Co Biblia mówi na temat śpiących dusz?
Odpowiedź: „Śpiące dusze” to pogląd, w którym dusza człowieka po jego śmierci „śpi”, do momentu zmartwychwstania i ostatecznego sądu. Koncepcja „śpiących dusz” nie jest biblijna. Gdy Biblia opisuje osobę jako „śpiącą” w kontekście śmierci (Ew. Łukasza 8.52; 1 Koryntian 15.6), to nie odnosi się to dosłownie do spania. Sen jest sposobem opisania śmierci, ponieważ martwe ciało wygląda jakby spało. W momencie w którym umieramy, stajemy przed Bożym sądem (Hebrajczyków 9.27). Dla ludzi wierzących nieobecność w ciele oznacza obecność z Panem (2 Koryntian 5.6-8, Filipian 1.23). Dla ludzi niewierzących, śmierć oznacza wieczne męki w piekle (Ew. Łukasza 16.22-23).
Do czasu zmartwychwstania istnieje tymczasowe niebo- raj (Ew. Łukasza 23.43; 2 Koryntian 12.4) i tymczasowe piekło- Hades (Księga Objawienia 1.18; 20.13-14). Tak jak przedstawia to fragment z Ew. Łukasza 16.19-31, ani w raju ani w Hadesie ludzie nie śpią. Można by jedynie powiedzieć, że ciało człowieka „śpi”, lecz jego dusza jest w raju lub w Hadesie. Podczas zmartwychwstania ciało zostanie „wzbudzone” i przemienione w nowe ciało, które człowiek będzie miał na wieczność, albo w niebie albo w piekle. Ci, którzy byli w raju zostaną zabrani do nowego nieba i nowej ziemi (Księga Objawienia 21.1). Ci, którzy byli w Hadesie zostaną wrzuceni do jeziora ognistego (Księga Objawienia 20.11-15). Jest to końcowe, ostateczne przeznaczenie wszystkich ludzi- oparte w całości na tym czy w kwestii swojego zbawienia dana osoba zaufała Jezusowi Chrystusowi, czy nie.
English
Co Biblia mówi na temat śpiących dusz?
