سوال
چه کسی کتاب مقدس را نوشت؟
جواب
کتاب مقدس را خداوند نوشته است، و این ادعا کاملا درست و معتبر است. بر اساس دوم تیموتائوس فصل 3 آیه 16، خداوند شخصا کتاب مقدس را به نویسندگان انسانی الهام کرده است. در سرتاسر کتاب مقدس شاهد نقل قول های آشکاری از خداوند هستیم. بیش از 400 مرتبه عبارت «بنابراین، خدا می گوید» را در کتاب مقدس می بینیم. کتاب مقدس ده ها بار از خودش به عنوان کلام خدا یاد می کند (برای مثال، مزامیر فصل 119؛ امثال فصل 30 آیه 5؛ اشعیا فصل 40 آیه 8، فصل 55 آیه 11؛ ارمیا فصل 23 آیه 29؛ یوحنا فصل 17 آیه 17؛ رومیان فصل 10 آیه 17؛ افسسیان فصل 6 آیه 17؛ عبرانیان فصل 4 آیه 12). از کتاب مقدس به عنوان کلام خارج شده از دهان خدا یاد می شود (تثنیه فصل 8 آیه 3؛ متی فصل 4 آیه 4).
با این وجود، وقتی می گوییم کتاب مقدس را خدا نوشته است به این معنی نیست که او قلم و کاغذ به دست گرفته و شخصا آن را به رشته تحریر درآورده است. نقش او در نوشتن کتاب مقدس «فیزیکی و جسمانی» نبوده است. خداوند کلام خود را با استفاده از پدیده ای به نام الهام یا همان وحی به نویسنده انسانی رسانده است.
بنابراین می توان با اطمینان گفت، خداوند کتاب مقدس را به نویسندگان انسانی الهام کرده است. بر اساس عقیده الهام یا وحی کتاب مقدس به نویسندگان انسانی، خداوند بر این نویسندگان نظارت کامل داشته است و با وجود اینکه آنها سبک و سیاق خود را در نوشتن به کار گرفته اند اما در نهایت دقیقا همان چیزی را به روی کاغذ آورده اند که خدا به آنها الهام می کرد. به عنوان مثال، متی با تکیه بر حافظه خود (او شاهد عینی رویدادهایی بود که ثبت کرده است) و کمک روح القدس (یوحنا فصل 14 آیه 26) و با در نظر گرفتن مخاطبان خود ( که یهودیان بودند) نوشتن گزارش ماموریت عیسی مسیح را آغاز کرد. نتیجه آن انجیل متی بود که روایتی با تکیه بر دامنه لغات، دستور زبان، سبک و سیاق نوشتاری متی است. با این وجود، هر آنچه نوشته دقیقا کلامی است که از دهان خدا خارج شده بود. متی تحت حمایت و راهنمایی کامل روح القدس هر آنچه خدا می خواست را روی کاغذ آورد و هیچ کلمه ای که خواست خدا نباشد را به ثبت نرساند.
پطرس فرایند وحی و الهام را به این شکل توصیف می کند: «وحی هرگز منشاء انسانی نداشته است؛ بلکه انبیا تحت نفوذ روح‌القدس از جانب خدا سخن می‌گفتند» (دوم پطرس فصل 1 آیه 21). ارمیای نبی الهام (وحی) را نوعی اضطرار و اجبار برای نوشتن کلام خدا می نامند: «از طرف دیگر اگر نخواهم کلام تو را اعلام کنم و از جانب تو سخن بگویم، آنگاه کلام تو در دلم مثل آتش، شعله‌ور می‌شود که تا مغز استخوانهایم را می‌سوزاند و نمی‌توانم آرام بگیرم» (ارمیا فصل 20 آیه 9). راه فراری وجود نداشت، خواست خداوند برقراری ارتباط و رساندن پیامش بود، بنابراین ارمیا باید آن را می نوشت.
نویسندگان همه کتاب های کتاب مقدس دقیقا مشخص نشده اند. برای مثال، نویسنده کتاب عبرانیان ناشناخته است. نویسندگان بسیاری از کتاب های موجود در کتاب مقدس ناشناخته اند. اما این موضوع در میزان اطمینان ما از اصل مطلب یعنی نویسنده الهی کتاب مقدس تاثیری ندارد.
نویسندگان معروف در طول تاریخ از تحریرگران و منشی ها برای نوشتن آثار ادبی خود استفاده کرده اند. جان میلتون شاعر در سن 44 سالگی نابینا شد. میلتون تمامی 10550 خط اثر حماسی خود یعنی بهشت گمشده را به دوستان و نزدیکان خود دیکته می کرد تا اشعار او را به روی کاغذ بیاورند. باوجوداینکه میلتون هرگز قلمی برای نوشتن اثر خود در دست نگرفت اما کسی نمی گوید که بهشت گمشده اثر او نیست. ما می دانیم که کار تحریرگر چیست. گرچه خداوند کلام خود را به نویسندگان انسانی دیکته نکرد اما اصل ماجرا یکی است. خداوند، نویسنده اصلی کتاب مقدس، از انسان ها به عنوان تحریرگر استفاده کرد و نتیجه آن کلام الهام شده خداوند بود.
English
چه کسی کتاب مقدس را نوشت؟
