سوال
آیا شرکت در ورزش های مخاطره آمیز کار اشتباهی است؟
جواب
البته هر ورزشی بسته به روش انجام آن می تواند خطرناک باشد. با این وجود، ورزش های مخاطره آمیز به آن دسته از فعالیت های ورزشی گفته می شود که خطر ذاتی بالایی دارند. انجام ورزش های مخاطره آمیز نیاز به مهارت و چیزی بیش از شجاعت دارد. در این نوع ورزش ها نشاط بیشتر مساوی با خطر مضاعف است. برخی از ورزش های مخاطره آمیز عبارتند از چتربازی، کوهنوردی، پارکور، پرش بانجی، دوچرخه سواری کوهستان، ویک بوردینگ، و پرش آزاد.
کتاب مقدس جواب صریح و مستقیمی در رابطه با ورزش های مخاطره آمیز ندارد. آیا بستن چتر و پریدن از ساختمان غیراخلاقی است؟ خیر. آیا دستوری بر ضد حرکت نمایشی پرش با موتور در کتاب مقدس وجود دارد؟ خیر. بنابراین مطلبی در کتاب مقدس نیست که ورزش های مخاطره آمیز را اشتباه بداند. شرکت یا عدم شرکت در ورزش های مخاطره آمیز به انگیزه و وجدان یک شخص بستگی دارد.
با این وجود، قبل از اینکه تجهیزات خود را بردارید و به موج سواری بر روی آتشفشان بروید، حداقل باید این اصول کتاب مقدس را در نظر بگیرید:
ما باید از قوانین حکومتی اطاعت کنیم (رومیان فصل 13 آیه های 1-2). اگر ورزش مخاطره آمیز ما بر خلاف قوانین است، پس باید به دنبال یک ورزش دیگر برویم. برای مثال، پرش آزاد از برج ها یا هر سازه بلند دیگری تقریبا در اکثر شهرها غیرقانونی است و کسانی که این کار را می کنند قانون را زیر پا می گذراند. مسیحیان باید به قانون مداری شهرت داشته باشند نه قانون شکنی. قبل از شرکت در ورزش مخاطره آمیز باید از خودمان بپرسیم، «آیا کار من قانونی است؟»
ما باید مباشران و خدمتگزاران خوبی برای خداوند در روی زمین باشیم. بدن های ما یکی از نعمت های خداوند است. اول قرنتیان فصل 6 آیه های 19-20 می گوید، «آيا هنوز نمی‌دانيد كه بدن شما، مسكن روح‌القدس می‌باشد كه او را خدا به شما عطا كرده است؟ آيا نمی‌دانيد كه روح‌القدس در وجود شما زندگی می‌كند؟ پس بدن شما، از آن خودتان نيست! خدا شما را به بهايی گران خريده است، پس تمام اعضای بدن خود را برای نشان دادن جلال و عظمت خدا به کار ببريد، چون او صاحب بدن شماست.» قبل از شرکت در ورزش های مخاطره آمیز باید از خودمان بپرسیم که آیا من با بدن خود خدا را جلال می دهم؟
ما باید همکاران خدا در انتشار پیام انجیل در سرتاسر جهان باشیم (متی فصل 28 آیه های 19-20). قبل از اقدام به ورزش های مخاطره آمیز باید از خود بپرسیم، «آیا این کار کمکی به انتشار پیام انجیل می کند؟» (بهترین راه برای پرداختن به ورزش های مخاطره آمیز می تواند از طریق ایماندارانی باشد که قبلا در این نوع ورزش ها شرکت می کردند)
همه کارهای ما باید برای جلال خدا باشد. «كارهای شما، حتی خوردن و نوشيدنتان، همه بايد برای جلال و بزرگی خدا باشد» (اول قرنتیان فصل 10 آیه 31). و باید فروتن باشیم. «زمانی كه به ناچيزی و كوچكی خود در مقابل خدا پی برديد، آنگاه خدا شما را سرافراز و سربلند خواهد ساخت» (یعقوب فصل 4 آیه 10). اغلب به نظر می رسد که ورزشکاران فعالیت های مخاطره آمیز بیشتر به دنبال جلال خودشان و دستاوردهایشان هستند و این موضوع در تضاد با وظیفه ما برای جلال دادن خداوند قرار دارد. قبل از اینکه وینگسوت بخریم و از صخره بپریم باید از خودمان بپرسیم، «آیا انگیزه من از این کار جلال خودم است یا خداوند؟»
البته ورزش های مخاطره آمیز برای همه جذابیت ندارند. کسانی هستند که تمایلی برای به خطر انداختن زندگی خود برای ترشح آدرنالین بیشتر ندارند و یا اینکه ورزش های مخاطره آمیز را غیرضروری و احمقانه می دانند. اما مسیحیانی نیز هستند که متواضعانه از طریق ورزش های مخاطره آمیز خدا را ستایش می کنند. آنها از شرکت در ورزش ها مخاطره آمیز استفاده می کنند تا ایمان و شهادت خود به مسیح را به دیگر ورزشکاران نشان دهند.
English
آیا شرکت در ورزش های مخاطره آمیز کار اشتباهی است؟
