Pytanie
Co Biblia mówi o byciu pasywno-agresywnym?
Odpowiedź
Osoba bierno-agresywna to taka, która wydaje się spełniać prośby, ale w rzeczywistości stawia subtelny opór. Opór ten może obejmować zarówno dąsanie się, jak i opóźnioną mściwość. Wszyscy przejawiamy zachowania bierno-agresywne w pewnym momencie, zwykle jako dzieci, kiedy nie mogliśmy bezpiecznie otwarcie się buntować. Jednak w miarę dojrzewania powinniśmy uczyć się zdrowszych zachowań, takich jak stawianie granic i bardziej otwarte wyrażanie sprzeciwu. Biblia nie używa terminu bierna agresja, ale daje nam szkice postaci ludzi, którzy wykazywali cechy biernej agresji i skutki tego zachowania.
Syn króla Dawida, Absalom, jest przykładem osoby bierno-agresywnej (2 Samuela 14:28-33). Po tym, jak Absalom zamordował swojego brata Amnona (2 Samuela 13:20), Dawid wygnał go z królestwa. Nawet gdy pozwolono mu wrócić, Dawid nie chciał mieć z nim nic wspólnego. Absalom był jednak pełen dumy i nienawidził swojego ojca. Wezwał Joaba, dowódcę wojsk Dawida, aby wysłał wiadomość do Dawida. Gdy Joab dwukrotnie odmówił, Absalom podpalił swoje uprawy na polu. Następnie zaczął spiskować, aby odebrać królestwo swojemu ojcu, ale zrobił to udając współczucie i troskę o obywateli. Zasugerował, że jego ojciec nie dbał o potrzeby ludzi i że jeśli zostanie koronowany na króla, on, Absalom, dopilnuje, aby ich potrzeby zostały zaspokojone. Plan Absaloma działał i "skradł serca ludu izraelskiego" (2 Samuela 15:6). Pasywno-agresywni ludzie są prawdopodobnie bardziej niebezpieczni niż ci otwarcie agresywni, ponieważ nie widzimy nadchodzącego ataku.
Izraelski król Achab wykazał się pasywno-agresywnym zachowaniem, gdy pożądał winnicy sąsiada i odmówiono mu jej zakupu (1 Krl 21:1-4). Jego reakcją na to, że odmówiono mu tego, czego pragnął, było dąsanie się i odmawianie jedzenia. Jego pasywno-agresywne działania skłoniły jego niegodziwą żonę Jezebel do wymyślenia planu zabicia Nabota, właściciela winnicy, i oddania mężowi ziemi. Skłamała, sfałszowała podpis męża i oczerniła niewinnego Nabota, doprowadzając do jego publicznej egzekucji. Pan natychmiast posłał proroka Eliasza, aby ogłosił Achabowi, że Bóg widział wszystko, co się wydarzyło i że śmierć Achaba wkrótce nastąpi po śmierci Nabota (1 Król. 21:17-22). To właśnie bierno-agresywne zachowanie Achaba zapoczątkowało katastrofalny łańcuch wydarzeń.
Bierno-agresywna mowa i zachowanie to tchórzliwy sposób na uniknięcie konfliktu. Udając, że jesteśmy mili, podczas gdy w środku kipi w nas uraza, oszukujemy samych siebie, myśląc, że jesteśmy rozjemcami praktykującymi samokontrolę. W rzeczywistości wyrażamy pogardę i dezaprobatę, nie mając odwagi otwarcie tego powiedzieć. Starożytne chińskie przysłowie tak definiuje bierną agresję: "Za uśmiechem ukryty nóż!".
