Soru
İsa öldüğünde tapınak perdesinin ikiye yırtılmasının önemi neydi?
Yanıt
İsa'nın yaşamı süresinde Yeruşalim'deki kutsal tapınak, Yahudi dinsel hayatının merkezidir. Tapınak, hayvanların kurban edildiği ve Tevrat'a göre ibadetin imanla gerçekleştirildiği yerdir. İbraniler 9:1-9, tapınakta bir perdenin, En Kutsal Yer'i -Tanrı'nın dünyadaki yerleşim yeri- insanların yaşadığı, tapınağın kalan kısmından ayırdığını söylemektedir. Bu, insanın günahla Tanrı'dan ayrıldığını göstermektedir (Yeşaya 59:1-2). Sadece baş kahinin Tanrı'nın huzuruna çıkarak tüm İsrail'in günahlarının bağışlanması (Levilya 16) amacıyla yılda bir defa bu perdenin arkasına geçmeye izni vardır (Mısır'dan Çıkış 30:10, İbraniler 9:7).
Süleyman'ın tapınağı 30 arşın yüksekliğindeydi (1 Krallar 6:2), fakat birinci yüzyıl Yahudi tarihçisi Josephus'un yazılarına göre, Herod yüksekliği 40 arşına yükseltmişti. Bir arşının tam ölçüleri konusunda belirsizlik olmakla birlikte, bu perdenin (60 fit) yaklaşık olarak 18.3 metre yüksekliğinde olduğunu söylemek mümkündür. Josephus, ayrıca perdenin (4 inç) 10,16 santimetre kalınlığında olduğunu ve her iki tarafa bağlı atların perdeyi birbirinden ayıramadığını söylemektedir. Mısır'dan Çıkış, bu kalın perdenin mavi, mor ve kırmızı renkte materyalden ve ince bükülmüş ketenlerden yapıldığını söylemektedir.
Perdenin boyutu ve kalınlığı, İsa'nın çarmıhta ölümü anında yaşananları çok daha önemli hale getirmektedir. " İsa, yüksek sesle bir kez daha bağırdı ve ruhunu teslim etti. O anda tapınaktaki perde yukarıdan aşağıya yırtılarak ikiye bölündü" (Matta 27: 50-51a).
Peki bu bize neyi göstermektedir? Bu yırtık perdenin bugün bizim için önemi nedir? Her şeyden önce, perdenin İsa'nın öldüğü anda yırtılması, O'nun kendini kurban edişinin, kendi kanını döküşünün, günahların bağışlanması için yeterli bir kefaret olduğunu çarpıcı bir biçimde sembolize etmektedir. Artık En Kutsal Yer'e girişin hem Yahudiler hem de diğer uluslar, tüm insanlar için her zaman açık olduğunu göstermektedir.
İsa öldüğünde perde yırtılmıştır ve Tanrı, bir daha asla insan eliyle yapılmış bir tapınakta oturmamak üzere dışarı çıkmıştır (Elçilerin İşleri 17:24). Tanrı, tapınak ve dini sisteminden ayrılmış ve tapınak ve Yeruşalim aynen İsa'nın Luka 13:35'de kehanet ettiği gibi M.S. 70'te "ıssız" bırakılmıştır (Romalılar tarafından yok edilmiştir). Tapınak durduğu müddetçe, Eski Antlaşma'nın devamı anlamına gelmiştir. İbraniler 9:8-9, yeni antlaşmanın kurulmasıyla birlikte ortadan kalkan çağa işaret etmektedir (İbraniler 8:13).
Bir bakıma perde, Baba'ya giden tek yol olarak Mesih'in kendisini simgelemektedir (Yuhanna 14:6). Bu durum, baş kahinin En Kutsal Yer'e perdeden geçerek girmesi gerektiği gerçeği ile gösterilmektedir. Şimdi Mesih, bizim en büyük başkahinimizdir ve onun bitmiş işine inananlar olarak bizler, O'nun çok daha iyi olan rahipliğinden yararlanmaktayız. Artık En Kutsal Yer'e O'nun aracılığıyla girebilmekteyiz. İbraniler 10:19-20, inanlıların "İsa'nın kanı sayesinde perdede, yani kendi bedeninde bize açtığı yeni ve diri yoldan" kutsal yere girdiğini söylemektedir. Burada İsa'nın bedeninin, bizim için perdeyi yırttığı gibi, bizim için yırtıldığını görüyoruz.
Perdenin baştan aşağı yırtılması tarihsel bir gerçektir. Bu olayın önemi İbraniler'de görkemli ayrıntılarla açıklanmaktadır. Tapınakla ilgili şeyler yaklaşmakta olan şeylerin birer gölgesiydi ve sonuçta hepsi bize İsa Mesih'i işaret etmektedir. O, En Kutsal Yer'e açılan perdeydi ve O'nun ölümüyle artık inanlıların Tanrı'ya özgürce erişmesi mümkündür.
Tapınaktaki perde, günahın, insanlığın Tanrı'nın huzurunda olmaya uygun olmamasına sebep olduğuna dair sürekli bir hatırlatmadır. Her yıl sunulan hayvan kurbanları ve günlük olarak tekrarlanan sayısız sunular, günahın kefaretinin sadece hayvan kurbanı ile gerçekten ödenemeyeceğini veya günahların silinemeyeceğini göstermiştir. İsa Mesih, ölümüyle Tanrı ile insan arasındaki engelleri kaldırmıştır ve bizler O'na şimdi güvenle ve cesaretle yaklaşabilmekteyiz (İbraniler 4:14-16).
English
İsa öldüğünde tapınak perdesinin ikiye yırtılmasının önemi neydi?
