سوال
آیا نویسندگان عهد جدید نوشته های خود را کلام مقدس خدا در نظر می گرفتند؟
جواب
دوم تیموتائوس فصل 3 آیه های 16 تا 17 می گوید، «در واقع، تمام کتب مقدّس الهام خداست و سودمند است تا حقیقت را به ما تعلیم دهد، و آنچه را که در زندگی ما نادرست است، به ما تذکر دهد. همچنین وقتی راه را به اشتباه می‌پیماییم، ما را اصلاح می‌کند و آنچه را که درست است، به ما تعلیم می‌دهد. خدا به‌وسیلۀ کلامش ما را از هر جهت آماده و مجهز می‌سازد تا به همه نیکی نماییم.» شکی نیست که کلیسای اولیه نوشته های عهد قدیم را کلام وحی شده خداوند می دانستند. همانطوری که در دوم پطرس فصل 1 آیه های 20 تا 21 توضیح داده می شود، «قبل از هر چیز این را بدانید که هیچ وحیِ کتب مقدّس از فکر خود انبیا تراوش نکرده، زیرا وحی هرگز منشاء انسانی نداشته است؛ بلکه انبیا تحت نفوذ روح‌القدس از جانب خدا سخن می‌گفتند.»
اما آیا این قاعده در مورد نوشته های عهد جدید نیز صدق می کند؟ آیا نویسندگان عهد جدید از ماهیت الهامی (وحی شده) نامه های خود اطلاع داشتند؟ گرچه نمی توان با قاطعیت چنین چیزی را اثبات کرد اما موارد تقریبا محکمی وجود دارند که ثابت می کنند آنها این حقیقت را می دانستند. پطرس در دوم پطرس فصل 3 آیه های 15 تا 16 می نویسد، «در ضمن بدانید که صبر خداوندِ ما به مردم فرصت می‌دهد تا نجات یابند. این همان است که برادر عزیز ما پولس نیز با آن حکمتی که خدا به او داده است، به شما نوشت. او در همۀ نامه‌های خود دربارهٔ همین مطلب، سخن گفته است. درک برخی از نوشته‌های او دشوار است و بعضی که اطلاع کافی از کتب مقدّس ندارند و وضع روحانی‌شان نیز ناپایدار است، آنها را تحریف می‌کنند، همان کاری که با بخشهای دیگر کتب مقدّس نیز می‌کنند. اما با این کار، نابودی خود را فراهم می‌سازند.» مشخص است که پطرس نوشته های پولس را کلام خدا می دانسته است.
اول تیموتائوس فصل 5 آیه 18 نیز نشانه دیگری مبنی بر این است که نویسندگان عهد جدید از ماهیت الهامی (وحی شده) نوشته هایشان خبر داشتند، « زیرا در کتب مقدّس آمده: «دهان گاوی را که خرمن می‌کوبد، نبند و بگذار به هنگام کار، از خرمنت بخورد.» و در جای دیگر نیز می‌فرماید: زیرا کارگر مستحق مزد خویش است.» اولین جمله از کتاب تثنیه (فصل 25 آیه 4) و دومی از انجیل لوقا (فصل 10 آیه 7) گرفته شده اند. بی شک به نوشته های لوقا همان صحت و اعتبار نوشته های تورات داده شده است و به نوشته او نیز به عنوان کلام الهام شده خدا ارجاع داده شده است.
در نتیجه، دلایل خوبی برای اعتماد به این موضوع وجود دارد که نویسندگان عهد جدید نوشته های خود را به عنوان کلام الهام شده خدا به معنای واقعی کلمه در نظر می گرفتند که «سودمند است تا حقیقت را به ما تعلیم دهد، و آنچه را که در زندگی ما نادرست است، به ما تذکر دهد. همچنین وقتی راه را به اشتباه می‌پیماییم، ما را اصلاح می‌کند و آنچه را که درست است، به ما تعلیم می‌دهد. خدا به‌وسیلۀ کلامش ما را از هر جهت آماده و مجهز می‌سازد تا به همه نیکی نماییم» (دوم تیموتائوس فصل 3 آیه های 16 تا 17).
English
آیا نویسندگان عهد جدید نوشته های خود را کلام مقدس خدا در نظر می گرفتند؟
