Pytanie
Czym jest półpelagianizm?
Odpowiedź
Pelagiusz był mnichem, który żył w późnych latach 300-tnych i wczesnych 400-tnych naszej ery. Jego niebiblijna doktryna pelagianizmu została potępiona przez kilka soborów kościelnych, a on sam został ekskomunikowany w 418 roku. Pelagianizm i bardziej umiarkowany semipelagianizm są nadal obecne, ponieważ ludzie, w różnym stopniu, próbują przypisać sobie zasługę za własne zbawienie, a tym samym umniejszają rolę łaski Bożej.
Pelagiusz nauczał, że istoty ludzkie rodzą się niewinne, bez skazy grzechu pierworodnego lub odziedziczonego. Wierzył, że Bóg stwarza każdą ludzką duszę bezpośrednio i dlatego każda ludzka dusza przychodzi na świat wolna od grzechu. Nie ma czegoś takiego jak grzech pierworodny, a przestępstwo Adama nie skutkowało grzeszną naturą przekazywaną całej ludzkości. Idea ta jest podstawą pelagianizmu.
Pelagiusz podkreślał również wolność ludzkiej woli, w przeciwieństwie do suwerennej łaski Bożej. Zasadniczo nauczał, że kiedy grzeszymy, jest to wynikiem naszego świadomego wyboru zła zamiast dobra. Mamy zdolność i wolność wyboru dobra. Podążanie za Bożymi przykazaniami jest kwestią woli i nie wymaga nadprzyrodzonej zmiany serca. Pelagianizm jest heretycki, ponieważ Biblia wyraźnie naucza, że jesteśmy grzesznikami zarówno z natury, jak i z wyboru (zob. Rz 7:25) oraz że zbawienie jest łaską, niezależnie od uczynków (2 Tm 1:9-10).
Zarówno pelagianizm, jak i semi-pelagianizm zaprzeczają biblijnej doktrynie całkowitej deprawacji, która mówi, że każda część człowieka - jego umysł, wola, emocje i ciało - została zepsuta przez grzech. Będąc całkowicie zdeprawowanym, ludzkość nie jest w stanie sama przyjść do Boga. Nieodrodzony umysł jest "wrogi Bogu, bo nie poddaje się prawu Bożemu, gdyż nie jest do tego zdolny" (Rz 8:7). Z natury jesteśmy wrogami Boga (Rz 5:10).
Semi-pelagianizm został rozpowszechniony w V wieku n.e. przez Jana Kasjana i kilku innych przywódców kościelnych we Francji. Przyjmował on pośrednie podejście do deprawacji; jesteśmy zdeprawowani, ale nie całkowicie. Półpelagianizm dopuszcza, że ludzkość jest skażona grzechem, ale nie w takim stopniu, byśmy nie mogli sami współpracować z łaską Bożą. Półpelagianizm mówi w istocie o częściowej deprawacji w przeciwieństwie do deprawacji całkowitej. Jesteśmy grzeszni, ale wciąż możemy rozpoznać prawdę, współpracować z Bożą łaską i zdecydować się na poszukiwanie Chrystusa. Potrzebujemy Bożej łaski, aby zostać zbawionymi, ale możemy zrobić pierwszy krok w kierunku Chrystusa na własną rękę, poza łaską.
Te same fragmenty Pisma Świętego, które obalają pelagianizm, obalają również półpelagianizm. List do Rzymian 3:10-18 nie opisuje ludzkości jako jedynie "częściowo" skażonej grzechem. Biblia wyraźnie naucza, że bez Bożego "pociągnięcia" nie jesteśmy w stanie przyjść do Chrystusa: "Nikt nie może przyjść do mnie, jeżeli go nie pociągnie Ojciec, który mnie posłał" (Jana 6:44). Zanim zostaniemy zbawieni, jesteśmy całkowicie niezdolni do współpracy z Bożą łaską, a nawet do jej rozpoznania, z tego prostego powodu, że jesteśmy martwi w grzechu: "Chociaż byliśmy umarli w występkach, [On] nas ożywił razem z Chrystusem - łaską zbawieni jesteście!" (Efezjan 2:5). Kiedy Jezus stanął przy grobie Łazarza, powołał go do życia i uzdolnił do przyjścia. Jezus nie czekał, aż Łazarz zrobi pierwszy krok w kierunku wyjścia; wskrzeszenie Łazarza było całkowicie i niezaprzeczalnie dziełem Chrystusa (J 11).
Podobnie jak pelagianizm, semipelagianizm skutkuje odrzuceniem łaski Bożej na rzecz wrodzonej dobroci człowieka, niezależnie od tego, jak mała jest jej iskierka. Półpelagianizm bagatelizuje nadprzyrodzoną moc i oświecenie Boga. Zaprzecza, że Boża niezasłużona łaska jest konieczna do rozpoczęcia procesu zbawienia. Biblia mówi, że od wybrania do uwielbienia, zbawienie jest całkowicie dziełem Boga (Rz 8:29-30). Półpelagianizm jest niebiblijny i powinien zostać odrzucony.
English
Czym jest półpelagianizm?
