Pytanie
Czym jest prima scriptura?
Odpowiedź
Prima scriptura to doktryna głosząca, że Pismo Święte, Święte Słowo Boże, jest "pierwszym" lub "podstawowym" sposobem, w jaki dociera do nas Boże objawienie. Możemy porównać i zestawić prima scriptura z sola scriptura, aby zobaczyć teologiczne różnice między tymi dwoma podejściami do uznawania autorytetu biblijnego.
Prima scriptura naucza, że Pismo Święte jest jedynie "pierwszym" spośród innych źródeł Bożego objawienia. Natomiast sola scriptura naucza, że Pismo Święte jest "jedynym" źródłem boskiego objawienia. Prima scriptura postrzega Biblię jako autorytatywne - może nawet być "najbardziej" autorytatywnym źródłem - ale pozostawia otwarte drzwi dla innych autorytatywnych źródeł objawienia. Prima scriptura utrzymuje prymat Pisma Świętego, ale Biblia staje się jedną z kilku zasad wiary i praktyki w życiu chrześcijańskim.
Wczesny katolicyzm rozwinął wiarę w prima scriptura. Kościół katolicki wykorzystał swój sankcjonowany przez rząd monopol na tłumaczenie, interpretację i kształtowanie doktryny biblijnej, aby rozwinąć ideę, że oprócz Biblii, przywódcy kościelni i tradycja są również autorytatywnymi źródłami boskiego objawienia. Szybko doprowadziło to do narzucenia ludności niebiblijnych praktyk. Parafianom nie wolno było samodzielnie czytać i interpretować Pisma Świętego. Prima scriptura została wykorzystana do podzielenia kościoła na hierarchię władzy. Wypowiedzi przywódców kościelnych - równie autorytatywne jak Biblia - narzucały zasady oparte na subiektywizmie elitarnej duchowej klasy rządzącej i władzy papieskiej.
Reformacyjna zasada sola scriptura sprzeciwiała się katolickiemu zepsuciu. Sola scriptura utrzymuje nie tylko prymat Pisma Świętego, ale także jego wystarczalność jako "jedynego" najwyższego autorytetu we wszystkich sprawach dotyczących kościoła. Cała prawda niezbędna do zbawienia i życia chrześcijańskiego jest nauczana wyraźnie lub pośrednio w Piśmie Świętym. Reformatorzy uznawali potrzebę istnienia drugorzędnych autorytetów, takich jak nauczyciele, kaznodzieje, rady kościelne i doświadczenie, ale żadna z tych dynamiki nie była współautorytatywna z regułą Pisma Świętego. Wszystkie drugorzędne autorytety podlegają reformie i muszą być poddane kontroli objawienia biblijnego (zob. Ga 1:8).
Stawką jest idea, że Pismo Święte jest samo w sobie wystarczające, aby objawić i umożliwić wszystko, co Bóg chce dla swoich dzieci. Nauczanie zdrowej doktryny jest produktem głoszenia Pisma Świętego z dokładnością jego własnej objawionej prawdy. John MacArthur ujął to w następujący sposób: "Pismo Święte jest ... doskonałym i jedynym standardem duchowej prawdy, objawiającym nieomylnie wszystko, w co musimy wierzyć, aby być zbawionymi, i wszystko, co musimy czynić, aby chwalić Boga" ("John MacArthur on Sola Scriptura", dostęp 21 marca 2019 r.). Ci, którzy promują prima scriptura, wprowadzają dodatkowe autorytety i mają podzieloną lojalność.
Przez lata rozwinęła się ewangeliczna wersja prima scriptura. Większość ewangelików uznaje Biblię za natchnione, autorytatywne Słowo Boże. Ale akceptują także, w różnym stopniu, pewne inne źródła autorytatywnej prawdy: tradycje denominacyjne, dary znaków, sny i wizje, anioły, działanie sumienia, zdrowy rozsądek itp. Ewangeliczna wersja prima scriptura utrzymuje, że możemy poznać wiele z woli Boga poprzez to, co powiedział w Biblii, ale możemy potrzebować innych źródeł informacji, aby w pełni zrozumieć, czego On od nas chce. Będąc "głównym" autorytetem, Biblia jest nadal używana do testowania i, jeśli to konieczne, korygowania "objawienia" z innych źródeł. Większość protestantów wyznających zasadę prima scriptura wierzy w prymat Pisma Świętego, ale argumentuje, że autorytet Biblii zależy od "poprawnego" tłumaczenia lub właściwej hermeneutyki. Jest to teoretycznie prawdopodobne, ale faktem jest, że Biblia jest autorytatywna niezależnie od tego, czy jest poprawnie interpretowana lub rozumiana.
Biblia naucza sola scriptura. W 2 Liście do Tymoteusza 3:15-17 Paweł mówi do Tymoteusza: "Od dzieciństwa znasz Pismo Święte, które może cię uczynić mądrym ku zbawieniu przez wiarę w Chrystusa Jezusa. Całe Pismo jest natchnione przez Boga i jest pożyteczne do nauczania, strofowania, poprawiania i kształcenia w sprawiedliwości, aby człowiek Boży był dobrze przygotowany do każdego dobrego dzieła". Zwróć uwagę na zakres wystarczalności Pisma Świętego w tym fragmencie: 1) jest wystarczające do zbawienia, 2) jest natchnione przez Boga i 3) jest w stanie wyposażyć nas do każdego dobrego dzieła.
Bóg mówi, by nie dodawać ani nie odejmować od Pisma Świętego (Pwt 4:2; 12:32; Obj 22:18-19), ale prima scriptura subtelnie pozwala na dokonywanie dodatków. Kościół ma podlegać autorytetowi Pisma Świętego, a nie być współautorem boskiego objawienia. Mamy głosić i nauczać Słowa, a nie naszych własnych opinii na temat tego, co mówi Biblia. "Celem głoszenia jest głoszenie Pisma Świętego z jego własnymi spostrzeżeniami, wskazówkami i naukami. . . . Pierwszym wielkim zadaniem kaznodziejstwa [jest] głoszenie Słowa Bożego i pozwolenie słuchaczom odczuć jego autorytet" (Timothy Keller, Kaznodziejstwo, s. 29).
Sednem tej kwestii jest pytanie "gdzie znajduje się absolutny autorytet?". Czy jest to kościół, Pismo Święte, tradycja, sen ostatniej nocy, czy może jakaś kombinacja tych wszystkich rzeczy? Do jakiego stopnia osoba musi być nauczana poza objawieniem Pisma Świętego, aby mogła być zbawiona i naśladować Chrystusa? Prima scriptura mówi, że do pewnego stopnia możemy polegać na czymś innym niż Biblia. Sola scriptura mówi, że żyjemy wyłącznie pod autorytetem Pisma Świętego.
English
Czym jest prima scriptura?