Media społecznościowe uczyniły z biernej agresji formę sztuki. Wszyscy wiemy, co to znaczy, gdy jesteśmy "unfriended", "unfollowed" lub zablokowani. Niektórym łatwiej jest wyładować swoje frustracje w mediach społecznościowych niż odbyć prywatną rozmowę z kimś, kto ich obraził. Jednak to, co zaczyna się jako bierna agresja, może szybko przerodzić się w nękanie online. Internet i rozprzestrzenianie się smartfonów stworzyły dziesiątki sposobów dla pasywno-agresywnych ludzi na zemstę zza względnego bezpieczeństwa ekranu. Pasywno-agresywne reakcje, niezależnie od tego, czy są wypowiadane, odgrywane czy wpisywane, są szkodliwe i nieuczciwe. Udajemy, że nie czujemy się urażeni, podczas gdy potajemnie planujemy sposoby na wyrównanie rachunków.
Księga Kapłańska 19:17 mówi: "Nie żyw nienawiści do brata swego. Upomnij bliźniego swego bezpośrednio, a nie będziesz ponosił winy z jego powodu". Biblia instruuje nas, abyśmy stawiali czoła grzechowi w sposób pełen miłości i pokory, zabierając ze sobą kogoś, jeśli sprawca nie chce słuchać (Mt 18:15-17). Powinniśmy być gotowi przebaczyć i naprawić grzech, gdy ktoś go żałuje (Łukasza 17:3). Bierna agresja omija te krytyczne etapy relacji i prowadzi bezpośrednio do sądu (Jana 7:24). Zamiast otwarcie skonfrontować się ze złem i zaoferować możliwość oczyszczenia atmosfery, bierno-agresywni ludzie po cichu wślizgują się na miejsce sędziego i obmyślają subtelne sposoby na wyrównanie rachunków.
Cechy pasywno-agresywne są często tak dobrze ukryte, że nawet nie zdajemy sobie z nich sprawy. Możemy zidentyfikować zachowania, które mogą sugerować, że jesteśmy pasywno-agresywni, zadając sobie kilka pytań:
1. Czy sugeruję poczucie winy, gdy ktoś ma coś, czego ja nie mogę mieć? Przykład: "Podoba mi się twoja sukienka. Chciałabym móc sobie na coś takiego pozwolić, ale muszę opiekować się mamą".
2. Czy prawię komplementy, aby zamaskować zazdrość? Przykład: "Och, twój nowy dom jest uroczy - jak na dom dla początkujących".
3. Czy staram się ignorować lub zachowywać chłodno wobec kogoś, z kim się nie zgadzam? Przykład: Osoba ta nawiązuje rozmowę, ale ja ciągle sprawdzam telefon lub spoglądam jej przez ramię.
4. Czy plotkuję o kimś, zamiast zwracać się bezpośrednio do tej osoby? Przykład: James był zdezorientowany, gdy nie otrzymał obiecanego awansu. Ale zamiast porozmawiać o tym z szefem, zaczął plotkować, że szef jest nieuczciwy.
5. Czy próbuję sabotować czyjś sukces, gdy ta osoba mnie obraziła? Przykład: "Och, wiem, że jesteś na diecie, ale nie mogłem się powstrzymać przed wydaniem mojej wypłaty na to ciasto dla ciebie".
6. Czy prowadzę rachunki i upewniam się, że zniewagi i lekceważenia są wyrównane? Przykład: Sue nie zaprosiła mnie na ostatnią kolację, więc wysyłam zaproszenia na imprezę do wszystkich w biurze oprócz niej.
7. Czy ukrywam się za niejasnymi komentarzami w mediach społecznościowych, mającymi na celu zawstydzenie lub zdemaskowanie kogoś, z kim nie rozmawiałem twarzą w twarz? Przykład: John pisze na Facebooku: "Niektórzy ludzie muszą się nauczyć, że przyjaźń to coś więcej niż proszenie o kaucję".
