سوال
آیا یک مسیحی باید خوراکی/ضروریات ذخیره کند تا برای بلا و مصیبت های احتمالی آینده آمادگی داشته باشد؟
جواب
زمان های وجود دارند که آمادگی برای آینده کارعاقلانه ای است. با این وجود، طرز برخورد و نگرش ما نیز در این مواقع مهم است. عیسی مسیح در معجزه سرکوه این موضوع را کاملا برای ما روشن کرد که نباید نگران فردا باشیم، چراکه خداوند نیازهای ما را قبل از اینکه به زبان بیاوریم، می داند و قول داده است که آنها را برطرف کند (متی فصل 6 آیه های 25-34). ایمان به خداوند برای تامین نیازهای آینده، باید به ما این اطمینان خاطر را بدهد که او نیازهای آینده ما را برطرف خواهد کرد و ما هم باید با آغوش باز به نیازمندان کمک کنیم.
به مثال بیوه زنی که به ایلیا خوراک داد (اول پادشاهان فصل 17 آیه های 9-16) و خداوند پاداش ایمان او را داد، توجه کنید. در عین حال، متونی دیگری در کتاب مقدس وجود دارد که خداوند از ما می خواهد در فکر آینده باشیم. در داستان خواب فرعون می بینیم که خداوند از یوسف می خواهد فرعون را از قحطی پیش رو آگاه سازد تا آمادگی لازم را داشته و مردم را از گرسنگی حفظ کنند (پیدایش فصل 41 آیه های 15-41). فرعون با قبول توصیه الهی یوسف نه تنها مردم را از گرسنگی نجات داد بلکه خانواده یوسف که اجداد مسیح موعود بودند را نیز نجات داد.
در عهد جدید، عیسی مسیح شاگردان را جلوتر از خود می فرستد و از آنها می خواهد که چیزی با خود نبرند (لوقا فصل 9 آیه 3، فصل 10 آیه های 1-4). و در بازگشت به آنها می گوید که چگونه نیازهای آنها تامین شد (لوقا فصل 22 آیه 35). اما در آیه بعدی توصیه متفاوتی می کند و به آنها می گوید که کوله بار، پول و شمشیر همراه خود ببرند (لوقا فصل 22 آیه 36). شاید می دانست که با مخالفت هایی روبرو خواهند شد که قبلا تجربه نکرده بودند. او حکمت داشت و آینده را می دید، کاری که شاگردان نمی تواستند انجام دهند، به همین دلیل در شرایط مختلف، راهنمایی های مختلفی کرد.
آینده نگری در عمل کاری درستی است، اما باید مراقب باشیم تا بیش از اندازه به آن آینده نگری ها اعتماد نکنیم. داستان مردی ثروتمندی که به فکر ساختن انبار بزرگتری بود نشان دهنده یک آینده نگری ناکارآمد است. آن مرد برای تضمین و تامین آینده به ثروت خود دل بسته بود (لوقا فصل 12 آیه های 16-21). فکر او برای ساختن انبارهای بزرگتر اشتباه نبود. بلکه نوع تفکر او در اعتماد به خودش و نادیده گرفتن خداوند در برنامه هایش ایراد داشت. او باید از خدا برای افزایش غله سپاسگزاری می کرد، چیزی که برای خرج ثروتش نیاز داشت حکمت الهی بود. اما هرگز با خدا مشورت نکرد، و قبل از اینکه بتواند از ذخایرش استفاده کند از دنیا رفت.
بنابراین در مورد آینده نگری و تامین نیازهای آینده باید در جستجوی حکمت الهی باشیم. خداوند قول حکمت را به هر کسی که درخواست کند، داده است (یعقوب فصل 1 آیه 5)، و او همیشه به وعده های خودش عمل می کند. مسیحیان باید مباشران و خدمتگزاران عاقلی برای آنچه خدا فراهم کرده است، باشند. نیازهای کافی اولیه را کنار بگذارند و پول، زمان و استعداد خود را برای ابدیتی که هرگز از بین نمی رود، سرمایه گذاری کنند (متی فصل 6 آیه های 19-20). وقتی برای فردا آماده می شوید، به ابدیت فکر کنید.
English
آیا یک مسیحی باید خوراکی/ضروریات ذخیره کند تا برای بلا و مصیبت های احتمالی آینده آمادگی داشته باشد؟
