Pytanie
Czym były sobory ekumeniczne?
Odpowiedź
Sobory ekumeniczne były oficjalnymi zgromadzeniami przywódców kościołów z całego świata chrześcijańskiego (słowo ekumeniczny oznacza, "reprezentujący całe ciało kościołów"). Celem soborów było przedyskutowanie różnych zagadnień z zakresu teologii i praktyki kościelnej oraz podjęcie wiążących decyzji dla całego Kościoła.
Wczesne sobory ekumeniczne składały się z chrześcijan z całego Imperium Rzymskiego. W miarę rozprzestrzeniania się chrześcijaństwa przywódcy, którzy uczestniczyli w soborach, przybywali z dalszych części świata. Wcześniejsze sobory przyciągały przywódców z całego kościoła, ale w miarę jak kościół dzielił się w różnych kwestiach teologii i praktyki, sobory stawały się mniej niż prawdziwie ekumeniczne. Ostatni sobór na poniższej liście, Sobór Watykański II, przyciągnął przywódców katolickich z całego świata, ale inne wyznania chrześcijańskie zostały ze zrozumiałych względów wykluczone. Tak więc ekumeniczny charakter soborów zmieniał się na przestrzeni lat od zaangażowania całego Kościoła do zaangażowania ludzi z każdej części świata, którzy są częścią Kościoła rzymskokatolickiego.
Decyzje soborów ekumenicznych miały być wiążące dla całego Kościoła. Ponieważ większość protestantów nie ma takiej samej struktury hierarchicznej jak katolicy i prawosławni, i ponieważ podkreślają oni osobistą odpowiedzialność przed Bogiem za podejmowanie własnych decyzji dotyczących teologii i praktyki w zgodzie z sumieniem i Pismem Świętym, protestanci nie mają soborów ekumenicznych.
Kościół rzymskokatolicki uznaje dwadzieścia jeden soborów ekumenicznych. Niektóre odłamy Kościoła Prawosławnego uznają dziewięć soborów; niektóre wyznania protestanckie uznają pierwsze siedem soborów, chociaż protestanci nie traktują ich dekretów z takim samym uznaniem jak katolicy. Poniżej podano nazwy, daty i zagadnienia, którymi się zajmowano lub podsumowanie tego, co zrobiono na każdym z soborów. Nazwy soborów pochodzą od miast, w których się odbywały:
1. PIERWSZY SOBÓR NICEJSKI (325 r.) - potwierdził bóstwo Chrystusa. Odrzucono fałszywą doktrynę arianizmu.
2. PIERWSZY SOBÓR KONSTANTYNOPOLITAŃSKI (381 r.) - wyjaśniła naturę Ducha Świętego.
3. SOBÓR EFESKI (431 r.) - Wyjaśnił naturę osobowości Chrystusa. Odrzucono fałszywą naukę nestorianizmu.
4. SOBÓR CHALCEDOŃSKI (451 r.) - Wyjaśnił naukę dotyczącą natury i osoby Chrystusa, w tym "unii hipostatycznej". Odrzucono fałszywą doktrynę monofizytyzmu.
5. DRUGI SOBÓR KONSTANTYNOPOLITAŃSKI (553 r.) - potwierdził wnioski pierwszych czterech soborów.
6. TRZECI SOBÓR KONSTANTYNOPOLITAŃSKI (680-681 r.) - Wyjaśnił naturę woli Chrystusa.
7. DRUGI SOBÓR NICEJSKI (787 r.) - Ustanowił wytyczne dotyczące czci obrazów. (Niektórzy protestanci odrzucają ten sobór, akceptując jednocześnie sobór w Hierii z 754 r., który odrzucił oddawanie czci ikonom).
Pozostałe sobory są akceptowane przez Kościół rzymskokatolicki, ale nie przez protestantów:
8. CZWARTY SOBÓR KONSTANTYNOPOLITAŃSKI (869 r.) - Potępił sobór, który nie miał upoważnienia.
9. PIERWSZY SOBÓR LATERAŃSKI (1123 r.) - Wprowadził ograniczenia praw kościelnych książąt świeckich i opracował plany krucjaty w celu odzyskania terytorium utraconego na rzecz muzułmanów.
10. DRUGI SOBÓR LATERAŃSKI (1139 r.) - Potępił błędy Arnolda z Brescii.
11. TRZECI SOBÓR LATERAŃSKI (1179 r.) - potępił Albigensów i Waldensów oraz wydał liczne dekrety dotyczące reformy obyczajów.
12. CZWARTY SOBÓR LATERAŃSKI (1215 r.) - dodał kolejne potępienie Albigensów, potępił trynitarne błędy opata Joachima i opublikował inne reformatorskie dekrety.
13. PIERWSZY SOBÓR LYOŃSKI (1245 r.) - ekskomunikował i obalił cesarza Fryderyka II oraz zezwolił na nową krucjatę.
14. DRUGI SOBÓR LYOŃSKI (1274 r.) - Przewidywał tymczasowe zjednoczenie Kościoła greckiego z Rzymem i ustalał zasady wyborów papieskich.
15. SOBÓR WENECKI (1311-1313 r.) - Zajął się przestępstwami i błędami przypisywanymi templariuszom, Fraticellom, Beghardom i Beguinom. Podjął również projekty nowej krucjaty, reformy kleru i nauczania języków orientalnych na uniwersytetach.
16. SOBÓR W KONSTANCJI (1414-1418 r.) - Zakończył wielką schizmę przez wybór papieża Marcina V.
[Drugim celem soboru było kontynuowanie reform, a skierowanych przede wszystkim przeciwko Johnowi Wyclifowi (wyklętemu na ósmej sesji 4 maja 1415), Janowi Husowi i ich następcom. Jan Hus pomimo listu żelaznego wydanego przez Zygmunta Luksemburskiego został podczas soboru skazany, a następnie spalony na stosie 6 lipca 1415- dodatkowe wyjaśnienie od tłum.]
17. SOBÓR BAZYLEJSKO- FERRARSKO- FLORENCKI (1431-1439 r.) - Przenoszony z miasta do miasta z powodu kłopotów. Doprowadził do tymczasowego zjednoczenia z Kościołem greckim i uczynił oficjalnymi siedem sakramentów katolickich.
18. PIĄTY SOBÓR LATERAŃSKI (1512-1517 r.) - Zezwolił na nową krucjatę przeciwko Turkom, ale szybko został przyćmiony przez "kłopoty" spowodowane reformacją protestancką.
19. SOBÓR TRYDENCKI (1545-1563 r.) - potępił naukę Lutra i reformatorów i oficjalnie uznał Apokryfy za księgi kanoniczne.
20. PIERWSZY SOBÓR WATYKAŃSKI (1869-1870 r.) - potwierdził nieomylność papieża, gdy przemawia ex cathedra.
21. DRUGI SOBÓR WATYKAŃSKI (1962-1965 r.) - promował różne reformy i doprecyzowanie praktyki kościelnej.
Obecnie istnieje również tzw. ruch ekumeniczny, który próbuje zjednoczyć wszystkich, którzy twierdzą, że są chrześcijanami, bez względu na różnice doktrynalne. Niestety, różnice doktrynalne dotyczą ważnych doktryn, takich jak bóstwo Chrystusa i usprawiedliwienie przez wiarę. Sobory ekumeniczne odbywały się w celu zapewnienia jasności doktrynalnej, natomiast ruch ekumeniczny dąży do zatarcia różnic doktrynalnych.
English
Czym były sobory ekumeniczne?
