سوال
تجلیل چیست؟
جواب
به طور خلاصه می توان گفت که تجلیل آخرین مرحله پاکسازی ایمانداران از گناه در زندگی ابدی توسط خداوند است (رومیان فصل 8 آیه 18، دوم قرنتیان فصل 4 آیه 17). «به سبب همين ايمان است كه عيسی مسيح ما را در چنين مقام و موقعيت عالی و ممتازی قرار داده است، مقام و موقعيتی كه اكنون نيز در آن قرار داريم؛ و با اطمينان و شادی فراوان، مشتاق هستيم به صورتی درآييم كه خدا برای ما در نظر گرفته است» (رومیان فصل 5 آیه 2). به جای اینکه موجوداتی فانی باشیم که بار گناه را به دوش می کشند به موجودات فناناپذیری تبدیل می شویم که در حضور خداوند خواهند بود و ابدیت را با او خواهند گذراند. در موضوع تجلیل باید بر روی عیسی مسیح تمرکز کنیم، چراکه او «ایمان برکت داده شده» مسیحیان است. تجلیل را می توان به عنوان نقطه اوج تقدیس نیز در نظر گرفت.
تجلیل نهایی با ظهور عیسی مسیح انجام خواهد شد (تیطوس فصل 2 آیه 13، اول تیموتائوس فصل 6 آیه 14). ما تا بازگشت دوباره او بار گناه را به دوش می کشیم و نفرین گناه چشم روحانی ما را ضعیف کرده است. «آنچه اكنون می‌بينيم و می‌دانيم، تار و مبهم است؛ اما روزی همه چيز را واضح و روشن خواهيم ديد، به همان روشنی كه خدا اكنون قلب ما را می‌بيند» (اول قرنتیان فصل 13 آیه 12). هر روز باید با کمک روح القدس اعمال ناپاک را ترک کنیم (رومیان فصل 8 آیه 13).
چه زمانی و چگونه تجلیل می شویم؟ وقتی شیپور نهایی نواخته می شود ما کاملا دگرگون خواهیم شد ( به همه ما بدنهای نو داده خواهد شد – اول قرنتیان فصل 15 آیه 51). بدنهای خاکی و فانی ما به بدنهای آسمانی و فناناپذیر تبدیل خواهند شد (اول قرنتیان فصل 15 آیه 53). اما دوم قرنتیان فصل 3 آیه 18 می گوید: « اما ما مسيحيان نقابی بر صورت خود نداريم و همچون آينه‌ای روشن و شفاف، جلال خداوند را منعكس می‌كنيم؛ و در اثر كاری كه خداوند يعنی روح‌القدس در وجودمان انجام می‌دهد، با جلالی روزافزون، به تدریج شبيه او می‌شويم». مبادا کسی فکر کند که این تغییر (به عنوان بخشی از تقدیس) کار ایمانداران خاصی است، کتاب مقدس این نکته را اضافه می کند: «در اثر كاری كه خداوند يعنی روح‌القدس در وجودمان انجام می‌دهد». به عبارت دیگر، این برکتی است که نصیب همه ایمانداران می شود. این به معنی تجلیل نهایی نیست بلکه به معنی بُعدی از تقدیس است که روح القدس روی ما انجام می دهد. از خدا سپاسگزاریم که ما را در حقیقت و روح القدس تقدیس می کند (یهودا آیه های 24 تا 25، یوحنا فصل 17 آیه 17، یوحنا فصل 4 آیه 23).
ما باید توضیح کتاب مقدس درباره ماهیت جلال را درک کنیم، هم جلال بی نظیر خداوند و هم جلالی که هنگام بازگشت او نصیب ما می شود. جلال خداوند نه تنها به نوری اشاره می کند که عیسی مسیح در آن ساکن است و هیچ کسی نمی تواند به آن نزدیک شود (اول تیموتائوس فصل 6 آیه های 15 تا 16) ، بلکه بزرگی و پاکی او (لوقا فصل 2 آیه 13) را نیز خاطرنشان می کند. مزامیر فصل 104 آیه 2 و اول تیموتائوس فصل 6 آیه های 15 تا 16 هر دو به یک خدای مقتدر و باشکوه اشاره می کنند که در نور و روشنایی ساکن است (مزامیر فصل 104 آیه 2 و فصل 93 آیه 1، ایوب فصل 37 آیه 22 و فصل 40 آیه 10). وقتی عیسی مسیح برای داوری جهان باز می گردد (متی فصل 24 آیه های 29 تا 31 و فصل 25 آیه های 31 تا 35) با قدرت الهی و ابدی خود این کار را انجام می دهد (اول تیموتائوس فصل 6 آیه های 14 تا 16).
