Pytanie
Czym jest Księga Noego?
Odpowiedź
Obecnie nie istnieje żadna "Księga Noego". Jednak pisemny materiał przypisywany Noemu jest wspomniany w dwóch księgach pseudoepigrafów Starego Testamentu (książkach, które fałszywie twierdzą, że zostały napisane przez znane postacie Starego Testamentu), a także w niektórych fragmentach zwojów znad Morza Martwego.
W niekanonicznej Księdze Jubileuszów Abraham wzywa do siebie Izaaka i daje mu pewne instrukcje dotyczące składania ofiar i jedzenia zwierząt ofiarnych. Mówi, że powtarza te instrukcje, ponieważ "znalazłem je zapisane w księgach moich przodków, w słowach Enocha i w słowach Noego" (Jubileusze 21:10). Ponieważ instrukcje te nie znajdują się w Biblii w związku z Noem, wielu uważa, że odnosi się to do jakiegoś innego źródła pisanego, do którego dołączono imię Noego. Wcześniej w Jubileuszach ta "księga" jest opisana bardziej szczegółowo. Jeden z dobrych duchów opisuje swój konflikt ze złymi duchami, które próbują sprowadzić potomków Noego na manowce. Większość duchów została związana i potępiona, ale niektóre pozostawiono jako próbę. Bóg nakazuje jednemu z dobrych duchów pouczyć Noego, aby on i jego potomkowie mogli uniknąć wszelkich pułapek:
"I rozkazał jednemu z nas, abyśmy nauczyli Noego wszystkich ich lekarstw, bo wiedział, że nie będą chodzić w prawości ani dążyć do sprawiedliwości.
"I uczyniliśmy zgodnie ze wszystkimi Jego słowami: wszystkich złośliwych złych związaliśmy w miejscu potępienia, a dziesiątą część z nich pozostawiliśmy, aby byli poddani szatanowi na ziemi.
"I wyjaśniliśmy Noemu wszystkie lekarstwa na ich choroby, wraz z ich uwiedzeniem, jak może je leczyć ziołami ziemi.
"I Noe zapisał wszystko w księdze, tak jak go pouczyliśmy o każdym rodzaju lekarstwa. W ten sposób złe duchy zostały wykluczone z (krzywdzenia) synów Noego.
"I dał wszystko, co napisał, Szemowi, swemu najstarszemu synowi, gdyż bardzo go miłował ponad wszystkich swoich synów" (Jubileusze 10:10-14).
Tak więc Jubileusze odnoszą się do materiału, który został spisany przez Noego. Autor mógł rzeczywiście cytować z jakiegoś istniejącego dzieła, "Księgi Noego", lub mógł po prostu przypisać rzeczy Noemu bez żadnego pisemnego źródła.
W Księdze Henocha (innej pseudoepigraficznej księdze) w rozdziałach 50-59 znajduje się obszerna sekcja odnosząca się do Noego. Często przyjmuje się, że jest to fragment Księgi Noego. Henoch, dziadek Noego, jest narratorem. Ujawnia on Noemu, co się wydarzy, a także pewną ukrytą wiedzę, którą będzie musiał poznać. Rozdział 106 zawiera "proroctwo" o Noem i zniszczeniu, które nadejdzie na ziemię. Po raz kolejny autor Henocha mógł cytować z jakiegoś istniejącego dzieła lub po prostu użyć swojej wyobraźni, aby przekazać wiadomość.
Księga Noego jest przedmiotem wielu badań naukowych i spekulacji, ale dowody na to, że jest to osobne dzieło, są skąpe. Jednak uczeni nieustannie poszukują nowych aspektów do zbadania. Podejmowane są również wysiłki, aby zrównać Biblię i księgi pseudoepigraficzne (oraz wszystkie inne starożytne pisma religijne). Oba są postrzegane jako zapis starożytnych myśli i doświadczeń religijnych. Jeśli Biblia nie jest niczym więcej, to nie zasługuje na większą uwagę niż jakikolwiek inny starożytny dokument religijny. Jeśli jednak Biblia jest objawionym Słowem Bożym, to jest czymś więcej niż tylko religijnymi refleksjami i jako taka zasługuje na inne traktowanie. Księga Noego może być interesującym tematem studiów akademickich, ale Biblia wyjaśnia sposób życia i drogę do życia wiecznego.
English
Czym jest Księga Noego?