Przestrzeganie Złotej Reguły Jezusa wyeliminowałoby bierną agresję (Mt 7:12). Mamy traktować innych w sposób, w jaki chcemy, by traktowali nas, a nie w sposób, w jaki już nas potraktowali. Niezależnie od tego, jak ktoś się zachowuje, mamy reagować życzliwością, cierpliwością i przebaczeniem (Efezjan 4:31-32). Kiedy pewnego dnia staniemy przed Bogiem, On nie zapyta nas, jak byliśmy traktowani, ale jak traktowaliśmy innych (Rz 14:12). Z Jego pomocą możemy rozpoznać nasze własne pasywno-agresywne skłonności i zastąpić je owocami Ducha (List do Galacjan 5:22-25).
Syn króla Dawida, Absalom, jest przykładem osoby bierno-agresywnej (2 Samuela 14:28-33). Po tym, jak Absalom zamordował swojego brata Amnona (2 Samuela 13:20), Dawid wygnał go z królestwa. Nawet gdy pozwolono mu wrócić, Dawid nie chciał mieć z nim nic wspólnego. Absalom był jednak pełen dumy i nienawidził swojego ojca. Wezwał Joaba, dowódcę wojsk Dawida, aby wysłał wiadomość do Dawida. Gdy Joab dwukrotnie odmówił, Absalom podpalił swoje uprawy na polu. Następnie zaczął spiskować, aby odebrać królestwo swojemu ojcu, ale zrobił to udając współczucie i troskę o obywateli. Zasugerował, że jego ojciec nie dbał o potrzeby ludzi i że jeśli zostanie koronowany na króla, on, Absalom, dopilnuje, aby ich potrzeby zostały zaspokojone. Plan Absaloma działał i "skradł serca ludu izraelskiego" (2 Samuela 15:6). Pasywno-agresywni ludzie są prawdopodobnie bardziej niebezpieczni niż ci otwarcie agresywni, ponieważ nie widzimy nadchodzącego ataku.
Izraelski król Achab wykazał się pasywno-agresywnym zachowaniem, gdy pożądał winnicy sąsiada i odmówiono mu jej zakupu (1 Krl 21:1-4). Jego reakcją na to, że odmówiono mu tego, czego pragnął, było dąsanie się i odmawianie jedzenia. Jego pasywno-agresywne działania skłoniły jego niegodziwą żonę Jezebel do wymyślenia planu zabicia Nabota, właściciela winnicy, i oddania mężowi ziemi. Skłamała, sfałszowała podpis męża i oczerniła niewinnego Nabota, doprowadzając do jego publicznej egzekucji. Pan natychmiast posłał proroka Eliasza, aby ogłosił Achabowi, że Bóg widział wszystko, co się wydarzyło i że śmierć Achaba wkrótce nastąpi po śmierci Nabota (1 Król. 21:17-22). To właśnie bierno-agresywne zachowanie Achaba zapoczątkowało katastrofalny łańcuch wydarzeń.
Bierno-agresywna mowa i zachowanie to tchórzliwy sposób na uniknięcie konfliktu. Udając, że jesteśmy mili, podczas gdy w środku kipi w nas uraza, oszukujemy samych siebie, myśląc, że jesteśmy rozjemcami praktykującymi samokontrolę. W rzeczywistości wyrażamy pogardę i dezaprobatę, nie mając odwagi otwarcie tego powiedzieć. Starożytne chińskie przysłowie tak definiuje bierną agresję: "Za uśmiechem ukryty nóż!".
Media społecznościowe uczyniły z biernej agresji formę sztuki. Wszyscy wiemy, co to znaczy, gdy jesteśmy "unfriended", "unfollowed" lub zablokowani. Niektórym łatwiej jest wyładować swoje frustracje w mediach społecznościowych niż odbyć prywatną rozmowę z kimś, kto ich obraził. Jednak to, co zaczyna się jako bierna agresja, może szybko przerodzić się w nękanie online. Internet i rozprzestrzenianie się smartfonów stworzyły dziesiątki sposobów dla pasywno-agresywnych ludzi na zemstę zza względnego bezpieczeństwa ekranu. Pasywno-agresywne reakcje, niezależnie od tego, czy są wypowiadane, odgrywane czy wpisywane, są szkodliwe i nieuczciwe. Udajemy, że nie czujemy się urażeni, podczas gdy potajemnie planujemy sposoby na wyrównanie rachunków.