کسی شهامت خیره شدن به جلال پرشکوه خداوند را ندارد – مانند حزقیال (فصل 1 آیه های 4 تا 29) و شمعون پطرس (لوقا فصل 5 آیه 8). وقتی فرشتگان گفتند: «مقدس، مقدس، مقدس است خداوند قادر متعال؛ تمام زمين از جلال او پر است! ». اشعیا گفت « وای بر من كه هلاک شدم! زيرا من كه مردی ناپاک لب هستم و در ميان قومی ناپاک لب زندگی می‌كنم، خداوند، پادشاه قادر متعال را ديدم!» (اشعیا فصل 6 آیه 4). حتی فرشتگان نزدیک خداوند (سرافیم) هم خود را شایسته خیره شدن به جلال خداوند نمی دانستند، به همین جهت چشمان خود را با بالهایشان پوشاندند.
می توان گفت که جلال خداوند سنگین است. کلمه عبری «کابود» برای آن به کار رفته است و به معنی پروزنی می باشد. این کلمه گاهی به شکل تمثیلی برای اشاره به جایگاه بالا و به اصطلاح سنگین فردی می کند که قابل احترام، شگفت انگیز و شایسته ستایش است.
وقتی عیسی مسیح به جسم انسان درآمد، سنگینی تقدس الهی و کمال لطف الهی را آشکار کرد ( «كلمهٔ خدا» انسان شد و بر روی اين زمين و در بين ما زندگی كرد. او لبريز از محبت و بخشش و راستی بود. ما بزرگی و شكوه او را به چشم خود ديديم، بزرگی و شكوه فرزند بی‌نظير پدر آسمانی ما، خدا. یوحنا فصل 1 آیه 14، فصل 17 آیه های 1 تا 5). کار روح القدس با آشکار شدن شکوه عیسی مسیح در جسم انسان آغاز شد (دوم قرنتیان فصل 3 آیه 7) ، این کار تغییر نمی کند و پایان نمی گیرد (اشعیا فصل 4 آیه های 6 تا 7، ایوب فصل 14 آیه 2، مزامیر فصل 102 آیه 11 و فصل 103 آیه 15، یعقوب فصل 1 آیه 10). تجلی پیشین خداوند، مانند تاثیری که بر روی چهره موسی گذاشت، موقتی بود. موسی نقابی به چهره زد تا قوم اسرائیل محو شدن جلال را از صورتش نبینند (دوم قرنتیان فصل 3 آیه 13). اما این نقاب توسط عیسی مسیح از روی صورت ما برداشته شده است و ما جلال او را منعکس می کنیم و به دنبال این هستیم که به کمک روح القدس شبیه او شویم.
عیسی مسیح در دعای خود از خداوند می خواهد که حقیقت را به ما بیاموزد تا پاک و مقدس شویم (یوحنا فصل 17 آیه 17). اگر می خواهیم جلال عیسی مسیح را ببینیم و و ابدیت را با او بگذرانیم، پاک شدن از گناه (تقدیس) بسیار اهمیت دارد (یوحنا فصل 17 آیه های 21 تا 24). «پدر، می‌خواهم همهٔ آنانی كه به من ايمان می‌آورند، در آينده با من باشند تا از نزديک بزرگی و جلال مرا ببينند. تو به من جلال دادی، چون حتی پيش از آفرينش جهان مرا دوست می‌داشتی» (یوحنا فصل 17 آیه 24). اگر تجلیل قدیسان همانطوری باشد که در کتاب مقدس آمده است پس ما نیز باید جلال (مانند پاکی) خدا را منعکس کنیم.
بر اساس فیلیپیان فصل 3 آیه های 20 تا 21، عیسی مسیح وقتی دوباره باز می گردد بدنهای فناپذیر ما را تغییر داده تا شبیه بدن پر جلال او شود. « گرچه هنوز نمی‌دانيم در آينده چگونه خواهيم بود، اما اين را به يقين می‌دانيم كه وقتی مسيح بازگردد، مانند او خواهيم شد، چون او را همانگونه كه هست خواهيم ديد» (اول یوحنا فصل 3 آیه 2). ما کاملا شبیه مسیح خواهیم شد طوری که حتی در زندگی زمینی از اسارت گناه و نتایج آن رها خواهیم شد. «هر كه به اين حقيقت ايمان دارد، می‌كوشد تا پاک بماند، زيرا كه مسيح نيز پاک است» (اول یوحنا فصل 3 آیه 3).
English
تجلیل چیست؟
