Pytanie
Do czego odnosi się Biblia, gdy wspomina o prawie i prorokach?
Odpowiedź
Wyrażenie prawo i prorocy odnosi się do całej Biblii hebrajskiej, którą nazywamy Starym Testamentem. Jezus wielokrotnie mówił o "prawie i prorokach", na przykład gdy wymieniał dwa największe przykazania (Mt 22:40). W Kazaniu na Górze Jezus wskazał na swoją absolutną doskonałość, mówiąc: "Nie sądźcie, że przyszedłem znieść Prawo albo Proroków; nie przyszedłem ich znieść, ale wypełnić" (Mt 5:17).
Na drodze do Emaus Jezus nauczał dwóch uczniów "wszystkiego, co jest napisane o Nim w Pismach, począwszy od Prawa Mojżeszowego i Ksiąg Prorockich" (Łk 24:27). Najwyraźniej całe Pismo, wskazane przez "Prawo i Proroków", wskazywało na Jezusa. Ten sam fragment zawiera również potrójny podział Starego Testamentu: "Prawo Mojżesza, Prorocy i Psalmy" (werset 44), ale podwójny podział "prawo i prorocy" był również zwyczajowy (Mateusza 7:12; Dzieje Apostolskie 13:15; 24:14; Rzymian 3:21).
Księgi prawa, właściwie rzecz biorąc, składałyby się z Pięcioksięgu: Księga Rodzaju, Księga Wyjścia, Księga Kapłańska, Księga Liczb i Księga Powtórzonego Prawa. Prorocy, w podwójnym podziale, obejmowaliby resztę Starego Testamentu. Chociaż może wydawać się dziwne, że poetyckie księgi, takie jak Księga Hioba czy Księga Przysłów, zostały włączone do kategorii "prorocy", dla Żydów powszechne było postrzeganie każdego autora Pisma Świętego jako proroka. Co więcej, wiele psalmów to wyraźne proroctwa mesjańskie.
Kiedy Filip zaprosił swojego przyjaciela Natanaela na spotkanie z Jezusem, odniósł się do całego hebrajskiego Pisma Świętego w jego podwójnym podziale: "Znaleźliśmy tego, o którym pisał Mojżesz w Prawie i o którym pisali prorocy - Jezusa z Nazaretu" (Jana 1:45, NET). Filip miał rację, że całe Pismo Święte ma wspólny temat: Mesjasza, Syna Bożego, którym jest Jezus.
English
Do czego odnosi się Biblia, gdy wspomina o prawie i prorokach?
