คำถาม
ศิษยาภิบาลควรจะมีอำนาจเหนือคริสตจักรมากแค่ไหน?
คำตอบ
มีการเรียกคริสตจักรว่า "ฝูงแกะของพระเจ้า" (1 เปโตร 5: 2) "มรดกของพระเจ้า" (1 เปโตร 5: 3) และ "คริสตจักรของพระเจ้า" (กิจการ 20:28) พระเยซูเป็น "ศีรษะของคริสตจักร" (เอเฟซัส 5:23) และ "พระผู้เลี้ยงผู้ยิ่งใหญ่" (1 เปโตร 5: 4) คริสตจักรเป็นของพระคริสต์อย่างถูกต้องและพระองค์เป็นผู้มีอำนาจเหนือคริสตจักร (มัทธิว 16:18) นี่เป็นเรื่องจริงของคริสตจักรท้องถิ่นเช่นเดียวกับพระกายของพระคริสต์ทั่วโลก
พิมพ์เขียวของพระเจ้าสำหรับการสร้างคริสตจักรของพระองค์รวมถึงการใช้มนุษย์ในตำแหน่งของศิษยาภิบาล ศิษยาภิบาลประการแรกเป็นผู้ปกครองและพร้อมด้วยกันผู้ปกครองท่านอื่นๆ ศิษยาภิบาลมีหน้าที่รับผิดชอบต่อไปนี้
1. ดูแลคริสตจักร (1 ทิโมธี 3: 1) ความหมายหลักของคำว่าบิชอปคือ "ผู้ดูแล" การกำกับทั่วไปของพันธกิจและการทำงานของคริสตจักรเป็นความรับผิดชอบของศิษยาภิบาลและผู้ปกครองคนอื่นๆ ซึ่งรวมถึงการจัดการด้านการเงินภายในคริสตจักรด้วย (กิจการ 11:30)
2. ปกครองเหนือคริสตจักร (1 ทิโมธี 5:17) คำว่า "ปกครอง" แปลตามตัวอักษรหมายถึง "การยืนต่อหน้า" ความคิดคือการนำหรือเข้าร่วม โดยเน้นการเป็นผู้ดูแลที่ขยัน สิ่งนี้จะรวมถึงความรับผิดชอบในการฝึกฝนวินัยของคริสตจักรและตำหนิผู้ที่หลงผิดไปจากความเชื่อ (มัทธิว 18: 15-17; 1 โครินธ์ 5: 11-13)
3. เลี้ยงดูคริสตจักร (1 เปโตร 5: 2) แท้จริงแล้วคำว่าศิษยาภิบาลหมายถึง "ผู้เลี้ยง" ศิษยาภิบาลมีหน้าที่ "เลี้ยงดูฝูง" ด้วยพระวจนะของพระเจ้าและนำพวกเขาไปในทางที่เหมาะสม
4. ปกป้องหลักคำสอนของคริสตจักร (ทิตัส 1: 9) คำสอนของเหล่าอัครทูตจะต้องมุ่งมั่นกับ "คนที่ซื่อสัตย์" ซึ่งสามารถสอนคนอื่นด้วย (2 ทิโมธี 2: 2) การรักษาความครบถ้วนของข่าวประเสริฐเป็นหนึ่งในการทรงเรียกสูงสุดของศิษยาภิบาล
ศิษยาภิบาลบางคนพิจารณาตำแหน่ง "ผู้ดูแล" เป็นคำสั่งให้มีส่วนร่วมในทุกสิ่ง ไม่ว่าจะเป็นการดูแลระบบเสียงหรือการเลือกเพลงสำหรับวันอาทิตย์หรือการเลือกผ้าม่านเพื่อตกแต่งห้องเด็กของคริสตจักร ศิษยาภิบาลบางคนรู้สึกว่าเป็นหน้าที่ของพวกเขาที่จะต้องมีส่วนร่วมในการตัดสินใจทุกครั้ง ไม่เพียงแต่จะทำให้ศิษยาภิบาลเหนื่อยล้าเท่านั้น ผู้ที่พบว่าตัวเองเข้าร่วมประชุมคณะกรรมการทุกครั้ง เป็นสิ่งที่ยังขัดขวางผู้อื่นในการใช้ของประทานของพวกเขาในคริสตจักรอีกด้วย ศิษยาภิบาลสามารถดูแลและมอบหมายหน้าที่ในเวลาเดียวกัน นอกจากนี้แบบอย่างในพระคัมภีร์ส่วนใหญ่ผู้ปกครองพร้อมกับมัคนายกที่ได้รับการแต่งตั้งเพื่อช่วยเหลือศิษยาภิบาลและผู้ปกครอง กันไม่ให้ตำแหน่งหน้าที่การเป็นศิษยาภิบาลมีการควบคุมโดยบุคคลเดียว
คำสั่งให้ "ปกครอง" คริสตจักรบางครั้งก็ถูกนำไปใช้อย่างสุดขั้วเช่นกัน ความรับผิดชอบอย่างเป็นทางการของศิษยาภิบาลคือการปกครองคริสตจักรพร้อมกับผู้ปกครองและการมุ่งเน้นหลักของเขาควรจะเป็นเรื่องฝ่ายจิตวิญญาณ การเข้าร่วมในเรื่องต่าง ๆ เช่นการสั่งสอนผู้เชื่อและเตรียมธรรมิกชนให้ทำงานรับใช้ในพันธกิจ (เอเฟซัส 4:12) เราเคยได้ยินเกี่ยวกับศิษยาภิบาลที่จะเป็นเหมือนเผด็จการมากกว่าผู้เลี้ยงแกะ โดยที่ต้องการให้คนที่อยู่ภายใต้อำนาจของพวกเขาขออนุญาตก่อนทำการลงทุน ไปเที่ยวพักผ่อน ฯลฯ คนเช่นนี้ สำหรับเราดูเหมือนว่าเขาเพียงต้องการควบคุมและไม่เหมาะที่จะปกครองคริสตจักรของพระเจ้า (ดู 3 ยอห์น 9-10)
1 เปโตร 5:3 มีคำอธิบายที่ยอดเยี่ยมเกี่ยวกับงานอภิบาลที่สมดุล "และไม่ใช่เหมือนเป็นเจ้านายที่ข่มขี่ผู้ที่อยู่ภายใต้อำนาจ แต่เป็นแบบอย่างแก่ฝูงแกะนั้น" สิทธิอำนาจของศิษยาภิบาลไม่ใช่สิ่งที่จะ "ปกครองเหนือ" คริสตจักร แต่ในทางตรงกันข้ามศิษยาภิบาลจะต้องเป็นแบบอย่างของความจริง ความรักและเป็นแบบอย่างให้กับฝูงแกะของพระเจ้าได้ปฏิบัติตาม (ดู 1 ทิโมธี 4:12) ศิษยาภิบาลคือ "ผู้พิทักษ์ของพระเจ้า" (ทิตัส 1: 7) และเขาเป็นผู้รับผิดชอบกับพระเจ้าต่อความเป็นผู้นำของเขาในคริสตจักร
English
ศิษยาภิบาลควรจะมีอำนาจเหนือคริสตจักรมากแค่ไหน?