Księga Kapłańska 19:17 mówi: "Nie żyw nienawiści do brata swego. Upomnij bliźniego swego bezpośrednio, a nie będziesz ponosił winy z jego powodu". Biblia instruuje nas, abyśmy stawiali czoła grzechowi w sposób pełen miłości i pokory, zabierając ze sobą kogoś, jeśli sprawca nie chce słuchać (Mt 18:15-17). Powinniśmy być gotowi przebaczyć i naprawić grzech, gdy ktoś go żałuje (Łukasza 17:3). Bierna agresja omija te krytyczne etapy relacji i prowadzi bezpośrednio do sądu (Jana 7:24). Zamiast otwarcie skonfrontować się ze złem i zaoferować możliwość oczyszczenia atmosfery, bierno-agresywni ludzie po cichu wślizgują się na miejsce sędziego i obmyślają subtelne sposoby na wyrównanie rachunków.
Cechy pasywno-agresywne są często tak dobrze ukryte, że nawet nie zdajemy sobie z nich sprawy. Możemy zidentyfikować zachowania, które mogą sugerować, że jesteśmy pasywno-agresywni, zadając sobie kilka pytań:
1. Czy sugeruję poczucie winy, gdy ktoś ma coś, czego ja nie mogę mieć? Przykład: "Podoba mi się twoja sukienka. Chciałabym móc sobie na coś takiego pozwolić, ale muszę opiekować się mamą".
2. Czy prawię komplementy, aby zamaskować zazdrość? Przykład: "Och, twój nowy dom jest uroczy - jak na dom dla początkujących".
3. Czy staram się ignorować lub zachowywać chłodno wobec kogoś, z kim się nie zgadzam? Przykład: Osoba ta nawiązuje rozmowę, ale ja ciągle sprawdzam telefon lub spoglądam jej przez ramię.
4. Czy plotkuję o kimś, zamiast zwracać się bezpośrednio do tej osoby? Przykład: James był zdezorientowany, gdy nie otrzymał obiecanego awansu. Ale zamiast porozmawiać o tym z szefem, zaczął plotkować, że szef jest nieuczciwy.
5. Czy próbuję sabotować czyjś sukces, gdy ta osoba mnie obraziła? Przykład: "Och, wiem, że jesteś na diecie, ale nie mogłem się powstrzymać przed wydaniem mojej wypłaty na to ciasto dla ciebie".
6. Czy prowadzę rachunki i upewniam się, że zniewagi i lekceważenia są wyrównane? Przykład: Sue nie zaprosiła mnie na ostatnią kolację, więc wysyłam zaproszenia na imprezę do wszystkich w biurze oprócz niej.
7. Czy ukrywam się za niejasnymi komentarzami w mediach społecznościowych, mającymi na celu zawstydzenie lub zdemaskowanie kogoś, z kim nie rozmawiałem twarzą w twarz? Przykład: John pisze na Facebooku: "Niektórzy ludzie muszą się nauczyć, że przyjaźń to coś więcej niż proszenie o kaucję".
Przestrzeganie Złotej Reguły Jezusa wyeliminowałoby bierną agresję (Mt 7:12). Mamy traktować innych w sposób, w jaki chcemy, by traktowali nas, a nie w sposób, w jaki już nas potraktowali. Niezależnie od tego, jak ktoś się zachowuje, mamy reagować życzliwością, cierpliwością i przebaczeniem (Efezjan 4:31-32). Kiedy pewnego dnia staniemy przed Bogiem, On nie zapyta nas, jak byliśmy traktowani, ale jak traktowaliśmy innych (Rz 14:12). Z Jego pomocą możemy rozpoznać nasze własne pasywno-agresywne skłonności i zastąpić je owocami Ducha (List do Galacjan 5:22-25).