Pytanie
Czym jest ojciec duchowy?
Odpowiedź
Wyrażenie duchowy ojciec nie występuje w Biblii. Istnieją fragmenty, które sugerują formę duchowego ojcostwa między jednostkami i kościołami. Piotr nazwał Marka "moim synem" (1 Piotra 5:13). Paweł odnosi się do Tymoteusza jako "mojego prawdziwego syna w wierze", wskazując w ten sposób na swój bliski związek z Tymoteuszem (1 Tm 1:2). W innym miejscu listów Pawła odnosi się on również do Onezyma jako swojego syna, wskazując, że był duchowym ojcem byłego niewolnika (Filemona 1:10).
Apostołowie sugerują również, że są "duchowymi ojcami" w odniesieniu do różnych zborów. Apostoł Jan odnosił się do członków kościoła, który nadzorował, jako do swoich dzieci (1 Jana 2:1, 12-13). Relacja Pawła z kościołem w Koryncie jest porównywana do relacji ojca z dziećmi (2 Koryntian 12:14-15). W innym miejscu Paweł pisze: "Piszę to, nie aby was zawstydzić, lecz aby was napomnieć, jako moje dzieci umiłowane. Bo choćbyście mieli dziesięć tysięcy nauczycieli w Chrystusie, to jednak ojców macie niewielu; wszak ja was zrodziłem przez ewangelię w Chrystusie Jezusie." (1 Koryntian 4:14-15). W każdym przypadku może być tak, że apostołowie doprowadzili swoje "duchowe dzieci" do wiary w Chrystusa; nawet jeśli tak nie było, apostołowie kochali, chronili i prowadzili tych, którzy znajdowali się pod ich duchową opieką, jak ojciec swoje własne dzieci. Zauważmy, że chociaż Paweł nazywa Tymoteusza swoim "synem w wierze", nigdzie żaden z apostołów nie jest nazywany "ojcem" przez innych wierzących.
Ojciec to tytuł używany przez katolików do określania księży, a nawet papieża, którego tytuł oznacza "ojciec". Tak jak ojciec pracuje nad wychowaniem swoich dzieci do dojrzałości, tak katoliccy księża twierdzą, że ich zadaniem jako duchowych ojców jest wychowanie swoich parafian do duchowej dojrzałości. Porównują swoją pracę jako duchowych ojców do pracy fizycznych ojców, twierdząc, że obmywają dzieci po urodzeniu chrztem niemowląt, karmią je Eucharystią i prowadzą je, interpretując Biblię. Rzymscy katolicy używają wersetów takich jak 1 List do Koryntian 4:14-15 i 2 List do Koryntian 12:14-15 jako wsparcia dla swoich kapłanów nazywanych "ojcami", ale nigdzie w Piśmie Świętym starsi lub pastorzy nie są nazywani duchowymi ojcami. Są oni raczej nazywani pasterzami (Jana 21:15-17; 1 Piotra 5:1-3). Tak jak Jezus jest Dobrym Pasterzem (J 10:11), tak pastorzy mają być pasterzami trzody wierzących, którą powierza im Chrystus (1 P 5:2).
Idea duchowego ojca jest często używana bardziej ogólnie w odniesieniu do każdego chrześcijańskiego mężczyzny, który dyscyplinuje lub mentoruje młodszego chrześcijanina w wierze. Jezus nakazał swoim naśladowcom "czynić uczniów", co wiąże się z tworzeniem duchowych relacji, które pod pewnymi względami przypominają relacje ojciec/syn i matka/córka (Mt 28:19). W liście Pawła do Tytusa omawia on, w jaki sposób starsze kobiety powinny uczyć młodsze chrześcijanki wiary (Tt 2:4).
Jako duchowy ojciec Tymoteusza, Paweł nauczał doktryny i wzorował chrześcijańskie życie na swoim młodym przyjacielu, zabierając go na wyprawy misyjne (2 Tm 1:13; Dz 16:1-3; 2 Kor 1:19). Po pewnym czasie Tymoteusz przejął rolę lidera i z kolei nauczał innych wierzących w relacji typu "duchowego ojca" (1 Tesaloniczan 3:2; 1 Tymoteusza 4:11-16).
W Ewangelii Mateusza 23 Jezus zabrania używania tytułu ojca jako znaku wyższości: "Nie nazywajcie nikogo na ziemi "ojcem", bo macie jednego Ojca, który jest w niebie" (werset 9). W tym samym kontekście Jezus zabrania również używania tytułów rabbi ("nauczyciel") i instruktor ("mistrz" lub "przywódca"). John MacArthur komentuje: "Jezus potępia tutaj pychę i udawanie, a nie tytuły jako takie. . . . Chrystus po prostu zabrania używania takich imion jako duchowych tytułów lub w ostentacyjnym sensie, który przyznaje nienależny duchowy autorytet człowiekowi, tak jakby to on był źródłem prawdy, a nie Bóg" (The MacArthur Study Bible).
English
Czym jest ojciec duchowy?
