سوال
چرا خدا از گناه متنفر است؟
جواب
خداوند از گناه متنفر است، برای اینکه کاملا با ذات او در تضاد است. نویسنده مزامیر، نفرت خدا از گناه را اینگونه توصیف می کند: «تو خدايی نيستی كه گناه را دوست بداری و شرارت را تحمل كنی» (مزامیر فصل 5 آیه 4). خداوند از گناه متنفر است برای اینکه او مقدس است و تقدس والاترین ویژگی او می باشد (اشعیا فصل 6 آیه 3، مکاشفه فصل 4 آیه 8). تقدس کاملا وجود او را اشباع کرده است. تقدس، مظهر کمال اخلاقی و مبرا بودن او از هر نقصی است (مزامیر فصل 89 آیه 35، فصل 92 آیه 15؛ رومیان فصل 9 آیه 14).
کتاب مقدس نگرش خدا نسبت به گناه را با حالتی سرشار از خصومت، انزجار و نهایت نفرت معرفی می کند. به عنوان مثال، گناه را مانند زخم عفونی شده (اشعیا فصل 1 آیه 6)، بار سنگین (مزامیر فصل 38 آیه 4)، آلودگی و کثیفی (تیطوس فصل 1 آیه 15، دوم قرنتیان فصل 7 آیه 1)، بدهی الزام آور (متی فصل 6 آیه های 12 تا 15)، تاریکی (اول یوحنا فصل 1 آیه 6)، و لکه سرخ خون (اشعیا فصل 1 آیه 18) می داند.
خدا از گناه متنفر است به این دلیل که گناه ما را از او جدا می کند: «اما گناهان شما باعث شده او با شما قطع رابطه كند و دعاهای شما را جواب ندهد» (اشعیا فصل 59 آیه 2، همچنین نگاه کنید به اشعیا فصل 13 آیه 11، ارمیا فصل 5 آیه 25). گناه باعث شد تا آدم و حوا از خدا فرار کنند و در میان درختان پنهان شوند (پیدایش فصل 3 آیه 8). گناه همیشه باعث جدایی می شود و او از جدایی از ما تنفر دارد. عشق او خواهان احیای رابطه بین ما و اوست که این کار نیازمند تقدس و پاکی می باشد.
خداوند از گناه متنفر است، برای اینکه گناه ما را زیرکانه فریب می دهد تا به سمت لذت های دنیوی کشیده شویم، و این کار در نهایت به محرومیت از برکات خداوند منتهی می شود. کسانی که گناهشان بخشیده شده است می توانند بگویند، «تو راه حيات را به من نشان خواهی داد. حضور تو مرا از شادی لبريز می‌كند و بودن در كنار تو به من لذتی جاودانی می‌بخشد» (مزامیر فصل 16 آیه 11). به دنبال گناه رفتن یعنی پشت کردن به هدایای خداوند، خدایی که می گوید، «خواست و ارادهٔ من، سعادتمندی شماست و نه بدبختی‌تان، و كسی به‌جز من از آن آگاه نيست. من می‌خواهم به شما اميد و آيندهٔ خوبی ببخشم» (ارمیا فصل 29 آیه 11). نفرت خدا از گناه نشان دهنده عشق او به فرزندانش و تمایل او به برکت دادن به آنهاست.
دلیل دیگر تنفر خداوند از گناه این است که آن چشمان ما را به روی حقیقت می بندد. عیسی مسیح، معلمان دروغین را به کورهایی تشبیه می کند که عصاکش کورهای دیگر هستند (متی فصل 15 آیه 14). او گفت، «كسی كه همنوع خود را دوست ندارد، در تاريكی سرگردان است و نمی‌داند به كجا می‌رود، زيرا تاريكی چشمانش را كور كرده است تا راه را نبيند» (اول یوحنا فصل 2 آیه 11). گناه عواقبی دارد که گناهکار معمولا به آنها بی اعتنایی می کند. «اشتباه نكنيد، هيچكس نمی‌تواند خدا را بفريبد؛ هيچكس از مكافات الهی در امان نخواهد بود؛ زيرا هر کس هر چه بكارد، همان را درو خواهد نمود» (غلاطیان فصل 6 آیه 7، همچنین نگاه کنید به (اعداد فصل 32 آیه 23). خدا از گناه به همان دلیلی تنفر دارد که روشنایی از تاریکی و حقیقت از دروغ متنفر است. خدا از فرزندانش می خواهد که اطمینان واقعی و درک روشن داشته باشند (کولسیان فصل 2 آیه 2)، و گناه مزاحم این کار می شود.
