Pytanie
Jeśli Bóg jest wszechobecny, to co jest szczególnego w przebywaniu w obecności Boga?
Odpowiedź
Biblia naucza, że Bóg jest wszechobecny. Wszędzie, gdzie możemy się udać (i gdzie nie możemy), Bóg tam jest. Dawid pisze: "Gdzie mogę odejść od Twojego Ducha? Gdzie mogę uciec przed Twoją obecnością? Jeśli wzniosę się do niebios, Ty tam jesteś; jeśli położę się w głębinach, Ty tam jesteś. Choćbym wzniósł się na skrzydłach jutrzenki, choćbym osiadł na krańcu morza, nawet tam poprowadzi mnie Twoja ręka, a Twoja prawica mnie podtrzyma" (Psalm 139:7-10).
Paweł nauczał również o wszechogarniającej obecności Boga: "Nie jest On daleko od nikogo z nas. W Nim bowiem żyjemy, poruszamy się i jesteśmy" (Dz 17:27-28). Jonasz na próżno próbował uciec przed Bożą obecnością (Jonasz 1:3); odkrył, że bez względu na to, dokąd się udał, Bóg tam na niego czekał. Jest więc pewien sens, że zawsze jesteśmy w Bożej obecności.
Ale jest jeszcze inny sens, w którym możemy być w Bożej "obecności" lub poza nią. W tym sensie obecność Boga może odnosić się do Jego boskiego błogosławieństwa i obejmującej miłości. Dzieciom Bożym obiecane jest doświadczanie wiecznej radości w Bożej obecności: "Napełnisz mnie radością w Twojej obecności, wiecznymi rozkoszami po Twojej prawicy" (Psalm 16:11; por. Psalm 21:6; 46:4). Natomiast ci, którzy odrzucają ewangelię, "zostaną ukarani wieczną zagładą i odcięci od obecności Pana i od chwały Jego potęgi" (2 Tesaloniczan 1:9; por. Mateusza 22:13 i Objawienie 22:15).
Obecność Boga może również odnosić się do honorowego miejsca. Przywilejem jest stać w obecności króla (Przysłów 22:29). Anioł Gabriel dostąpił tego zaszczytu, mówiąc do Zachariasza: "Stoję w obecności Boga i zostałem posłany, aby przemówić do ciebie i oznajmić ci tę dobrą nowinę" (Łukasza 1:19). Królowa Saby powiedziała do Salomona: "Jakże szczęśliwy musi być twój lud! Jakże szczęśliwi muszą być twoi urzędnicy, którzy nieustannie stoją przed tobą i słuchają twojej mądrości!" (1 Król. 10:8).
Ponadto obecność Boga może odnosić się do demonstracji przytłaczającej chwały i niebiańskiego majestatu. Kiedy Izajasz miał wizję Boga na Jego tronie, opisał serafinów jako niezdolnych do bezpośredniego oglądania chwały Bożej (Izajasza 6:2), a Izajasz był przekonany o własnym zniszczeniu w obliczu takiej świętości (werset 5). Obecność Boga jest przerażająca dla grzesznego człowieka (1 Samuela 6:20).
Obecność Boga może również odnosić się do wyjątkowego objawienia Boga ludzkości. Pan powiedział Mojżeszowi, aby uważał przybytek (a później świątynię) za miejsce, w którym postanowił się objawić; a zatem przybytek był miejscem, w którym można było znaleźć Bożą obecność (Pwt 19:17). Wcześniej Mojżesz spotkał się z Bożą obecnością przy płonącym krzaku (Wj 3:4-5). Dawid mówił o Bożej obecności na Synaju: "Zadrżała ziemia, niebiosa spadły deszczem przed obliczem Boga, sam Synaj zadrżał przed obliczem Boga" (Psalm 68:8).
Czasami dokonujemy rozróżnienia między wszechogarniającą obecnością Boga (Jego wszechobecnością) a manifestującą się obecnością Boga. Jawna obecność Boga jest wynikiem Jego bezpośereniej i jednoznacznej interakcji z nami. Kiedy Izrael rozbił obóz na Synaju, Bóg oczywiście był tam przez cały czas. Ale kiedy zobaczyli ogień, usłyszeli trąbę i doświadczyli trzęsienia ziemi, znaleźli się w jawnej obecności Boga. Biblia opisuje to wydarzenie jako "zstąpienie" Boga na Synaj i "spotkanie" z dziećmi Izraela (Wj 19:17, 20). Znajdowali się oni w obecności Boga w szczególny sposób. Ponieważ Bóg użył fizycznych, ziemskich środków komunikacji ze swoim ludem, zrozumieli, że Bóg tam był i że byli w Jego obecności.
W pewnych momentach historii Bóg musiał zamanifestować swoją obecność; w przeciwnym razie Jego lud nie zdawałby sobie sprawy z Jego obecności. Jakub, po niespokojnej nocy w Betel, obudził się ze snu i powiedział: "Z pewnością Pan jest na tym miejscu, a ja o tym nie wiedziałem" (Rdz 28:16). Był "z pewnością" w obecności Boga, ale nawet o tym nie wiedział.
English
Jeśli Bóg jest wszechobecny, to co jest szczególnego w przebywaniu w obecności Boga?
