سوال
چرا خدا قربانی کردن حیوانات در عهد قدیم را لازم دانسته بود؟
جواب
خدا به این دلیل قربانی کردن حیوانات در عهد قدیم را لازم دانسته بود که یک آمرزش موقتی از گناهان را برای مردم فراهم آورد، و همچنین پیشاپیش نشانه‌ای از قربانی کامل و بی‌نقص عیسی مسیح باشد (لاویان 35:4، 10:5). قربانی حیوانی موضوع مهمی در سرتاسر کتاب‌مقدس است برای اینکه "بدون ريختن خون، آمرزشی نیست" (عبرانیان 22:9). زمانیکه آدم و حوا مرتکب گناه شدند، حیواناتی توسط خدا کشته شدند تا از پوست آنها برای آدم و حوا لباس تهیه شود (پیدایش 21:3). هابیل و قائن هر کدام یک قربانی به خدا تقدیم کردند. هدیه‌ی قائل مورد قبول خدا قرار نگرفت برای اینکه او محصول زمین خود را آورده بود، در حالیکه هدیه‌ی هابیل مورد قبول خدا واقع شد چون قربانی او از نخستزادگان گله‌اش بود (پیدایش 4:4-5). نوح بعد از اینکه طوفان فروکش کرد، حیواناتی را برای خدا قربانی کرد (پیدایش 20:8-21).
خدا به قوم اسرائیل فرمان داد تا قربانی‌های متعددی را به روشهایی که خدا به آنها گفت برای او قربانی کنند. اول اینکه، آن حیوان قربانی باید بی‌عیب و بی‌لکه باشد. دوم اینکه، شخصی که قربانی را تقدیم می‌کرد می‌بایست با حیوان یکی دانسته می‌شد. و سوم اینکه، خود آن شخص باید آن قربانی را بکشد. زمانیکه این کارها با ایمان انجام می‌شد، این قربانی آمرزش گناهان را فراهم می‌کرد. قربانی دیگری که خداوند انجام آن را در روز کفاره لازم دانسته بود در فصل 16 لاویان توضیح داده شده است که بخشش و پاک شدن از گناهان را نشان می‌دهد. کاهن اعظم باید دو بز نر را برای قربانی گناه تقدیم می‌کرد. یکی از بزها برای گناه قوم اسرائیل قربانی می‌شد (لاویان 15:16)، در حالیکه بز دیگر باید در بیابان رها می‌شد (لاویان 20:16-22). بز اول باعث بخشش و بز دوم باعث برداشته شدن گناه می‌شد.
پس چرا ما امروزه دیگر حیوان قربانی هدیه نمی دهیم؟ قربانی کردن حیوانات به پایان رسیده است برای اینکه عیسی مسیح قربانی کامل و نهایی بود. یحیی وقتیکه عیسی مسیح برای تعمید به سوی او رفت، این را تشخیص داد: "این است بره‌ی خدا که گناه از جهان برمی‌گیرد!" (یوحنا 29:1). ممکن است از خود بپرسید، چرا حیوانات؟ آنها چه اشتباهی کرده بودند؟ نکته همین است، از آنجاییکه حیوانات هیچ خطایی مرتکب نشده بودند، به جای کسی که آنها را قربانی می‌کرد می‌مردند. عیسی مسیح هم مرتکب هیچ خطایی نشده بود اما با میل و رغبت خویش، جان خود را فدای گناهان بشر کرد (اول تیموتائوس 6:2). عیسی مسیح گناهان ما را به گردن گرفت و به جای ما مرد. همانطور که دوم قرنتیان 21:5 می‌گوید: "او کسی را که گناه را نشناخت، در راه ما گناه ساخت، تا ما در وی پارساییِ خدا شویم." از طریق ایمان به کاری که عیسی مسیح بر روی صلیب انجام داد، می‌توانیم بخشش خداوند را دریافت کنیم.
به طور خلاصه، خدا دستور قربانی کردن حیوانات را داده بود تا هر کسی بتواند آمرزش گناه را تجربه کند. حیوانات نقش جایگزین را بازی می‌کردند بدین معنی که به جای گناهکار می‌مردند، اما این فقط موقتی بود و به همین خاطر باید همواره تکرار می‌شد. قربانی کردن حیوانات با آمدن عیسی مسیح متوقف شد. عیسی مسیح قربانی جایگزین و نهایی و یکبار برای همیشه بود (عبرانیان 27:7) و حالا تنها واسط بین خدا و بشر است (اول تیموتائوس 5:2). قربانی‌های حیوانی از پیش به قربانی مسیح به جای ما اشاره دارد. تنها مبنایی که بر اساس آن قربانی حیوانات می‌توانست آمرزش گناهان فراهم کند مسیح است؛ مسیحی که خود را برای گناهان ما قربانی کرد و آمرزشی را فراهم کرد که قربانی حیوانات تنها تصویر و نمادی از آن را ارائه می‌نمود.
English
چرا خدا قربانی کردن حیوانات در عهد قدیم را لازم دانسته بود؟