خدا از گناه متنفر است، برای اینکه ما را به اسارت خود درمی آورد و در نهایت نابود می کند. درست مانند گناه سامسون که به نابینایی و اسارت منتهی شد (داوران فصل 16 آیه 21)، گناه ما را به سمت نابینایی روحانی و اسارت می کشاند. «مگر نمی‌دانيد كه اگر اختيار زندگی خود را به دست كسی بسپاريد و مطيع او باشيد، شما بردهٔ او خواهيد بود، و او ارباب شما؟ شما می‌توانيد گناه و مرگ را به عنوان ارباب انتخاب كنيد، و يا اطاعت از خدا و زندگی جاويد را» (رومیان فصل 6 آیه 16). خداوند سرچشمه حیات است و به هر کسی که ایمان بیاورد حیات ابدی می دهد. گناه سد راه پذیرش هدیه الهی حیات است و این یکی از دلایل نفرت خداوند از گناه می باشد.
خداوند از گناه متنفر است، برای اینکه عشق ما به خدا را کاهش می دهد. کتاب مقدس می گوید، «به اين دنيای گناه‌آلود و به آنچه به آن تعلق دارد، دل نبنديد. كسی كه به اين چيزها دل ببندد، در واقع نشان می‌دهد كه به خدا دلبستگی ندارد. زيرا وابستگی‌های اين دنيا و خواسته‌های ناپاک، ميل به داشتن و تصاحب هر آنچه كه به نظر جالب می‌آيد، و غرور ناشی از ثروت و مقام، هيچيک از خدا نيست؛ بلكه از اين دنيای گناه‌آلود می‌باشد» (اول یوحنا فصل 2 آیه های 15 تا 16). یعقوب به ما در مورد عشق به دنیا هشدار می دهد: «شما همچون همسران بی‌وفايی هستيد كه به دشمنان شوهرشان عشق می‌ورزند. آيا متوجه نيستيد كه اگر با دشمنان خدا، يعنی لذّات ناپاک اين دنيا دوستی نماييد، در واقع با خدا دشمنی می‌كنيد؟ پس هر كه می‌خواهد از خوشیهای ناپاک اين دنيا لذت بجويد، ديگر نمی‌تواند دوست خدا باشد» (یعقوب فصل 4 آیه 4). هیچ کسی نمی تواند دو ارباب را خدمت کند (لوقا فصل 16 آیه 13)، و ما باید بین گناه و پرهیزکاری یکی را انتخاب کنیم.
ما ایمانداران هم باید مانند خدا از گناه متنفر باشیم. «شما همگی فرزندان نور و روز هستيد، و با تاريكی و شب كاری نداريد» (اول تسالونیکیان فصل 5 آیه 5). باید این را بدانیم که خداوند ما را از بقیه جدا کرده است، ما «برگزيدگان خدا، و كاهنان پادشاهمان عيسی، و قوم مقدس و خاص خدا می‌باشيد» (اول پطرس فصل 2 آیه 9). ما خودمان نمی توانیم پاک و مقدس شویم، بلکه خداوند روح القدس را به ما داده است تا ما را تقدیس کند (دوم تسالونیکیان فصل 2 آیه 13). او قول داده که در مبارزه با گناه به ما کمک می کند (اول قرنتیان فصل 1 آیه 8).
ما از گناه متنفریم، برای اینکه ما را از خدا جدا می کند، عشق ما به او را کاهش می دهد، وجدان ما را تیره می کند، ما را به اسارت درمی آورد و کور می کند. ما از گناه متنفریم چون روح القدس را غمگین می کند (افسسیان فصل 4 آیه 30). و در آخر «دعا می‌كنم كه خود خدای آرامش، شما را تماماً مقدس سازد. باشد كه روح و جان و بدن شما تا روز بازگشت خداوند ما عيسی مسيح بی‌عيب و استوار بماند» (اول تسالونیکیان فصل 5 آیه 23).
English
چرا خدا از گناه متنفر است؟
