Pytanie
Co to znaczy, że fragment biblijny ma charakter opisowy, a nie nakazowy?
Odpowiedź
Podczas studiowania Biblii ważne jest, aby określić, czy dany werset lub fragment jest opisowy czy nakazowy. Różnica jest następująca: fragment jest opisowy, jeśli po prostu opisuje coś, co się wydarzyło, podczas gdy fragment jest nakazowy, jeśli konkretnie naucza, że coś powinno się wydarzyć. Mówiąc prościej, czy jest to opis, czy polecenie? Czy fragment opisuje coś (to się wydarzyło), czy też nakazuje coś (to powinno się wydarzyć)? Różnica jest istotna. Kiedy fragment biblijny tylko coś opisuje, ale jest interpretowany jako nakazujący coś, może to prowadzić do błędnego myślenia i zachowania.
Weźmy na przykład historię Dawida i Goliata. Goliat bluźnił Bogu Izraela i szydził z ludu Bożego, a Dawid walczył z nim za pomocą procy i kamienia, zabił go i odciął mu głowę (1 Samuela 17). Jeśli potraktujemy ten fragment jako opisowy (co jest prawdą), to z historii tej możemy nauczyć się wielu rzeczy, takich jak wartość zaufania Bogu. Jeśli jednak potraktujemy 1 Samuela 17 jako nakaz (a tak nie jest), to możemy popełnić błąd, rzucając kamieniami w bluźnierców na całym świecie. Biblia opowiada o zwycięstwie Dawida dla naszego zbudowania, ale nigdy nie nakazuje nam naśladowania jego działań na polu bitwy.
Mniej dramatyczny przykład kwestii opisowej i nakazowej dotyczy tego, jak Nowy Testament opisuje pierwszych chrześcijan spotykających się w domach (Dz 2:46; 20:20; Rz 16:5; 1 Kor 16:19; Kol 4:15). Niektórzy interpretują to w ten sposób, że dzisiejsi chrześcijanie powinni spotykać się tylko w domach, a zatem spotkania w budynkach kościelnych są złe. Jest to błędne myślenie. Żaden z fragmentów opisujących spotkania wierzących w domach nie nakazuje, by spotykali się oni wyłącznie w domach. W rzeczywistości Nowy Testament nigdzie nie nakazuje wierzącym spotykania się w domach. Biblia opisuje wierzących spotykających się w domach, ale nie ma takiego nakazu. Tak więc spotykanie się w domach jest dopuszczalne, ale nie jest nakazane ani nawet preferowane.
Inny przykład znaczenia fragmentów opisowych i nakazowych dotyczy kwestii tego, jak często należy przystępować do komunii. Z Pisma Świętego wynika, że pierwsi chrześcijanie obchodzili Wieczerzę Pańską co tydzień (Dz 2:42; 20:7; 1 Kor 11:20-25). Jednak żaden z fragmentów opisujących cotygodniowe obchodzenie Wieczerzy Pańskiej w rzeczywistości nie nakazuje jej cotygodniowego obchodzenia. Czy Wieczerza Pańska może być obchodzona co tydzień? Jak najbardziej. Czy Wieczerza Pańska musi być obchodzona co tydzień? Nie.
Dar języków jest kolejnym obszarem, w którym ważne jest oddzielenie fragmentów opisowych od nakazowych. Księga Dziejów Apostolskich daje nam kilka przykładów ludzi mówiących językami, takich jak Dzieje Apostolskie 2:4: "Wszyscy zostali napełnieni Duchem Świętym i zaczęli mówić innymi językami, tak jak im Duch pozwalał". Niektórzy biorą ten i inne fragmenty opisujące języki i zakładają, że są one nakazowe, ale jest to błędna interpretacja. Biblia opisuje pewne sytuacje, w których napełnieni Duchem ludzie mówili językami, ale opisy tego, co się wydarzyło, nie powinny być mylone z poleceniami, aby tak się stało. Biblia z pewnością nakazuje nam być napełnionymi Duchem (Efezjan 5:18), ale nigdzie nie mówi, że mówienie językami zawsze towarzyszy napełnieniu, ani też nie nakazuje nikomu mówienia językami.
Zasadniczo większość tego, co dzieje się w Dziejach Apostolskich, ma charakter opisowy, podczas gdy wiele z tego, co zostało powiedziane w Listach Nowego Testamentu, ma charakter nakazowy. Dzieje Apostolskie to historia, a Listy to instrukcje. Istnieją oczywiście wyjątki. Księga Dziejów Apostolskich czasami nakazuje, a Listy czasami opisują.
Jeśli werset lub fragment po prostu opisuje coś, nie mówiąc nic pozytywnego ani negatywnego na temat tego czegoś, to jest to opis i nie należy go uważać za coś, co mamy nakazać. Tylko wtedy, gdy Pismo Święte wyraźnie instruuje (nakazuje), aby wierzący Nowego Testamentu coś robili, powinniśmy traktować to jako nakaz posłuszeństwa.
English
Co to znaczy, że fragment biblijny ma charakter opisowy, a nie nakazowy?
