Pytanie
Jaki jest klucz do tego, by się nie bać według Biblii?
Odpowiedź
Każdy kiedyś się czegoś boi. Żyjemy w świecie, który oferuje wiele okazji do strachu, a my potrafimy być dość kreatywni w wymyślaniu nowych rzeczy, których możemy się bać. Być może dlatego jednym z najczęściej powtarzanych przykazań w Biblii jest "nie bój się". Oczywiście Biblia robi więcej niż tylko wydaje to polecenie; daje nam dobre powody, dla których nie musimy się bać.
Oto kilka biblijnych kluczy do tego, by się nie bać:
Zaufaj Bogu. To musi być punkt wyjścia. Ufamy Bogu czy nie? Psalmista pokazuje właściwy wybór: "Gdy się boję, pokładam ufność w Tobie" (Ps 56:3). Wiara przezwycięża strach (Ew. Marka 4:40). Pamiętamy, że nasz Dobry Pasterz jest z nami nawet "w najciemniejszej dolinie" (Psalm 23:4). Nie musimy się bać, ponieważ On nigdy, przenigdy nas nie opuści (List do Hebrajczyków 13:5). On jest naszym zbawieniem, naszą siłą, naszą obroną i "stał się moim zbawieniem" (Izajasza 12:2). Ufając Bogu, modlimy się do Niego, wierzymy Jego Słowu i jesteśmy posłuszni Jego przykazaniom. Pismo Święte obfituje w powody, dla których nie powinniśmy się bać, opierając się na naszym zaufaniu do Pana (zob. Pwt 31:8; Ps 27:1; 34:4; 118:6; Iz 41:10; Mt 10:28; J 14:27; Rz 8:38-39; 2 Tm 1:7).
Zaufanie Bogu przeciwdziała skutkom strachu. Biblijne napomnienie, by się nie bać, w naturalny sposób implikuje wiarę w Boga. Jak ujął to szkocki pastor Alexander McLaren: "Wiara, która jest zaufaniem, i strach to przeciwstawne bieguny. Jeśli człowiek ma jeden z nich, nie może mieć drugiego w energicznym działaniu. Ten, kto pokłada ufność w Bogu, nie musi obawiać się niczego poza osłabieniem lub sparaliżowaniem tej ufności" (z "The Heath in the Desert and the Tree by the River" w Triumphant Certainties: And Other Sermons, Funk and Wagnalls Co., 1905, s. 247).
Nie skupiaj się na strachu. Wybieramy to, na czym się skupiamy. Skupienie się na źródle strachu rodzi więcej strachu; skupienie się na Tym, który usuwa strach, daje ukojenie. Możemy wybrać, aby nasze myśli skupiały się na tym, co prawdziwe, honorowe, prawe, czyste, piękne i godne podziwu. "Myślimy o rzeczach doskonałych i godnych pochwały" (Filipian 4:8, NLT). Gdy Jair, władca synagogi, przyprowadził Jezusa do domu, aby uratować swoją córkę, otrzymał wiadomość, że jego córka umarła (Ew. Marka 5:35). Jezus natychmiast powiedział Jairowi: "Nie bój się, tylko wierz" (werset 36). Innymi słowy, Jair musiał porzucić naturalną koncentrację na tragedii i strachu, a zamiast tego skupić się na wierze i bliskości Pana. Decydując się nie bać, pamiętamy, że "Ten, który jest w tobie, większy jest niż ten, który jest na świecie" (1 Jana 4:4).
Postanawiamy chwalić Pana. "Jak dobrze jest śpiewać chwałę naszemu Bogu, jak przyjemnie i stosownie!" (Psalm 147:1). Chwalenie jest antidotum na strach, a wdzięczność neguje zmartwienia. Prorok Habakuk obawiał się inwazji na swój kraj i żywo opisał swój strach: "Usłyszałem i serce mi zabiło, usta mi zadrżały na ten dźwięk; zgnilizna zakradła się do moich kości, a nogi mi zadrżały" (Habakuka 3:16). Ale w kolejnych wersetach prorok radzi sobie ze swoim strachem w pobożny sposób: "cierpliwie czekał" na interwencję Pana (werset 16). Przyznał, że nadchodzą trudne czasy (werset 17). Postanowił chwalić Pana (werset 18). Skupił się na mocy i obietnicach Pana (werset 19). W tym skupieniu Habakuk nauczył się nie bać. W ten sposób zakończył swoją księgę, chwaląc Pana.
Pamiętajmy o przyszłości, którą Bóg obiecał swoim dzieciom. Jezus wyraźnie nauczał, że nie powinniśmy martwić się o jutro (Mt 6:34). W tym życiu mamy Bożą obietnicę zaspokojenia każdej potrzeby Jego dzieci (Filipian 4:19) i wykonania Jego dzieła w nas (Filipian 1:6). Gdy Dawid przekazywał tron swojemu synowi, zachęcał Salomona do poznania Bożego planu dla niego: "Bądź silny i odważny, i wykonuj dzieło. Nie bój się i nie zniechęcaj, bo Pan, Bóg mój, jest z tobą. Nie zawiedzie cię ani nie opuści, dopóki nie zakończy się cała praca na rzecz świątyni Pana" (1 Kronik 28:20). W przyszłym życiu odkupieni mają jeszcze większą nadzieję: "W swoim wielkim miłosierdziu dał nam nowe narodziny do żywej nadziei przez zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa i do dziedzictwa, które nigdy nie zginie, nie zepsuje się ani nie wyblaknie. To dziedzictwo jest zachowane w niebie dla was, którzy przez wiarę jesteście strzeżeni mocą Bożą aż do przyjścia zbawienia, które ma się objawić w czasie ostatecznym" (1 Piotra 1:3-5). Łagodne słowa Jezusa radują serca wszystkich, którzy mają skłonność do lęku: "Nie bój się, mała trzódko, gdyż spodobało się Ojcu waszemu dać wam królestwo" (Łk 12:32).
Walcz z pokusą strachu. Toczymy duchową bitwę, a jedną z taktyk wroga jest promowanie strachu. W swojej łasce Bóg dał nam duchową zbroję, abyśmy mogli prowadzić skuteczną walkę. Mamy "tarczę wiary, którą będziecie mogli ugasić wszystkie ogniste strzały złego" (Efezjan 6:16, NKJV). Mamy tu wspaniałą obietnicę. Tarcza, którą władamy, gasi płomienie wszystkich diabelskich strzał, w tym pokusę strachu. Wiara przezwycięża wszelkiego rodzaju strach i z ufnością w Bogu zajmujemy nasze stanowisko (zob. werset 11). Częścią walki z pokusą jest podążanie ścieżką mądrości i posłuszeństwa, co zawsze przynosi dobre rezultaty: "Gdy się położysz, nie będziesz się bał; gdy się położysz, sen twój będzie słodki" (Przypowieści Salomona 3:24).
Hymn Johna Newtona "Jak słodko brzmi imię Jezusa", opublikowany po raz pierwszy w 1779 roku, wyraża ducha nadziei w wierzącym:
"Jak słodko brzmi imię Jezusa
W uchu wierzącego!
Koi jego smutki, leczy jego rany,
I odpędza jego strach".
English
Jaki jest klucz do tego, by się nie bać według Biblii?
