คำถาม
สามารถกล่าวได้อย่างไรว่าเราจะมีชีวิตอยู่ตลอดนิรันดร์ในเมื่อเราก็ยังคงต้องตาย
คำตอบ
หากคุณได้สูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักที่ถึงแก่ความตาย คุณก็รู้ว่ามันเป็นประสบการณ์ที่แสนเจ็บปวด พระเยซูทรงเข้าใจความเจ็บปวดของการสูญเสียคนที่ใกล้ชิดกับพระทัยของพระองค์ ในพระธรรมยอห์น (11:1-44) เราเรียนรู้ว่าพระเยซูทรงพบกับการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักชื่อลาซารัส พระเยซูทรงรู้สึกสะเทือนใจและร้องไห้เมื่อสูญเสียเพื่อนของพระองค์ อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ไม่ได้จบลงด้วยน้ำตา พระเยซูทราบว่าพระองค์ทรงครอบครองฤทธิ์อำนาจที่จำเป็นในการทำให้ลาซารัสฟื้นขึ้นมาจากความตาย พระเยซูตรัสว่า "เราเป็นชีวิตและการเป็นขึ้นจากตาย คนที่วางใจในเราจะมีชีวิตอีกแม้ว่าเขาจะตายไปและผู้ที่มีชีวิตอยู่และวางใจในเราจะไม่มีวันตาย" (ยอห์น 11:25) พระเยซูทรงเอาชนะความตายผ่านการฟื้นคืนพระชนม์ของพระองค์ และสิ่งนี้ปลอบโยนเราเมื่อรู้ว่าความตายไม่ใช่จุดจบสำหรับบรรดาผู้ที่เชื่อ บรรดาผู้ที่รู้จักพระเยซูในฐานะพระผู้ช่วยให้รอดจะมีชีวิตนิรันดร์ (ยอห์น 10:28) พระเจ้าได้จัดเตรียมบ้านใหม่ไว้ให้เราซึ่งจะไม่มีความตาย น้ำตา หรือความเจ็บปวดอีกต่อไป (วิวรณ์ 21:1-4)
แม้เราจะมั่นใจว่าบุคคลอันเป็นที่รักของเราอยู่ในสถานที่ที่ดีกว่า แต่เราก็ยังประสบกับความเจ็บปวดจากการที่พวกเขาไม่ได้อยู่ในโลกแล้ว มันไม่เป็นไรที่จะโศกเศร้ากับการสูญเสียบุคคลอันเป็นที่รักของคุณ พระเยซูทรงร้องไห้เพราะการตายของลาซารัส แม้รู้ว่าพระองค์จะทรงทำให้ลาซารัสกลับมามีชีวิตอีกครั้ง พระเจ้าไม่ได้กลัวความรู้สึกหรือคำถามของเรา เราสามารถเทภาระของเราให้กับพระองค์และวางใจในความรักของพระองค์ที่ทรงจัดเตรียมความมั่นคงและการปลอบโยนแก่เรา (1 เปโตร 5:7) เราสามารถจดจำสิ่งดีๆ มากมายเกี่ยวกับบุคคลอันเป็นที่รักซึ่งเราได้สูญเสียไปและชื่นชมยินดีที่เราสามารถมีส่วนในชีวิตของพวกเขา เราสามารถแบ่งปันเรื่องราวเกี่ยวกับอิทธิพลที่บุคคลอันเป็นที่รักซึ่งเราสูญเสียไปมีต่อชีวิตของเรา เราอาจรู้สึกสบายใจที่จะทำบางสิ่งซึ่งบุคคลอันเป็นที่รักซึ่งเราสูญเสียไปชอบเป็นพิเศษหรือใช้เวลารำลึกถึงบุคคลอันเป็นที่รักของเราที่สูญเสียไปร่วมกับญาติสนิทและเพื่อนๆ เราสามารถให้เกียรติความทรงจำของพวกเขาได้ด้วยการดำเนินชีวิตของเราในทางที่ถวายเกียรติและพระสิริแด่พระเจ้าได้เช่นกัน
สิ่งสำคัญที่ต้องจำไว้คือท้ายที่สุดแล้วพระเจ้าก็ทรงเป็นแหล่งแห่งการปลอบโยนของเรา (2 โครินธ์ 7:6) ในขณะที่เป็นการดีซึ่งจะจดจำบุคคลอันเป็นที่รักของเราที่สูญเสียไปและให้เกียรติแก่อิทธิพลของพวกเขาในชีวิตของเรา กระนั้นพระคัมภีร์ก็ได้ระบุอย่างชัดเจนว่าเราต้องไม่อธิษฐานต่อบุคคลอันเป็นที่รักที่เราสูญเสียไปหรือนมัสการพวกเขาในทางใดทางหนึ่ง ในทางกลับกันเรานำคำอธิษฐานของเราไปยังพระเจ้าแล้วขอการปลอบโยนและการเยียวยาจากพระองค์ พระคัมภีร์บอกเราว่าพระเจ้าเป็นพระบิดาแห่งความเมตตาและพระองค์จะทรงปลอบโยนเราในความทุกข์ยากทั้งหมดของเรา (2 โครินธ์ 1:3-4) จงมั่นใจว่าพระเจ้ารักคุณและพระองค์ทรงเข้าใจว่าคุณกำลังเจ็บปวดมากแค่ไหน จงวิ่งไปยังที่กำบังขององค์ผู้สูงสุดที่ซึ่งคุณจะพบกับการพักผ่อนอันแสนหวาน (สดุดี 91:1-2)
English
สามารถกล่าวได้อย่างไรว่าเราจะมีชีวิตอยู่ตลอดนิรันดร์ในเมื่อเราก็ยังคงต้องตาย
