Pytanie
Co to znaczy, że coś jest pozabiblijne?
Odpowiedź
Pozabiblijny to termin, który oznacza "poza Biblią". Każda literatura, która nie jest zawarta w kanonie biblijnym, jest uważana za pozabiblijną. Niekanoniczny to podobny termin opisujący pozabiblijne księgi "spoza" kanonu Pisma Świętego.
Źródła pozabiblijne mają różny stopień wiarygodności. Biblia jest autorytatywna, ale każda idea, zasada lub doktryna pochodząca ze źródła pozabiblijnego nie jest. Historyczne narracje biblijne są nieomylne, a zatem całkowicie wiarygodne; historie pozabiblijne mogą być bardzo dokładne, ale jako niekanoniczne mogą zawierać błędy.
Dobrze jest pamiętać o rozróżnieniu między tym, co biblijne, a tym, co pozabiblijne. Jeśli ktoś mówi: "Bóg chce, abyś kochał bliźniego swego jak siebie samego", możemy szybko sprawdzić to w Biblii i przekonać się, że stwierdzenie to jest całkowicie biblijne (Mk 12:33; Jk 2:8). Jesteśmy zobowiązani kochać naszych bliźnich. Ale jeśli ktoś powie: "Bóg chce, abyś nosił czerwony kolor w piątki", możemy przeszukać Biblię od deski do deski i nigdy nie znajdziemy poparcia dla tego twierdzenia. Możemy nosić czerwony kolor w piątki, ale możemy też zignorować tę zasadę. Wykracza ona poza to, co nakazuje Biblia.
Czasami spotykamy się z ideami, które mogą, ale nie muszą być prawdziwe, ale nie ma ich wyraźnie w Biblii: na przykład idea trzech mędrców jest pozabiblijna (Biblia nigdy nie mówi, ilu mędrców podróżowało, aby zobaczyć Jezusa w Ewangelii Mateusza 1). Koncepcja siedmiu grzechów śmiertelnych jest również pozabiblijna; pochodzi z tradycji katolickiej, a nie z Pisma Świętego. Powiedzenia, takie jak: umiar we wszystkim, czystość jest obok pobożności czy Bóg pomaga tym, którzy sami sobie pomagają, mogą zawierać ziarno prawdy, ale nadal są pozabiblijne.
Określenie pozabiblijne ogólnie odnosi się do tła lub materiału źródłowego, który nie jest częścią biblijnego kanonu chrześcijaństwa jako całości. Ale pozabiblijne mogą również opisywać pisma, które znajdują się poza autorytatywnym kanonem określonej tradycji lub grupy chrześcijańskiej. Na przykład kościoły protestanckie określają księgi deuterokanoniczne jako pozabiblijne, mimo że niektóre inne tradycje chrześcijańskie uznają je za autorytatywne.
Różne rodzaje pism są określane jako pozabiblijne. Wczesne teksty, takie jak te historyków Flawiusza Józefa i Euzebiusza z Cezarei, są pozabiblijne: zapewniają wgląd kulturowy, a także tło historyczne i kontekstowe dla części Pisma Świętego, ale same świeckie historie nie są natchnione.
Ewangelie niekanoniczne, znane również jako Ewangelie apokryficzne, są nieobecne w kanonie Nowego Testamentu, a także we wszystkich innych starożytnych Bibliach. Wiele z tych ewangelii jest pseudonimowych, co oznacza, że zostały celowo napisane pod fałszywym imieniem. Przykłady obejmują Ewangelię Andrzeja, Ewangelię Bartłomieja i Ewangelię Barnaby. Wiele niekanonicznych ewangelii, choć wspomnianych w tekstach historycznych, zaginęło. Te, które nadal istnieją, mogą być przydatne w sensie historycznym lub kontekstowym, ale są pozabiblijne - a w wielu przypadkach heretyckie - i nigdy nie były powszechnie akceptowane jako autorytatywne we wczesnym kościele.
Innym przykładem literatury pozabiblijnej są pseudoepigrafy, grupa starożytnych tekstów napisanych w drugiej części okresu Starego Testamentu, głównie między 200 r. p.n.e. a 200 r. n.e.. Dzieła te mają również charakter pseudonimowy. Chociaż mogą być przydatne do badań podstawowych, są uważane za niekanoniczne lub pozabiblijne przez prawie wszystkie grupy chrześcijańskie.
Księgi deuterokanoniczne obejmują apokryfy Starego Testamentu, często nazywane po prostu "apokryfami". W przeciwieństwie do pseudoepigrafów, księgi te są zawarte w Starym Testamencie starożytnych greckich i łacińskich Biblii, ale nie w tekście masoreckim Biblii hebrajskiej. Księgi apokryficzne Starego Testamentu zostały napisane głównie między czasem niekwestionowanych ksiąg Starego Testamentu a Nowym Testamentem. Obejmują one 1 i 2 Księgę Ezdrasza, Księgę Tobiasza, Judyty, Mądrość Salomona, Ecclesiasticus, Barucha, List Jeremiasza, Modlitwę Manassesa, 1 i 2 Księgę Machabejską, wraz z dodatkami do ksiąg Estery i Daniela. Apokryfy, jako pozabiblijne, zawierają kilka pozabiblijnych doktryn, takich jak modlitwa za zmarłych, proszenie "świętych" w niebie o modlitwy, oddawanie czci aniołom i jałmużna na odpokutowanie grzechów.
English
Co to znaczy, że coś jest pozabiblijne?
