» الوهیت خود را تایید می‌کند و ثابت می‌کند که خالق حیات و خدای مجسم می‌باشد (یوحنا فصل 1 آیه های ۱-۳؛ پیدایش فصل 2 آیه 7). در نهایت عیسی به‌عنوان «تاک حقیقی» (یوحنا فصل 15 آیه های ۱، ۵) ربط خود با قوم اسرائیل را بیان می کند، قومی که در بسیاری از متون عهدقدیم تاکستان خداوند خوانده شده است. او به‌عنوان تاک حقیقی از تاکستان اسرائیل، خود را خداوند «اسرائیل حقیقی» معرفی می‌کند— یعنی تمام کسانی که با ایمان نزد او می‌آیند، زیرا «…همۀ کسانی که از قوم اسرائیل‌اند، براستی اسرائیلی نیستند» (رومیان فصل 9 آیه 6).
کاربرد عملی: انجیل یوحنا هدف خود را به انجام می‌رساند که همانا دربرداشتن اطلاعاتی مفید برای بشارت است (شاید بتوان گفت یوحنا فصل 3 آیه 16 معروفترین آیه است، با اینکه بسیاری آن را درست درک نکرده اند) و اغلب در جلسات بشارتی مطالعات کتاب مقدس مورد استفاده قرار می‌گیرد. از ملاقاتهای ثبت شده‌ای که عیسی با نیقودیموس و زن سامری (فصلهای ۳-۴) داشت، می‌توانیم از الگوی بشارت شخصی عیسی درسهای زیادی بگیریم. سخنان دلگرم کنندۀ او به شاگردانش قبل از مرگ (فصل 14 آیه های ۱-۶، ۱۶؛ فصل 16 آیه 33) هنوز هم در مواقع غم و ناراحتی تسلی دهنده است، دعای «کهانت اعظم عیسی مسیح» برای ایمانداران در فصل 17 هنوز هم برای ایمانداران تسلی دهنده است. تعالیم یوحنا در خصوص الوهیت مسیح (فصل 1 آیه های ۱-۳، ۱۴؛ فصل 5 آیه های ۲۲-۲۳؛ فصل 8 آیه 58؛ فصل 14 آیه های ۸-۹؛ فصل 20 آیه 28 و غیره) در خصوص مقابله با تعالیم غلط برخی فرقه‌ها که عیسی را کمتر از خدای کامل می‌دانند بسیار موثر است.
English
بررسی کتاب مقدس
بررسی عهدجدید
انجیل یوحنا
