คำถาม
คริสเตียนเป็นคนบาปหรือธรรมิกชน หรือเป็นทั้งสองอย่าง ?
คำตอบ
คริสเตียนเป็นทั้งคนบาปและธรรมิกชน มนุษย์ทุกคนเป็นคนบาปเพราะว่าเราเกิดมาในความบาป แต่มนุษย์ทุกคนไม่ได้เป็นธรรมิกชน ตามพระคัมภีร์แล้วธรรมิกชนไม่ใช่ผู้ที่สามารถทำสิ่งอัศจรรย์หรือเป็นผู้ที่ได้รับการแต่งตั้งโดยคริสตจักรหรือองค์กร คำว่า “ธรรมิกชน” ในพระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่คือ hagios ตามตัวอักษรหมายถึง “ศักดิ์สิทธิ์ มีความบริสุทธิ์ทางกาย ไร้ซึ่งที่ติทางด้านจริยธรรมหรือศาสนา อุทิศตนทางพิธีกรรมและบริสุทธิ์” ในบริบทของตอนต่างๆ ในพระคัมภีร์พันธสัญญาใหม่ ธรรมิกชนคือผู้ที่เป็นส่วนหนึ่งในพระกายของพระคริสต์ ได้รับความรอดผ่านทางพระคุณโดยทางความเชื่อ (เอเฟซัส 2:8 – 9) หรืออีกนัยนึง ธรรมิกชน ก็คือ คริสเตียนผู้ซึ่งเชื่อในพระคริสต์ด้วยใจจริง
เป็นความจริงอย่างชัดเจนในพระคัมภีร์ที่ว่าทุกคนนั้นเกิดมาในความบาปและทุกคนมีธรรมชาติบาป พระคัมภีร์กล่าวว่าพระเจ้าสร้างมนุษย์มาให้ดีตั้งแต่แรกและปราศจากธรรมชาติบาปคือ “แล้วพระเจ้าตรัสว่า ให้เราสร้างมนุษย์ตามฉายาของเรา ตามอย่างของเรา...พระเจ้าจึงทรงสร้างมนุษย์ขึ้นตามพระฉายาของพระองค์ ตามพระฉายาของพระเจ้านั้น พระองค์ทรงสร้างมนุษย์ขึ้น และทรงสร้างให้เป็นชายและหญิง” (ปฐมกาล 1:26 – 27) อย่างไรก็ตามพระธรรมปฐมกาลบทที่ 3 บันทึกเกี่ยวกับการตกลงไปในความบาปของอาดัมและเอวา และด้วยการตกลงไปในความบาปนี้ความบาปก็ได้เข้ามาสู่สิ่งทรงสร้างสองคนผู้ซึ่งแรกเริ่มนั้นปราศจากบาป และเมื่อพวกเขามีลูก ความบาปของพวกเขาก็ส่งต่อไปยังลูกหลานของพวกเขา ด้วยเหตุนี้จึงส่งผลให้มนุษย์ทุกคนเป็นคนบาป
ในทางตรงกันข้ามธรรมิกชนไม่ได้เกิดมาเป็นธรรมิกชน พวกเขาเป็นธรรมิกชนโดยการบังเกิดใหม่ เพราะว่าเราทุกคน “ทำบาป และเสื่อมจากพระสิริของพระเจ้า” (โรม 3:23) เราทุกคนต้องบังเกิดใหม่ฝ่ายจิตวิญญาณ ถ้าปราศจากสิ่งนี้แล้วเราจะยังคงดำเนินในความบาปตลอดชั่วนิรันดร์ แต่ในความเมตตาและพระคุณที่ยิ่งใหญ่ของพระเจ้า พระองค์ได้ทรงจัดเตรียมทาง (เดียว) ที่จะเปลี่ยนคนบาปให้เป็นธรรมิกชนโดยผ่านทางองค์พระเยซูคริสต์ผู้ซึ่งมา “ให้ชีวิตของท่านเป็นค่าไถ่คนจำนวนมาก” (มัทธิว 20:28) เมื่อเราสารภาพว่าเราต้องการพระผู้ช่วยให้รอดจากความผิดบาปและยอมรับการเสียสละบนไม้กางเขนของพระคริสต์ในนามของเรา เราก็จะกลายเป็นธรรมิกชน
ไม่มีการจัดลำดับของธรรมิกชน ทุกคนผู้ซึ่งเป็นของพระคริสต์ผ่านทางความเชื่อนั้นเป็นธรรมิกชน และไม่มีใครในพวกเราที่ “เป็นธรรมิกชน” ไปมากกว่าพี่น้องคริสเตียนของเรา อัครทูตเปาโลผู้ซึ่งไม่ได้เป็นธรรมิกชนมากไปกว่าคริสเตียนที่มีความเชื่อแบบคลุมเครือ ได้เริ่มเขียนจดหมายฉบับแรกของเขาไปยังคริสตจักรโครินธ์โดยการประกาศว่าพวกเขา “ได้รับการทรงชำระให้บริสุทธิ์ในพระเยซูคริสต์ และได้รับการทรงเรียกให้เป็นธรรมิกชนร่วมกับทุกคนในทุกแห่งหน ที่ออกพระนามพระเยซูคริสต์องค์พระผู้เป็นเจ้าของเราและของพวกเขา” (1 โครินธ์ 1:2 เน้นย้ำเพิ่มเติมโดยผู้เขียน) ในข้อนี้ hagios ที่มีการแปลในพระคัมภีร์ในฉบับต่างๆ ว่า “ธรรมิกชน”, “บริสุทธิ์” และ “ได้รับการไถ่” ได้สรุปอย่างชัดเจนว่าทุกคนที่เรียกหาความรอดในพระคริสต์นั้นเป็นธรรมิกชนผู้ซึ่งได้รับการชำระให้บริสุทธิ์โดยองค์พระผู้เป็นเจ้า ฉะนั้นเราทั้งหมดจึงเป็น “พลเมืองเดียวกับบรรดาธรรมิกชน และเป็นครอบครัวของพระเจ้า” (เอเฟซัส 2:19)
เราไม่ได้เป็นธรรมิกชนเพราะว่าเราได้รับการประกาศให้เป็นธรรมิกชนโดยคริสตจักรหรือโดยความพยายามของเราในการที่จะเป็นธรรมิกชน เมื่อเราได้รับความรอดโดยความเชื่อ เราเองก็ถูกเรียกให้ประพฤติตนอย่างเหมาะสมต่อการทรงเรียกของพระเจ้าในฐานะธรรมิกชน “แต่พระองค์ผู้ทรงเรียกพวกท่านนั้นบริสุทธิ์อย่างไร พวกท่านเองก็จงเป็นคนบริสุทธิ์ในชีวิตทุกด้านอย่างนั้น เพราะมีคำเขียนไว้แล้วว่า “พวกท่านจงเป็นคนบริสุทธิ์ เพราะเราเองบริสุทธิ์”” (1 เปโตร 1:15 – 16) ธรรมิกชนนั้นไม่ได้ปราศจากบาป แต่ชีวิตของธรรมิชกนั้นสะท้อนถึงการทรงพระชนม์อยู่องพระคริสต์ในใจของเรา ผู้ซึ่งเรา “มีชีวิต เคลื่อนไหว และเป็นอยู่” ในพระองค์ (กิจการ 17:28)
English
คริสเตียนเป็นคนบาปหรือธรรมิกชน หรือเป็นทั้งสองอย่าง ?
