Pytanie
Jakie są przykłady paradoksów w Biblii?
Odpowiedź
Paradoks to pozorna sprzeczność, która właściwie zrozumiana może okazać się prawdą. Biblia czasami używa paradoksu, aby zbadać pełny zakres i niuanse prawdy. Jednym z najbardziej znanych paradoksów w Biblii jest nauczanie, że Bóg jest trójjedyny: jest jeden Bóg, który wiecznie istnieje w trzech Osobach.
Niektóre przykłady paradoksów w Biblii występują w tym samym wersecie. Stwierdzenia te na pierwszy rzut oka wydają się być wewnętrznie sprzeczne:
- 2 Koryntian 6:8-10 - "Jesteśmy traktowani jako oszuści, a jednak jesteśmy prawdziwi; jako nieznani, a jednak dobrze znani; jako umierający, a oto żyjemy; jako ukarani, a jednak nie zabici; jako smutni, a jednak zawsze radośni; jako ubodzy, a jednak czyniący wielu bogatymi; jako nie mający nic, a jednak posiadający wszystko" (ESV).
- Mateusza 10:39 - "Kto znajdzie swoje życie, straci je, a kto straci swoje życie z mego powodu, znajdzie je" (zob. także Mateusza 16:25; Marka 8:35; Łukasza 17:33; Jana 12:25).
- Filipian 3:7 - "Wszystko zaś, co zyskałem, poczytałem sobie za stratę ze względu na Chrystusa" (ESV).
- Mateusza 23:11 - "Największy z was będzie waszym sługą".
- 2 Koryntian 12:10 - "Gdy jestem słaby, wtedy jestem mocny".
Każdy z tych paradoksów ma na celu przeciwstawienie ziemskiego spojrzenia spojrzeniu niebiańskiemu. Istnieje różnica między naszą materialną sytuacją a naszą duchową rzeczywistością, chociaż doświadczamy obu w tym samym czasie.
Księga Przysłów zawiera paradoksy wśród swoich mądrych powiedzeń. Jednym z przykładów jest Księga Przysłów 11:24, która mówi: "Jest ktoś, kto rozrzuca, ale jeszcze bardziej powiększa" (NKJV). John Bunyan podchwycił tę prawdę, wkładając ten paradoksalny dwuwiersz w usta starego Honesta w Wędrówce Pielgrzyma: "Był tam człowiek, choć niektórzy uważali go za szalonego, / Im więcej wyrzucał, tym więcej miał". Jak człowiek może pozbyć się rzeczy, a jednocześnie mieć ich więcej? Mądrość ma odpowiedź.
Kolejny przykład paradoksu w Księdze Przysłów znajduje się w następujących po sobie wersetach: "Nie odpowiadaj głupiemu według jego głupoty, abyś sam nie był do niego podobny" (Prz 26:4, ESV) wydaje się być sprzeczne z następnym wersetem: "Odpowiadaj głupiemu według jego głupoty, aby nie był mądry we własnych oczach" (Prz 26:5, ESV). Zadaniem czytelnika jest rozszyfrowanie znaczenia tych instrukcji i rozwiązanie paradoksu.
Paweł używa cytatu z poety Epimenidesa: "Jeden z proroków Krety powiedział: 'Kreteńczycy są zawsze kłamcami, złymi brutalami, leniwymi żarłokami'" (Tt 1:12), co stanowi paradoks. Epimenides sam był Kreteńczykiem, więc jego stwierdzenie, że Kreteńczycy są "zawsze kłamcami" wydaje się sprzeczne z samym sobą. Czy Epimenides mówi prawdę o swoim kłamstwie? Jak może istnieć kłamca mówiący prawdę? A może jego paradoksalny opis rodaków jest pod pewnymi względami zarówno prawdziwy, jak i fałszywy?
Inne przykłady paradoksu w Biblii znajdują się w oddzielnych fragmentach, które wydają się nauczać przeciwstawnych idei:
- "Utrzymujemy bowiem, że człowiek jest usprawiedliwiony z wiary, niezależnie od uczynków zakonu" (Rzymian 3:28, ESV) w porównaniu z "Widzicie, że człowiek jest usprawiedliwiony z uczynków, a nie z samej wiary" (Jakuba 2:24, ESV).
- "Nie przyszedłem po to, aby sądzić świat" (Jana 12:47) vs. "Po to przyszedłem na świat, aby sądzić" (Jana 9:39).
- "Trudna jest droga, która prowadzi do życia" (Mateusza 7:14, ESV) vs. "Moje jarzmo jest łatwe, a moje brzemię lekkie" (Mateusza 11:30).
- "Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni" (Mateusza 7:1, ESV) vs. "Sądźcie sprawiedliwie" (Jana 7:24, ESV).
Jeden z najbardziej kłopotliwych paradoksów w Biblii dotyczy wzajemnego oddziaływania Bożej suwerenności i ludzkiej odpowiedzialności. Widzimy to w kwestii zbawienia: Jana 1:12 mówi: "Tym, którzy uwierzyli w imię Jego, dał prawo stać się dziećmi Bożymi"; ale następnie Jana 1:13 opisuje te dzieci jako "zrodzone nie z naturalnego pochodzenia, ani z ludzkiej decyzji, ani z woli męża, ale zrodzone z Boga". Więc, co jest prawdą? Jeden werset mówi, że musimy wierzyć, aby być zbawionymi, a następny werset mówi, że to nie nasza decyzja, ale Boża. To paradoks, ale oba wersety są prawdziwe.
Podobny paradoks widzimy w Ewangelii Mateusza 18:7: "Biada światu z powodu rzeczy, przez które ludzie się potykają! Takie rzeczy muszą przyjść, ale biada temu, przez kogo przychodzą!". To stwierdzenie zmusza nas do zastanowienia się nad pewnymi zagadkami: jeśli przestępstwa "muszą" nadejść, czy oznacza to, że są one zarządzone przez Boga i nie są w naszych rękach? A jeśli biada osobie, przez którą przychodzą przestępstwa, czy oznacza to, że działała ona dobrowolnie i jest odpowiedzialna?
W Biblii spotykamy się z paradoksami, takimi jak narodziny z dziewicy, usprawiedliwieni grzesznicy, bogaci biedacy i szczęśliwi żałobnicy. Użycie paradoksu w Biblii jest czasami zaskakujące, ale ujawnia głębokie duchowe bogactwo i piękno. Paradoks sprawia, że poświęcamy czas na zastanowienie się nad znaczeniem niektórych fragmentów i zbadanie prawdy, która czasami jest złożona.
Za każdym razem, gdy śpiewamy "Amazing Grace" Johna Newtona, wyrażamy paradoks łaski:
Ta łaska wlała Boży strach
A łaska moje lęki uśmierzyła.
English
Jakie są przykłady paradoksów w Biblii?
