سوال
از کجا مطمئن شوم که خواسته های قلبی من از طرف خدا هستند؟
جواب
عیسی مسیح پاسخ این سوال را می دهد: « زيرا از دل بد اين قبيل چيزها بيرون می‌آيد: فكرهای پليد، آدمکشی، زنا و روابط نامشروع، دزدی، دروغ و بدنام كردن ديگران» (متی فصل 15 آیه 19). و سپس: «آنچه انسان را نجس می‌سازد، افكاری است كه از وجود او تراوش می‌كند. چون از وجود و قلب انسان است كه فكرهای نادرست بيرون می‌آيند، و منجر به اعمال نادرست می‌شوند، اعمالی نظير: دزدی، آدمکشی، زناكاری، طمع به مال ديگران، شرارت، فريب و تقلب، شهوت، حسادت، بدگويی و غيبت، خودپسندی و هرگونه حماقت ديگر. تمام اين چيزهای شرم‌آور از وجود و قلب انسان سرچشمه می‌گيرد و انسان را نجس ساخته، از خدا دور می‌كند» (مرقس فصل 7 آیه های 20 تا 23).
عیسی مسیح در این متن ها سرچشمه خواسته های ما را آشکار می کند: خواسته های جسمانی ما از درون ما می آیند. گناه نتیجه یک نیروی خارجی نیست بلکه در بخش پنهان افکار ما و به دلیل خواسته هایی که فقط قلب و ذهن ما از آنها اطلاع دارند به وجود می آید. خواسته های قلبی ما که از ذات سقوط کرده انسان سرچشمه می گیرد از طرف خدا نیستند. ارمیا ماهیت قلب انسان را توصیف می کند: « هيچ چيز مانند دل انسان فريبكار و شرور نيست؛ كيست كه از آنچه در آن می‌گذرد آگاه باشد؟» (ارمیا فصل 17 آیه 9).
بسیاری بر این عقیده بوده اند و هستند که ذات همه انسان ها خوب است و تحت شرایط سخت زندگی مانند فقر یا تغذیه نامناسب به دزد و قاتل تبدیل می شوند. اما کتاب مقدس می گوید که تمامی بشریت از یک بیماری مشترک به نام گناه رنج می برد. پولس این بیماری را ذات گناه آلود بشر می نامد: « اكنون ديگر برای من ثابت شده است كه وجود من به خاطر اين طبيعت نفسانی، از سر تا پا فاسد است. هر چه تلاش می‌كنم، نمی‌توانم خود را به انجام اعمال نيكو وادارم. می‌خواهم خوب باشم، اما نمی‌توانم. می‌خواهم كار درست و خوب انجام دهم، اما قادر نيستم. سعی می‌كنم كار گناه‌آلودی انجام ندهم، اما بی‌اختيار گناه می‌كنم. پس اگر كاری را انجام می‌دهم كه نمی‌خواهم، واضح است كه اشكال در كجاست: گناه هنوز مرا در چنگال خود اسير نگاه داشته است » (رومیان فصل 7 آیه های 18 تا 20). قلب شرور ما را به سمت گناه می کشاند.
علاوه بر این، قلب آنچنان تباه و فریبکار است که حتی انگیزهای ما برای خودمان هم مشخص نیستند. ما به عنوان موجوداتی گناهکار، به دلیل غرور و خودخواهی قلب، دست به کارهای پلید می زنیم (امثال فصل 16 آیه 30، مزامیر فصل 35 آیه 20، میکاه فصل 2 آیه 1، رومیان فصل 1 آیه 30). حقیقت این است که فقط خداوند می تواند درونی ترین انگیزه ها و خواسته های ما را بررسی کند و ما با تکیه بر قدرت او می توانیم امیدوارانه این تباهی و بی ثباتی را از قلب خود پاک کنیم. او تنها کسی است که ما را دقیق و از نزدیک می شناسد (عبرانیان فصل 4 آیه های 11 تا 13).
خوشبختانه خداوند ما را در چالش با خواسته های زیان آور و گرایش های گناه آلود تنها نمی گذارد. او قدرت موردنیاز برای غلبه بر گناه را در اختیار ما قرار می دهد. «با خدا خوش باش و او آرزوی دلت را به تو خواهد داد. خودت را به خداوند بسپار و بر او تكيه كن و او تو را ياری خواهد داد؛ او از حق تو دفاع خواهد كرد و خواهد گذاشت حقانيت تو مانند روز روشن بر همه آشكار شود» (مزامیر فصل 37 آیه های 4 تا 6).
خداوند می تواند خواسته های خود را در قلب انسان بکارد، قلبی که بدون او پلید و فریبکار است. او خوب را جایگزین بد می کند و قلب های ما را در مسیر رسیدن به خودش قرار می دهد، و خواسته های آن را پاک کرده و با خواسته های خودش جابه جا می کند. این زمانی اتفاق می افتد که توبه کنیم و هدیه نجات از طریق ایمان به عیسی مسیح را بپذیریم. در این زمان است که او دل مانند سنگ را از ما می گیرد و دلی تازه و نرم به ما می دهد (حزقیال فصل 11 آیه 19). او این کار را با پیوند معجزه آسای روح القدس به قلب ما انجام می دهد. سپس خواسته های ما به خواسته ها او تبدیل می شوند، اراده ما به اراده او تبدیل می شود و آشوبگری ما به اطاعت خوشایند تبدیل می شود.
English
از کجا مطمئن شوم که خواسته های قلبی من از طرف خدا هستند؟
