Pytanie
Jakie są minimalistyczne i maksymalistyczne podejścia do Pisma Świętego?
Odpowiedź
"Minimalizm" i "maksymalizm" to etykiety stosowane do punktów widzenia w nauce Starego Testamentu. W kontekście nauk biblijnych minimalizm reprezentuje liberalny punkt widzenia, który sugeruje nowe, postępowe podejście do Pisma Świętego, podczas gdy maksymalizm przyjmuje bardziej konserwatywne, tradycyjne podejście. Stawką jest historyczność Starego Testamentu: ile tekstu, jeśli w ogóle, odzwierciedla rzeczywistą historię i jakie kryteria należy zastosować, badając go pod kątem historycznym?
Uczeni określani mianem minimalistów generalnie odrzucają historyczność tekstu biblijnego, podczas gdy maksymaliści generalnie akceptują go jako historycznie dokładny. Niektórzy radykalni minimaliści twierdzą, że księgi Starego Testamentu są w większości fikcyjne, skomponowane między perskim podbojem Babilonu a pierwszym wiekiem naszej ery. Ci sami uczeni twierdzą również, że "Izrael" jako byt narodowy, tak jak jest przedstawiany w Biblii, nie istniał. Maksymaliści, przeciwnie, twierdzą, że Biblia jest zasadniczo wiarygodna jako dzieło historyczne i powinna być postrzegana jako podstawowe źródło dla okresu, który przedstawia, chyba że można wykazać, że jest inaczej.
Sposób, w jaki maksymaliści i minimaliści podchodzą do historyczności Starego Testamentu, jest głównym punktem spornym między tymi dwoma obozami. Według wielu maksymalistów Biblia powinna być postrzegana jako historycznie wiarygodna, chyba że zostaną przedstawione przeciwko niej mocne dowody zewnętrzne. Dla wielu minimalistów Biblia powinna zostać odrzucona, chyba że dostępne są mocne dowody zewnętrzne na obronę każdej z jej poszczególnych tez. Nazwy minimalista i maksymalista pochodzą od ich odpowiednich pozycji wyjściowych: minimaliści uważają, że uczeni powinni zaakceptować minimalną ilość danych biblijnych jako historycznych, a maksymaliści twierdzą, że maksymalna możliwa ilość danych biblijnych powinna być postrzegana jako historyczna. Na przykład kilku wybitnych minimalistów twierdzi, że biblijne portrety króla Dawida i króla Salomona są zasadniczo fikcyjne. Twierdzą oni, że w tamtym czasie nie istniała zjednoczona monarchia Izraela, a już na pewno nie w takim stopniu, jak opisuje to Stary Testament. Maksymaliści byliby bardziej miłosierni dla tekstu, argumentując, że przy właściwym zrozumieniu relacje Dawida i Salomona pasują do rzeczywistości historycznej.
Wielu współczesnych uczonych nie zalicza się do żadnego z tych obozów, plasując się gdzieś pomiędzy maksymalistami a minimalistami. Niektórzy akceptują historyczny charakter niektórych części Starego Testamentu. Inni uważają, że Stary Testament został oparty na wspomnieniach wydarzeń historycznych, ale mocno upiększony i zredagowany do tego stopnia, że nie jest już użyteczny dla historyków i archeologów. Niektórzy określają uczonych znajdujących się blisko środka spektrum mianem "umiarkowanych".
Ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że przez większość czasu minimaliści i maksymaliści mają do czynienia z tymi samymi danymi. Porównywane jest ich podejście do danych, a nie same dane. Każdy uczony wnosi pewne założenia do dostępnych danych i odpowiednio porządkuje dowody. Wielu minimalistów zakłada, że Bóg nie istnieje, że cuda są niemożliwe, a Stary Testament jest beznadziejnie propagandowy; dlatego jakakolwiek prawdziwa historia wynikająca z tekstu biblijnego jest nieprawdopodobna. Wielu maksymalistów jest zaangażowanymi chrześcijanami i nadaje tekstowi dodatkową wagę historyczną ze względu na swoje przekonania o natchnieniu. Aby być wnikliwymi osobami, musimy rozpoznawać założenia wyjściowe różnych ludzi, słuchać wielu różnych głosów na dany temat i gromadzić jak najwięcej istotnych danych. Jako chrześcijanie nie musimy jednak podchodzić do tych kwestii z czystą kartą: polegamy na naszej wierze w Boga i Jego wiarygodne Słowo, gdy poruszamy się po tych trudnych dyskusjach naukowych.
English
Jakie są minimalistyczne i maksymalistyczne podejścia do Pisma Świętego?
