Pytanie
Kiedy została napisana 2 Księga Królewska?
Odpowiedź
Księga 2 Królewska podkreśla Bożą dyscyplinę wobec Izraela za jego duchowe i moralne zepsucie. Chociaż księga ta nie identyfikuje wyraźnie swojego autora, tradycja żydowska przypisuje ją prorokowi Jeremiaszowi. Jednak biorąc pod uwagę ramy czasowe historii opisanych w 2 Księdze Królewskiej, bardziej prawdopodobne jest, że anonimowy pisarz skomponował tę księgę między 560 a 540 r. p.n.e., niedługo po końcowych wydarzeniach, które opisuje.
Pierwotnie będąca częścią jednej księgi zwanej "Królami" w Biblii Hebrajskiej, 2 Księga Królewska kontynuuje narrację rozpoczętą w 1 Księdze Królewskiej, obejmując około 118 lat. Pierwsza Księga Królewska rozpoczyna się śmiercią Dawida w 971 r. p.n.e., a kończy panowaniem Achazjasza w 853 r. p.n.e.. Opisuje koniec panowania Dawida (1 Krl 1:1-2:12), całe rządy Salomona (1 Krl 2:12-11:43), wczesne dni podzielonego królestwa (1 Krl 12-16) i powstanie proroka Eliasza (1 Krl 17-22).
Druga Księga Królewska rozpoczyna się od końca życia Eliasza, a następnie opisuje służbę Elizeusza (2 Krl 1-13). Historycznie rzecz biorąc, narracja obejmuje okres od 853 r. p.n.e., zaczynając od interakcji Eliasza z Achazjaszem, do około 561 r. p.n.e., kiedy Jehojachin zostaje uwolniony z babilońskiego więzienia pod koniec wygnania. Druga połowa księgi koncentruje się na wydarzeniach poprzedzających wygnanie babilońskie (rozdziały 14-17), opisując zarówno samo wygnanie, jak i uwolnienie Jehojachina (rozdziały 18-25). Jeśli chodzi o autorstwo, wydarzenia w 2 Księdze Królewskiej wykraczają poza okres życia Jeremiasza (650-570 p.n.e.), co sprawia, że jest mało prawdopodobne, aby to on był autorem.
Co więcej, Stary Testament nigdy nie wskazuje, że Jeremiasz został wygnany do Babilonu. Mówi raczej, że Jeremiasz został zabrany do ziemi egipskiej (Jeremiasza 43:6-7). Gdyby był w Egipcie w 561 r. p.n.e., w wieku około 86 lat, nie wiedziałby o wydarzeniach opisanych na końcu 2 Księgi Królewskiej i prawdopodobnie nie żyłby wystarczająco długo, aby je poznać i udokumentować.
Autor 2 Księgi Królewskiej korzystał z kilku źródeł przy tworzeniu narracji. Wspomina o "Księdze Dziejów Salomona" (np. 1 Krl 11:41, ESV), "Kronikach Królów Izraela" (np. 1 Krl 14:19, ESV) i "Kronikach Królów Judy" (np. 1 Krl 14:29, ESV). Niektórzy uczeni uważają również, że autor mógł czerpać z Księgi Izajasza (porównaj 2 Krl 18: 9-20: 19 i Izajasza 36: 1-39: 8) oraz Księgi Jeremiasza (porównaj 2 Krl 25: 27-29 i Jeremiasza 52: 31-34). Wykorzystanie tych źródeł przez autora pomaga wyjaśnić, dlaczego wyrażenie do dnia dzisiejszego (np. 1 Krl 8:8) pojawia się wielokrotnie, mimo że księga została najprawdopodobniej napisana po wydarzeniach, które opisuje.
Niestety, urząd króla w Izraelu nie był latarnią sprawiedliwości, ale często uosabiał nieprawość. W ramach karcenia Bóg pozwolił obcym narodom na wyprowadzenie Izraelitów z Ziemi Obiecanej i wygnanie. Nawet podczas dyscypliny Bóg pozostał wierny, wypełniając swoją obietnicę, że nigdy ich nie opuści ani nie porzuci, suwerennie organizując koniec wygnania i ich ostateczny powrót do domu. Autor 2 Księgi Królewskiej był przekonany, że historia ta jest ważna dla przyszłych pokoleń ludu Bożego.
English
Kiedy została napisana 2 Księga Królewska?
