سوال
سرنوشت یعنی چه؟ آیا سرنوشت مبنای کتاب مقدسی دارد؟
جواب
رومیان فصل 8 آیه های 29 تا 30 به ما می گوید، "زيرا خدا كه از ابتدا می‌دانست چه كسانی به سوی او خواهند آمد، چنين اراده فرمود كه اينان به شباهت فرزندش درآيند، تا مسيح فرزند ارشد باشد و آنان، برادران او. پس هنگامی كه ما را برگزيد، ما را به نزد خود فراخواند؛ و چون به حضور او آمديم، ما را «بی‌گناه» بحساب آورد و وعده داد كه ما را در شكوه و جلال خود شريک سازد". افسسیان فصل 1 آیه های 5 و 11 می گوید، "نقشۀ غيرقابل تغيير خدا همواره اين بوده است كه ما را در خانوادۀ الهی خود به فرزندی بپذيرد؛ و برای اين منظور، عيسی مسيح را فرستاد تا جانش را در راه ما فدا كند. علت اين تصميم فقط اين بود كه خدا اراده كرده بود اين لطف را در حق ما بكند... زيرا نقشۀ عالی خدا از همان ابتدا اين بود كه ما را برگزيند تا از آن او گرديم، و چنانكه ملاحظه می‌كنيم، او اين نقشه را تحقق بخشيده است". بسیاری از مردم با تعلیم سرنوشت بشدت مخالفت می کنند. بهر حال، سرنوشت یک مطلب کتاب مقدسی است. اما کلید فهمیدن این مطلب به درک معنی سرنوشت از نظر کتاب مقدس بستگی دارد.
کلمه از پیش معین شدن یا سرنوشت در کلام خدا از کلمه یونانی "پروزیو" می آید یعنی قبل از اتفاق، تعیین شده است. پس سرنوشت چیزیست که خدا تعیین می کند حتی قبل از اینکه بوقوع بپیوندد. خدا چه چیز را از قبل تعیین کرده است؟ بر اساس رومیان فصل 8 آیه های 29 تا 30، خدا تعیین کرد که افراد بخصوصی بشکل پسرش در آیند، فرا خوانده شوند، تبرئه شوند، و جلال یابند. اساسا، خدا از قبل تعیین می کند که افراد بخصوصی نجات یابند. آیات زیادی در کتاب مقدس وجود دارد که اشاره به انتخاب شدن ایمانداران می کنند (متی فصل 24 آیه های 22، 31؛ مرقس فصل 13 آیه های 20، 27؛ رومیان فصل 8 آیه 33، فصل 9 آیه 11، فصل 11 آیه های 5 تا 7، و آیه 28؛ افسسیان فصل 1 آیه 11؛ کولسیان فصل 3 آیه 12؛ اول تسالونیکیان فصل 1 آیه 4؛ اول تیموتائوس فصل 5 آیه 21؛ دوم تیموتائوس فصل 2 آیه 10؛ تیطوس فصل 1 آیه 1؛ اول پطرس فصل 1 آیه های 1 تا 2، فصل 2 آیه 9؛ دوم پطرس فصل 1 آیه 10). سرنوشت، یک تعلیم کتاب مقدسی است که خدا با اقتدار خدایی خود انتخاب می کند افراد خاصی نجات یابند.
متداولترین مخالفت با اعتقاد به سرنوشت مسئله بی عدالتی است. چرا خدا افراد بخصوصی را انتخاب می کند و بقیه را انتخاب نمی کند؟ نکته مهمی که باید بیاد داشت این است که کسی لیاقت نجات را ندارد. همه ما گناه کرده ایم (رومیان فصل 3 آیه 23)، و همه ما سزاوار تنبیه ابدی هستیم (رومیان فصل 6 آیه 23). در نتیجه، خدا کاملا عادل است اگر حتی همه ما را برای ابد به جهنم بفرستد. بهر حال، خدا انتخاب می کند که بعضی را نجات دهد. او نسبت به کسانیکه انتخاب نمی کند بی عدالت نیست، چون آنها آنچه لیاقت آنرا دارند دریافت می کنند. انتخاب خدا بخاطر بخشش و مهربانی او نسبت به بعضی، بی عدالتی به بقیه نیست. هیچکس چیزی از خدا طلب ندارد، بنابراین، اگر کسی از او چیزی دریافت نکند، نمی تواند به او اعتراض کند. مثل این است که شخصی بدون ترتیب خاصی به پنج نفر در بین بیست نفر پول بدهد. آیا پانزده نفری که پولی نگرفتند ناراحت می شوند؟ احتمالا، آیا آنها حق دارند ناراحت شوند؟ نه، چرا؟ چون آن شخص به کسی بدهکار نبود. فقط آن شخص تصمیم گرفته بود نسبت به بعضی سخاوتمند باشد.
اگر خدا انتخاب می کند چه کسی نجات یابد، آیا این اراده آزاد ما را برای ایمان به مسیح زیر سوال نمی برد؟ کتاب مقدس می گوید که ما حق انتخاب داریم-همه کسانی که به عیسی مسیح ایمان بیاورند نجات می یابند (یوحنا فصل 3 آیه 16؛ رومیان فصل 10 آیه های 9 تا 10). کتاب مقدس هرگز نمی گوید خدا کسی را که به او ایمان می آورد و یا بدنبال او می گردد رد می کند (تثنیه فصل 4 آیه 29). به نوعی، بر اساس رازهای خدا، سرنوشت با جذب شدن شخص بسوی خدا (یوحنا فصل 6 آیه 44) و ایمان آوردن و نجات آن شخص (رومیان فصل 1 آیه 16) دست در دست هم عمل می کنند. خدا تعیین می کند که چه کسی نجات خواهد یافت، و ما باید مسیح را انتخاب کنیم تا نجات یابیم. هر دو حقیقت و صحیح هستند. رومیان فصل 11 آیه 33 می گوید، "وه كه چه خدای پرجلالی داريم! حكمت و دانش و ثروت او چه عظيم است! مشيت و راه‌های او فوق ادراک ماست."
English
سرنوشت یعنی چه؟ آیا سرنوشت مبنای کتاب مقدسی دارد؟
