Pytanie
Czy Biblia mówi, aby wierzyć w siebie?
Odpowiedź
W naszych czasach pop-psychologii i autoanalizy pytanie o to, czy Biblia mówi, by wierzyć w siebie, jest aktualne i potrzebne. Nasza kultura jest bardzo ukierunkowana na autoafirmację, "podążanie za głosem serca" i dumę z samego siebie. W niektórych przypadkach każe się nam odciąć od każdego, kto nie wspiera nas na każdym kroku. "Ty to Ty", "Uwierz w siebie", "Pokochaj siebie" i inne tego typu hasła są obecnie na topie.
Nawoływanie do uwierzenia w siebie może być rozumiane na różne sposoby. Oczywiście nie ma nic złego w przekonaniu, że jesteś w stanie coś zrobić, jeśli faktycznie masz taką zdolność. Nie ma nic złego w posiadaniu pewności siebie, by podejmować decyzje lub próbować nowych kierunków. Pewność siebie jest dobra w pewnych granicach. Dopóki pewności siebie towarzyszy pokora, rozsądek i bojaźń Boża, jest ona cenną cechą i może zapobiec postawie defetystycznej. Ale wiara w siebie może zostać doprowadzona do grzesznej skrajności. I bez względu na to, jak bardzo w siebie wierzysz, nie możesz zagwarantować pożądanych rezultatów.
Biblia zajmuje się kwestią wiary w siebie i głupotą pokładania zaufania w niewłaściwych rzeczach. Po pierwsze, Biblia opisuje naturę i charakter Boga jako całkowicie godnego zaufania. Księga Powtórzonego Prawa 32:4 mówi: "On jest Skałą, Jego dzieła są doskonałe, a wszystkie Jego drogi sprawiedliwe. Bóg wierny, nie czyniący zła, prawy i sprawiedliwy". Skoro wiemy, że Bóg jest godny naszego zaufania, powinniśmy w Niego wierzyć.
Po drugie, Biblia opisuje naturę i charakter człowieka jako niegodnego zaufania. Poza upamiętaniem i wiarą w Chrystusa, człowiek jest opisywany jako zły i grzeszny. W Liście do Rzymian 3:10-12 Paweł odwołuje się do Psalmów 14 i 53, opisując naturę człowieka: "Nie ma sprawiedliwego ani jednego, nie ma rozumnego ani szukającego Boga. Wszyscy się odwrócili, razem stali się bezwartościowi; nie ma nikogo, kto czyniłby dobro, nawet jednego". W Ewangelii Łukasza 18:19 Pan Jezus stwierdza: "Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg". Wersety te i wiele innych stwierdzają, że serce człowieka jest grzeszne. Jeremiasz 17:9 nazywa serce "zwodniczym". Biblia nie naucza, by wierzyć w siebie w sensie ufania własnej dobroci czy poczuciu własnej wartości. Bóg chciałby, abyśmy uwierzyli w siebie, że jesteśmy rozpaczliwie źli i żyjemy w buncie przeciwko Bogu i Jego Słowu. Z powodu tego grzechu i buntu jesteśmy godni wiecznego potępienia.
W swojej łasce Bóg nie pozostawia nas w tym grzesznym, niegodziwym położeniu. Posłał Zbawiciela, swojego Syna, Jezusa Chrystusa. Cały Nowy Testament nakazuje nam nie "Uwierz w siebie", ale "Uwierz w Jezusa Chrystusa" (np. Dz 16:31). Tylko przez wiarę w Jezusa jesteśmy zbawieni.
Biblia jest pełna przestróg, by nie wierzyć w siebie:
"Nie polegaj na własnym rozumie" (Przysłów 3:5).
"Ci, którzy ufają sobie, są głupcami" (Prz 28:26)
"Ludzka pomoc jest bezwartościowa" (Psalm 108:12)
"Tak mówi Pan: 'Niech się nie chlubią mądrzy swoją mądrością ani mocni swoją siłą, ani bogaci swoim bogactwem'" (Jeremiasza 9:23).
W przeciwieństwie do tego, Biblia mówi, że powinniśmy wierzyć w Boga:
"Ufaj Panu z całego serca" (Przysłów 3:5).
"Tym, którzy ufają Panu, powodzi się" (Prz 28:25)
"Kto ufa Panu, będzie bezpieczny" (Prz 29:25)
"Uwierz w Pana, Boga swego, a będziesz mógł się ostać" (2 Kronik 20:20).
Jak powiedział Jezus: "Ufaj Bogu, a zaufasz i mnie" (Jana 14:1, NLT). Jezus jest prawdą (Jana 14:6), a Jego słowa są "pełne Ducha i życia" (Jana 6:63).
Ponieważ jesteśmy przepełnieni grzechem, nie powinniśmy wierzyć w samych siebie. Nasza siła osłabnie i dlatego potrzebujemy siły Pana (Filipian 4:13; Izajasza 40:28-31). Nasza mądrość zawiedzie i dlatego potrzebujemy mądrości z góry (List Jakuba 1:5). Powinniśmy odwrócić wzrok od samych siebie i spojrzeć na wielkość i chwałę Boga, uwierzyć w Chrystusa i żyć dla chwały Bożej (Kol 3:17). Gdy to uczynimy, doświadczymy pełni radości. Psalm 115:1 powinien być wersetem, który trzymamy blisko naszych umysłów i serc: "Nie nam, Panie, nie nam, lecz Twemu imieniu niech będzie chwała z powodu Twej miłości i wierności".
Podsumowując, Biblia nie mówi, by wierzyć w siebie. Biblia uczy nas raczej, abyśmy odwracali wzrok od naszych grzesznych jaźni ku chwale i dobroci Boga oraz Jego dziełu dokonanemu w naszym imieniu w Chrystusie. Mamy wierzyć w Jezusa.
"Zaufaj Panu całym swoim sercem
i nie polegaj na własnym rozumie;
poddaj mu wszystkie swoje drogi,
a On prostować będzie ścieżki twoje" (Przysłów 3:5-6).
English
Czy Biblia mówi, aby wierzyć w siebie?
